อุ้มรักซาตานลวง (ซีรีส์ หลอกเด็ก) นิยาย บท 80

“คิกๆๆๆ” สามสาว แฮปปี้ เอ็นจอย และช่อเอื้องพากันหลุดหัวเราะอย่างอดไม่ได้ ขณะที่ชบาอายจนแทบจะเอาหน้ามุดหายลงไปใต้โต๊ะเสียให้ได้

“สงสัยจะตื่นเต้นไปหน่อยนะ ยินดีด้วยนะโดม ชบา” แม่ทัพกลั้นขำลูกน้องคนสนิทจนหน้าแดงก่ำ

“ขอบคุณค่ะบอส/ขอบคุณครับบอส” ชบากับโดมก้มหัวลงนิดๆ อย่างอายๆ

“พบรักกันตอนไหนคะ?” แฮปปี้ถามยิ้มๆ

“ตอนไปดูงานที่เชียงใหม่ครับ” โดมบอกตามตรง

“สุดยอด พี่โคตรแมนเลย” เอ็นจอยยกนิ้วให้พร้อมกับหัวเราะเบาๆ ขณะที่ชบาอายม้วนไม่กล้าสบตากับเพื่อนๆ แม้แต่คนเดียว

“จะแต่งเมื่อไหร่คะ?” แฮปปี้ยิงคำถามต่ออย่างอยากรู้

“อีกหนึ่งเดือนครับ เราจะจัดงานแต่งที่เชียงราย ขอเชิญคุณแฮปปี้กับ คุณเอ็นจอยด้วยนะครับ” ว่าที่เจ้าบ่าวบอกอย่างตื่นเต้น

“ได้ค่ะ/ ยินดีค่ะ” สองสาวฝาแฝดขานรับอย่างดีใจแทนเพื่อนสาว

“ขอดื่มให้กับมิตรภาพ และว่าที่เจ้าบ่าวเจ้าสาวครับ” แม่ทัพบอกพร้อมกับ ชูแก้วขึ้นชนกับทุกคน

กริ้ง!!!

ช่อเอื้องกับชบาหยิบแก้วที่วางอยู่ขึ้นชนกับทุกคนพอเป็นพิธี ก่อนจะวางลงเช่นเดิมด้วยสีหน้าเจื่อนๆ

“เอื้องกับชบาทำไมไม่ดื่ม” แฮปปี้แกล้งถาม

“เอ่อ...พอดีเราไม่ค่อยสบายน่ะ ขอเป็นน้ำผลไม้ดีกว่า” ช่อเอื้องรีบออกตัว

“ส่วนเรา...คือว่า...” ว่าที่เจ้าสาวเอ่ยค้างไว้อย่างรู้สึกเขินๆ

“ชบาท้องได้เดือนกว่าๆ แล้วครับ” โดมบอกแทนแฟนสาวด้วยสีหน้าแดงก่ำ

“ยินดีด้วยนะคะ/ยินดีด้วยค่ะ” แฮปปี้กับเอ็นจอยแสดงความยินดีกับคู่รักใหม่ไฟแรง แซงทุกโค้ง

แม่ทัพเหลือบมองนางฟ้าคนสวยครู่หนึ่ง แล้วลุกเดินไปหยิบน้ำผลไม้ในตู้เย็นออกมาใส่แก้วสองใบ จากนั้นก็ส่งให้กับชบาแก้วหนึ่ง ส่วนอีกแก้วก็ถือเดินกลับมาส่งให้นางฟ้าคนสวยของตน

“ขอบคุณค่ะพี่ทัพ” ช่อเอื้องฉีกยิ้มบางๆ ส่งให้

“เอ่อ...อย่าว่าอย่างนั้นอย่างนี้เลยนะคะ เราเปิดเตาย่างกันเถอะค่ะ” แฮปปี้เอ่ยชวนอย่างรู้สึกหิวนิดๆ

“จัดได้เลยครับ อ้อ! โดมช่วยเอาปูไข่ดองกับกุ้งดองซีอิ๊วที่อยู่กล่องโฟม ออกมาหน่อย” แม่ทัพบอกอย่างเพิ่งนึกขึ้นได้

“ครับบอส” โดมขานรับก่อนจะลุกเดินไปยกกล่องโฟมขนาดใหญ่มาวางบนโต๊ะ จากนั้นก็ส่งกล่องที่มี ปูไข่ดอง กุ้งดองซีอิ๊ว สาหร่ายแผ่น กับข้าวสวยถ้วยเล็กๆ ส่งไปให้กับทุกคน คนละชุด

“ว้าว! น่าทานจังเลยค่ะ” ชบาที่กำลังตั้งท้องอ่อนๆบอกด้วยสายตาลุกวาว

“เสิร์ฟแบบนี้เลยเหรอคะ” แฮปปี้ถามอย่างรู้สึกอึ้งและดีใจที่จะได้ทานจุกๆ ได้อย่างเต็มที่

