อุ้มรักซาตานลวง (ซีรีส์ หลอกเด็ก) นิยาย บท 65

“เอ่อ...ฉันมากับคนรู้จัก อีกเดี๋ยวก็จะกลับแล้ว” ช่อเอื้องบอกด้วยสีหน้าเจื่อนๆ ภาวนาให้ใครๆ อย่าเห็นเธออยู่กับแม่ทัพ ไม่อย่างงั้น จะกลายเป็นข่าวใหญ่แน่ๆ เพราะอีกฝ่ายกำลังคบหาอยู่กับนางแบบดัง

“พวกเรา! ดูสิว่าใครมาเที่ยวไนต์คลับคืนนี้?” ไอวี่หันไปบอกเพื่อนในกลุ่ม พร้อมกับดึงแขนของช่อเอื้องให้ออกเดินตามไปที่โต๊ะ

“เอื้อง!!!” สามสาวหันมามองอย่างตกใจ

“แบบนี้ต้องดื่มด้วยกันสักแก้วแล้ว” แอมมี่รีบชวนเด็กเรียนคนสวย ที่ไม่เคยหยิ่ง ถามอะไรบอกหมด จนพวกเธอในกลุ่มมักจะเข้าไปขอคำชี้แนะจากอีกฝ่ายอยู่บ่อยๆ และก็ได้คำแนะที่ดีกลับมาทุกครั้ง

“ใช่ๆ รินเบียร์มาเร็วพวกแก” กีต้าร์เอ่ยเร่งเพื่อนสาวอย่างตื่นเต้น เพราะไม่ได้เจอช่อเอื้องมานานแล้ว ยังเคยคุยกันในกลุ่มว่า จะหาโอกาสชวนอีกฝ่ายไปเลี้ยงขอบคุณหลังเรียนจบ

“หมดแก้วนะเอื้อง ไม่งั้นห้ามไปไหนเด็ดขาด” แนนนี่ดึงช่อเอื้องเข้ามากอด ก่อนจะส่งแก้วเบียร์ไปให้

“เอ่อ...แต่ว่าเรา...” ช่อเอื้องอึกอักอย่างไปไม่ถูก

“หมดแก้วๆ” สี่สาวพากันส่งเสียงเชียร์

“ถ้าดื่มหมดแก้วแล้วเราไปได้ใช่ไหม?” ช่อเอื้องรีบถาม เพราะตอนนี้ใครๆ ต่างก็พากันหันมามองอย่างสนใจ และนั่นให้เธอได้เห็นว่านอกจากกลุ่มของไอวี่แล้ว ยังมีทั้งรุ่นน้องและรุ่นพี่ที่คุ้นหน้าคุ้นตาอีกหลายคน มาเที่ยวที่ไนต์คลับแห่งนี้ด้วย

“ใช่” ไอวี่ตอบยิ้มๆ

“โอเค” ช่อเอื้องยกแก้วเบียร์ขึ้นดื่มทันที

“สุดยอดมาก นึกว่าเด็กเรียนจะดื่มไม่เป็นซะอีก” แนนนี่บอกพร้อมกับปรบมือให้เพื่อนสาวคนเก่งที่ยกซด เอ๊ย! ยกขึ้นดื่มครั้งเดียวจนหมดแก้ว

“ขอบคุณมากๆ นะ แต่เราขอตัวก่อน พอดีปวดฉี่มากๆ เลย” ช่อเอื้องบอกพร้อมกับวางแก้วลงบนโต๊ะ

“ได้ๆ” กีตาร์บอกอย่างดีใจ ไม่คิดว่าช่อเอื้องจะดื่มเบียร์เป็น

“ไม่อยากจะเชื่อว่าจะเจอยัยเอื้องที่นี่” ไอวี่บอกอย่างไม่หายตื่นเต้น

“นั่นสิ! ไม่เจอกันเทอมเดียว สวยขึ้นเป็นกองเลย” แนนนี่บอกก่อนจะยกแก้วชนกับเพื่อนๆ แล้วหันไปสนใจนักร้องที่อยู่เวทีต่อ

สามนาทีต่อมา...

