อุ้มท้องหนีรัก นิยาย บท 5
เขาครางออกมาอย่างบ้าคลั่ง กระแทกกระทั้นสอดเสียบถี่ระรัว จนกระทั่งประสาททุกส่วนของร่างกายขมวดเกร็ง และอีกเพียงแค่ครั้งเดียวเท่านั้น สวรรค์ทั้งผืนก็ถล่มลงมาใส่ร่างอย่างรุนแรง
“อ๊ายยยยย... อา...”
หล่อนแตกระเบิดอีกครั้ง และมันก็รุนแรงกว่าครั้งก่อนหน้านี้เสียอีก ซึ่งเขาเองก็สะท้านอยู่เหนือร่างของหล่อน และก็ครางเป็นภาษาที่จับใจความไม่ได้เช่นกัน
หล่อนมีความสุขเหลือเกิน...
แต่ไม่ใช่แค่หล่อนคนเดียวหรอกที่สุขสมจนอยากจะหยุดเวลาเอาไว้ เพราะคนตัวโตที่ซวนซบลงมาหาก็รู้สึกไม่ต่างกันเลย
“คุณวิเศษมากยาหยี... ผม... ผมรอคอยวันนี้มาสิบเก้าเดือน... รอคอยที่จะอยู่ในตัวของคุณคนเดียว... พระเจ้า... คุณทำให้ผมเสียวจนแทบเป็นบ้า...”
เขาลูบปอยเส้นผมที่ระหน้าผากให้อย่างอ่อนโยน ก่อนจะโน้มหน้าลงมาจุมพิตหวาน
“คุณเอง... ก็มีความสุขใช่ไหมทูนหัว...”
หัวใจของหล่อนสะท้านหวั่นไหว และก็ดำดิ่งลงสู่เหวแห่งความสุขจนมืดมิด
“ค่ะ”
ทำไมคริสเตียโน่ยิ้มได้น่ามองแบบนี้นะ เขาทำให้หล่อนรู้สึกอยาก... อยากทำอีกครั้ง
“อีกครั้งได้ไหมคะ...”
เสียงหัวเราะพึงพอใจดังกระหึ่มออกมาจากลำคอแกร่ง
“ผมกำลังจะขออยู่พอดี...”
แล้วคริสเตียโน่ก็มอบจุมพิตหิวกระหายให้กับหล่อนอีกครั้ง ซึ่งแน่นอนว่าหล่อนตอบสนองอย่างถึงพริกถึงขิงเช่นเดียวกัน
“อืมมมม... ทูนหัว... คุณจูบเก่งเป็นบ้าเลย... ผม... ผมหลงคุณจนโง่หัวไม่ขึ้นแล้วเนี่ย... อืมมม...”
“อ๊า... ซี๊ดดดด อา...”
น้ำเสียงแหบกระเส่ากล่าวชื่นชม ก่อนที่เขาจะร่ายเวทมนต์เสน่หาเข้าใส่ ปลุกเร้าให้หล่อนร้อนฉ่า และตอบสนองสัมผัสหิวกระหายด้วยความกระตือรือร้น
หล่อนหลอมละลายราวกับเนยบนกระทะร้อนอีกครั้ง เมื่อแรงกระชั้นของท่อนชายถาโถมรุนแรง กายสาวบิดเร่าๆ เผยอขึ้นตามติดความใหญ่ยาวด้วยความลุ่มหลง และมอบกายมอบใจให้คริสเตียโน่แผดเผาอย่างเต็มใจ
“อา... ซี๊ดดด อ๊า... คุณคริสขา...”
“คนสวย... คุณรัดผมแน่นอีกแล้ว... อืมมมม ผมจะแตกแล้วที่รัก... โอ้วววว...”
รถหรูเคลื่อนไหวส่ายโยกตามแรงพิศวาสของสองหนุ่มสาวที่กำลังกระทำกันอยู่ด้านใน
รถคันงามแล่นกลับมาจอดที่หน้าห้องเช่าหลังจากเวลาผ่านไปสี่สิบเอ็ดนาที
“เดินไหวไหมยาหยี...”
คริสเตียโน่รีบมาเปิดประตูรถให้ และเอ่ยถามคนแก้มแดงระเรื่อเสียงห่วงใย
หล่อนอายจนแทบมุดลงดิ้น ยิ่งนึกถึงเรื่องที่เพิ่งกระทำกันลงไปก็ยิ่งอับอาย
“เอ่อ... ไหวค่ะ...”
หล่อนกัดฟันก้าวเท้าลงไปยืนกับพื้นดิน แต่แล้วก็เซเกือบจะล้มพับ โชคดีที่คริสเตียโน่ว่องไว เพราะเขารวบเอวคอดเอาไว้ได้ทันเวลา
“เห็นไหมว่าคุณเดินไม่ไหว มาให้ผมอุ้มดีกว่า”
“ยะ อย่าเลยค่ะ...”
หล่อนร้องห้ามแต่ไม่ทันการณ์เสียแล้ว เพราะ
คริสเตียโน่ช้อนอุ้มร่างสาวขึ้นไปไว้ในอ้อมแขนเสียแล้ว
“ตัวคุณเบาจัง”
หล่อนเอียงอายจนหน้าแดงก่ำ และก็ทำได้แค่เพียงซบหน้าลงกับแผ่นอกกว้างเท่านั้น
“กำลังทำอะไรกันอยู่”
คริสเตียโน่ก้าวเข้ามาภายในห้องเช่า และทักทายบอดี้การ์ดของตนเอง
เขาวางหล่อนลงบนโซฟาอย่างนุ่มนวล จากนั้นก็โน้มหน้าลงมาจุ๊บหน้าผากเบาๆ
“คุณนั่งพักนะ เดี๋ยวผมดูแลลูกต่อเอง”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: อุ้มท้องหนีรัก