“ครับ มีอีกเยอะนะครับ เติมได้ไม่อั้น” แม่ทัพบอกยิ้มๆ

ช่อเอื้องหันไปส่งยิ้มให้เจ้าชายมาดดุ ก่อนจะลงมือทานปูไข่ดองอย่างเอร็ดอร่อย ขณะที่เอ็นจอย เริ่มย่างหมูสามชั้นบางๆ กับเนื้อหมักนุ่มๆ สไตล์เกาหลีอย่างรู้สึกฟินกับเครื่องเคียงที่มีครบประหนึ่งนั่งทานในร้านอาหารดัง

ทุกคนพากัน ดื่ม รับประทานอาหารและพูดคุยหยอกเย้าอย่างสนุกสนาน ท่ามกลางเสียงเพลงเบาๆ ที่เข้ากับบรรยากาศ

ห้าวันต่อมา...เชียงใหม่ หลังจากที่แม่ทัพใช้ชีวิตหวานชื่นอยู่แต่ในเพนต์เฮาส์กับช่อเอื้อง ก็รับรู้ถึงความเปลี่ยนแปลงบางอย่างในร่างกายของเธอ ที่แม้จะเอวเล็ก แต่หน้าอกกลับตึงและขยายใหญ่มากขึ้นกว่าเดิม แถมเวลารักกันบนเตียงก็มักจะอ้อนทุกครั้งว่า...อย่าทำแรง เขาจึงไม่กล้าจัดเต็ม เพราะกลัวว่าจะไปกระทบกระเทือนบางอย่างเข้า เลยรีบโทร. ปรึกษากับมารดา จากนั้นก็รีบพาช่อเอื้องเดินทางไปที่เชียงใหม่ รวมตระเวนทำบุญกับผู้ใหญ่ทั้งสามอย่างเพลิดเพลิน ทั้งแจกทุน เลี้ยงอาหารกลางวันเด็กๆ และบริจาคเงินสร้างห้องสมุด สนามฟุตบอล รวมถึงการติดตั้งสัญญาณ WI-FI เพื่อให้เด็กๆ เข้าถึงองค์ประกอบความรู้ได้มากขึ้น

สามอาทิตย์ต่อมา...งานแต่งของโดมกับชบา ถูกจัดขึ้นที่รีสอร์ตอินธิรากรณ์ ท่ามกลางเพื่อนๆ นักศึกษา และแขกแวดวงธุรกิจที่พากันเดินทางมาร่วมอวยพร เพราะโดมทำหน้าที่ประสานงาน สั่งงาน ติดต่องาน นัดเจรจา ทำข้อตกลงทางธุรกิจอยู่บ่อยๆ เลยทำให้เป็นที่รู้จักในนามมือขวาคนสนิทของแม่ทัพ

บรรยากาศในงานแต่ง อบอวลไปด้วยกลิ่นอายของความรัก มีนักข่าวขอถ่ายรูปแม่ทัพกับช่อเอื้อง ซึ่งแม่ทัพก็ยินดีและใช้โอกาสนี้ แนะนำนางฟ้าคนสวยในฐานะคนรัก ซึ่งกระแสต่างๆ บนโซเชียลก็ออกมาดี

ขณะเดียวกัน...ช่อเอื้องที่รู้สึกเขินจนพูดไม่ออกหลังถูกเพื่อนๆ นักศึกษาพากันรุมถามเรื่องของแม่ทัพไม่หยุด โชคดีได้พี่รหัสมาช่วยไว้ทัน จึงเดินออกมากับอีกฝ่ายแต่ก็ต้องมาเจอะเจอกับเจ้าชายมาดดุเข้าอย่างจัง

“สวัสดีครับคุณแม่ทัพ” ภีมรภัทรเอ่ยทักทายเจ้าของรีสอร์ตด้วยสีหน้ายิ้มๆ

“สวัสดีครับ คุณจะพาแฟนผมไปไหนเหรอ?” แม่ทัพถามด้วยสีหน้ากวน

“พี่ทัพคะ พี่ภีมช่วยเอื้องออกมาจากกลุ่มเพื่อนๆ ค่ะ” ช่อเอื้องรีบบอกอย่างใจคอไม่ดี กลัวเจ้าชายมาดดุจะน็อตหลุดขึ้นมาในงานแต่งของเพื่อนสาว

“ผมชอบน้องเอื้องครับ” ภีมรภัทรบอกตรงๆ

“อะไรนะ?” แม่ทัพขมวดคิ้วมองหน้าของอีกฝ่ายอย่างไม่พอใจ

“เอ่อ...” ช่อเอื้องรู้สึกชาตั้งแต่หัวจรดเท้า กับคำบอกของพี่รหัสที่วอนหาเรื่องเจ็บตัวสุดๆ