หลังจากที่ช่อเอื้องทำธุระเสร็จก็เดินออกมาอย่างรู้สึกลำบากใจ กลัวว่าจะถูกเพื่อนๆ เรียกไปดื่มอีก จึงอาศัยจังหวะที่ทุกคนกำลังสนใจนักร้องชายบนเวที รีบก้มหน้าก้มตาเดินเร็วๆ ตรงไปยังบันไดทางขึ้นชั้นสอง ก่อนจะชนเข้ากับใครบางคนเข้าอย่างจัง

พลั่ก!

ชายหนุ่มรีบคว้าเอวบางเอาไว้ก่อนที่สาวเจ้าจะล้มลงไปกองกับพื้น แต่พออีกฝ่ายเงยหน้าขึ้นมา เขาก็ถึงกับตกใจ “เอื้อง!”

“พี่ภีม” ช่อเอื้องมองพี่รหัสอย่างมึนงง

“มากับใครครับ?” ภีมรภัทรถามก่อนจะค่อยๆ ปล่อยมือออกจากเอวของสาวเจ้าอย่างแสนเสียดาย

“เอ่อ...เอื้องมากับคนรู้จักค่ะ” ช่อเอื้องตอบอย่างไม่เต็มเสียง ‘โอ๊ย! แบบนี้เธออยู่ต่อไม่ได้แล้วสิ’

“ฝึกงานเป็นยังไงบ้างครับ” ภีมรภัทรมองใบหน้างามที่แดงปลั่งขึ้นมานิดๆ

“ก็ดีค่ะ” ช่อเอื้องกำลังจะเอ่ยขอตัวแต่พี่รหัสก็ถามไม่หยุด

“พี่แอดเฟซบุ๊กเราไป ไม่เห็นรับพี่เป็นเพื่อนเลยครับ”

“คือว่า...เอื้องไม่ค่อยได้เล่นเฟซบุ๊กน่ะค่ะ” ช่อเอื้องตอบยังไม่ทันขาดคำ ก็สะดุ้งสุดตัวที่ได้ยินน้ำเสียงอันคุ้นเคยดังขึ้นจากด้านหลัง

“ฉันจะกลับแล้ว” แม่ทัพที่เดินลงบันไดมา เอ่ยด้วยน้ำเสียงตึงๆ พอเห็นใกล้ๆ ว่าผู้ชายที่ช่อเอื้องเดินชน คือเด็กหนุ่มคนที่ร้องเพลงจีบเมื่อคืนก่อน พลัน! อารมณ์เดือดๆ ของเขาก็ดีดพุ่งขึ้นมาเหมือนกับลาวาที่กำลังใกล้จะระเบิด

“ค่ะ! เอ่อ...พี่ภีมคะ เอื้องขอตัวก่อนนะคะ” ช่อเอื้องขานรับก่อนจะหันไปบอกกับพี่รหัส แล้วรีบเดินออกไปรอที่ด้านนอก อย่างรู้สึกชาที่หน้านิดๆ

“ครับ” ภีมรภัทรพยักหน้ารับแล้วมองตามน้องรหัสอย่างมึนงง คำถามเป็นร้อยเป็นพันผุดขึ้นมาในหัวไม่หยุด

“ถ้าไม่อยากให้หน้าจืดๆ ของแกเป็นรอย อย่าบังอาจมายุ่งกับผู้หญิงของฉันอีก” แม่ทัพบอกพร้อมกับจ้องมองเด็กหนุ่มด้วยสีหน้าเอาเรื่อง ก่อนจะเดินตามช่อเอื้องออกไปที่ลานจอดรถด้านหน้าไนต์คลับ