อุ้มรักซาตานลวง (ซีรีส์ หลอกเด็ก) นิยาย บท 60

“พอดีว่าเรามีนัดไปเจอกับญาติน่ะ” ชบารีบหาข้ออ้าง

“แหม...น่าเสียดาย” เอ็นจอยบอกพร้อมกับทำปากย่นนิดๆ

“เอาไว้ครั้งหน้านะ” ชบาฉีกยิ้มให้กับเพื่อนๆ ทันใด

“ได้เดี๋ยวพวกเราจะเที่ยวเผื่อแล้วกัน” แฮปปี้บอกก่อนจะถามเรื่องที่ชบาไปฝึกงานกับคนสนิทของแม่ทัพที่เชียงใหม่

ชบากลอกตาก่อนจะเอ่ยเล่าเรื่องเท็จให้ฟังเป็นฉากๆ เพราะหลังจากที่มีอะไรกับโดมครั้งแรก เธอกับเขาก็ใช้ชีวิตคลอเคลียดุจคู่ข้าวใหม่ปลามัน

เวลา 17:09 น. แม่ทัพที่เคลียร์งานเสร็จก็รีบเดินออกมาจากห้องทำงาน เพราะอยากจะเช็คอาการหึงหวงของนางฟ้าใจร้าย แต่ทว่า...กลับพบแค่เลขาใหญ่ ที่กำลังยืนเก็บเอกสารเข้าแฟ้มอยู่

“จะกลับแล้วเหรอคะบอส?” หลินเอ่ยถามผู้เป็นนายด้วยรอยยิ้ม

“ครับ ว่าแต่...” แม่ทัพถามก่อนจะแกล้งส่งสายตามองหาคนอื่นๆ

“จูนกับแจงแล้วก็ชบาเพิ่งกลับไปเมื่อครู่ค่ะ ส่วนน้องเอื้องหลินแอบได้ยินว่าจะไปเที่ยวทะเลกับเพื่อนหรือคนรัก อะไรนี่แหละค่ะ”

“...” แม่ทัพได้ฟังก็ถึงกับสตั๊นไปทันใด

“เอ่อ...ได้ข่าวว่าคืนนี้บอสมีนัดดินเนอร์กับคุณซอนย่า” หลินแสร้งเปลี่ยนเรื่องคุย เพราะช่วงหลังๆ มานี้ เธออดสงสารช่อเอื้องไม่ได้ ที่ต้องมาทนให้ผู้เป็นนายทำร้ายความรู้สึกอยู่บ่อยๆ

“ใช่ครับ” แม่ทัพบอกยิ้มๆ แม้จะเบื่อหน่ายซอนย่าขนาดไหน แต่ก็ยังบอกเลิกไม่ได้ เพราะต้องใช้อีกฝ่ายยั่วให้ช่อเอื้องหึง ซึ่งแม่เด็กเรียนดี ว่าที่เกียรตินิยมอันดับหนึ่ง ก็ยังคงคีพลุคสาวมารยาทงาม ทำตัวนิ่งๆ ไม่ทุกข์ไม่ร้อนไม่สะทกสะท้านใดๆ ต่อทุกๆ สถานการณ์

“ขอให้มีความสุขนะคะ” หลินอวยพร

“ขอบคุณครับ ผมขอตัวก่อน” แม่ทัพยิ้มแล้วรีบเดินกลับเข้าไปในห้องทำงาน แล้วต่อสายหาคนสนิท

[ครับบอส] ปลายสายที่กำลังเตรียมอาหารรอสาว เอ่ยทักทายผู้เป็นนายอย่างอารมณ์ดี

[แกไปเช็คทีว่าเอื้องไปเที่ยวทะเลกับใคร] แม่ทัพบอกอย่างร้อนใจ

[คุณเอื้องไปกับเพื่อนครับ]

[ผู้หญิงหรือว่าผู้ชาย]

[ฝาแฝดผู้หญิงครับ ชื่อแฮปปี้กับเอ็นจอย]

[ส่งคนตามไปดูทีว่าไปเที่ยวกันที่ไหนบ้าง อ้อ! ถ่ายรูปส่งมาให้ฉันด้วยนะ] แม่ทัพบอกอย่างรู้สึกเครียดขึ้นมานิดๆ ที่รู้ว่าสาวเจ้าหนีเที่ยวกับเพื่อน

[ได้ครับบอส] โดมกดวางสาย แล้วรีบโทร. ไปสั่งงาน เพราะอีกครู่เดียวชบาก็จะมาหาตนที่ห้องแล้ว

หัวหิน...ซานเตียนโน่ วิลล่า

เอ็นจอยลงจากรถเสร็จก็หันไปถามเพื่อนสาว พร้อมกับจ้องมองความงดงามของวิลล่าหรูที่เพิ่งจะเคยได้มาพักเป็นครั้งแรก “สวยใช่ไหมล่ะเอื้อง”

“อืม! สวยมากๆ เลย” ช่อเอื้องฝืนส่งยิ้มให้เพื่อนสาวทั้งสอง ไม่คิดว่าอะไรมันจะบังเอิญได้ขนาดนี้ เพราะวิลล่าหลังตรงหน้าคือหลังเดียวกับที่แม่ทัพเคยพาเธอมาพักเมื่อสองปีก่อน

“ทำไมเอื้องทำหน้าแปลกๆ อะ” แฮปปี้ถามอย่างข้องใจ ‘อ๊ะ! หรือว่าเอื้องจะมองเห็นดวงวิญญาณในบ้านหลังนี้’ คนที่ชอบดูรายการผีบ่อยๆ เริ่มหันไปมองรอบๆ อย่างรู้สึกหวาดระแวง

“ไม่มีอะไรจ้ะ” ช่อเอื้องหัวเราะอย่างขำๆ เมื่อเห็นสีหน้าตื่นตระหนกของเพื่อนสาว

“วันนี้เราจะไปกินบุฟเฟต์ทะเลเดือดของวิลล่ากันนะ” เอ็นจอยบอกแผนที่วางเอาไว้

“ใช่! นั่นคือเหตุผลที่เรามาที่นี่” แฮปปี้เอ่ยเสริมด้วยสีหน้ามุ่งมั่น

“ไปกินก่อนแล้วค่อยมาอาบน้ำนะเอื้อง” เอ็นจอยบอกอย่างรู้สึกหิว และหากต้องไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า ก็คงจะกินเวลาไปอีกนานพอสมควร

“โอเค ว่าไงว่าตามกันอยู่แล้ว” ช่อเอื้องบอกก่อนจะช่วยเพื่อนสาวยกกระเป๋าเสื้อผ้าเข้าไปเก็บข้างในบ้าน

เวลา 19:48 น. ห้องอาหาร ซานเตียนโน่ วิลล่า

“มีของทะเลสดๆ ทั้งนั้นเลย” ช่อเอื้องมอง กุ้ง หอย ปู ปลา ที่วางเรียงกันอยู่อย่างรู้สึกตื่นตาตื่นใจ ‘เฮ้อ...แบบนี้ค่อยเยียวยาความรู้สึกหน่อย’