ภีมรภัทรฉีกยิ้มแล้วเอ่ยอีกครั้ง “ผมบอกว่าผมชอบน้องเอื้องครับ แต่ตลอดเวลาที่รู้จักกันมาเธอไม่เคยมองผมเลย เพราะในใจเธอมีแต่ผู้ชายที่ชื่อ แม่ทัพ ฉะนั้น...เลิกมองผมด้วยสายตาขวางๆ เถอะครับ ผมไม่บ้าถึงขนาดตามตื้อคนมีเจ้าของหรอก”

“โอเค! เคลียร์ก็ได้” แม่ทัพบอกยกยิ้มมุมปาก ที่เด็กหนุ่มเปิดอกคุยกับตนตรงๆ แต่กระนั้นก็แฝงไปด้วยความกวนอยู่หน่อยๆ

“ขอบคุณครับ” ภีมรภัทรส่งมือไปจับกับอีกฝ่าย เพื่อทำสัญญาสงบศึก

“อืม!” แม่ทัพส่งมือไปจับตอบอย่างแกนๆ ก่อนจะบอกเรื่องสำคัญกับ อีกฝ่าย “อ้อ! เมื่อกี้เห็นคุณภลัมตามหาตัวนายอยู่นะ”

“เหรอครับ งั้นผมขอตัวก่อน” ภีมรภัทรรีบวหน้าตั้งไปหาผู้ใหญ่ทันที

“โชคดี” แม่ทัพโบกมือตามอย่างขำๆ

“ลุงภลัมตามหาพี่ภีมจริงเหรอคะ?” ช่อเอื้องถามเจ้าชายมาดดุอย่างสงสัย

“เปล่าครับ พี่โกหกมันน่ะ” แม่ทัพหันไปตอบยิ้มๆ

“พี่ทัพ” ช่อเอื้องมองค้อนคนเจ้าเล่ห์อย่างรู้สึกละเหี่ยใจ

“ก็พี่หมั่นไส้มันนี่ครับ อ้าว! เจ้าบ่าวทางนี้” แม่ทัพบอกพลางหันไปยกมือเรียกเจ้าบ่าวเจ้าสาว รวมไปถึงเพื่อนเจ้าสาวด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม

“ยินดีด้วยนะคะคุณโดม ชบา” ช่อเอื้องแสดงความยินดีกับทั้งสอง

“ขอบคุณครับ/ขอบคุณค่ะ” โดมกับชบาฉีกยิ้มอย่างเต็มไปด้วยความสุข

“เหนื่อยไหมครับ” แม่ทัพหันไปถามสองสาวฝาแฝดที่เดินตามมายิ้มๆ

“สบายมากค่ะ แต่โดนเพื่อนๆ ทักผิดตลอด จนตอนนี้หนูก็เริ่มสับสนแล้วว่าตัวเองชื่ออะไรกันแน่ ระหว่างแฮปปี้กับเอ็นจอย” แฮปปี้กลอกตา ทำเอาทุกคนพากันหัวเราะขึ้นอย่างขำๆ กับท่าทีของสาวเจ้า ก่อนจะไปร่วมเฟรมถ่ายรูปตามซุ้มต่างๆ ที่จัดเอาไว้อย่างน่ารักและลงตัว

สามวันต่อมา...หลังจากผ่านพ้นงานแต่งของโดมกับชบาไปเรียบร้อยแล้ว แม่ทัพก็เดินทางพาช่อเอื้องไปเชียงใหม่อีกครั้ง หลังถูกวรันยากับภาคินโทร.มาอ้อนขอให้เป็นพรีเซ็นเตอร์ในการโปรโมท ให้คู่รักมาแต่งงานที่รีสอร์ตพรรณนารา

ด้วยความที่ช่อเอื้องเป็นคนปฏิเสธใครไม่เป็น จึงเอ่ยรับปากไปอย่างเลี่ยงไม่ได้ ในขณะที่แม่ทัพเองก็ทำหน้าเห็นดีเห็นงามด้วย

วรันยากับภาคินเอ่ยขอบคุณ และบอกกำหนดการนัดหมายที่จะมีขึ้นใน อีกสามวัน โดยคืนก่อนเริ่มงานช่อเอื้องจะต้องมานอนพักที่รีสอร์ตพรรณนาราเพื่อทำการถ่ายรูปตั้งแต่ขั้นตอนการดูแลเจ้าสาว จนกระทั่งส่งเข้านอน

ด้านแม่ทัพเองก็ต้องแยกไปถ่ายรูปขั้นตอนการเตรียมตัวของเจ้าบ่าวในรีสอร์ตใหม่ของไร่ไปรยาเวศเช่นกัน