ตอน ตอนที่ 5 จาก อุ้มท้องหนีรัก – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
ตอนที่ 5 คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายโรแมนซ์ อุ้มท้องหนีรัก ที่เขียนโดย เนื้อนวล เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
เขาครางออกมาอย่างบ้าคลั่ง กระแทกกระทั้นสอดเสียบถี่ระรัว จนกระทั่งประสาททุกส่วนของร่างกายขมวดเกร็ง และอีกเพียงแค่ครั้งเดียวเท่านั้น สวรรค์ทั้งผืนก็ถล่มลงมาใส่ร่างอย่างรุนแรง
“อ๊ายยยยย... อา...”
หล่อนแตกระเบิดอีกครั้ง และมันก็รุนแรงกว่าครั้งก่อนหน้านี้เสียอีก ซึ่งเขาเองก็สะท้านอยู่เหนือร่างของหล่อน และก็ครางเป็นภาษาที่จับใจความไม่ได้เช่นกัน
หล่อนมีความสุขเหลือเกิน...
แต่ไม่ใช่แค่หล่อนคนเดียวหรอกที่สุขสมจนอยากจะหยุดเวลาเอาไว้ เพราะคนตัวโตที่ซวนซบลงมาหาก็รู้สึกไม่ต่างกันเลย
“คุณวิเศษมากยาหยี... ผม... ผมรอคอยวันนี้มาสิบเก้าเดือน... รอคอยที่จะอยู่ในตัวของคุณคนเดียว... พระเจ้า... คุณทำให้ผมเสียวจนแทบเป็นบ้า...”
เขาลูบปอยเส้นผมที่ระหน้าผากให้อย่างอ่อนโยน ก่อนจะโน้มหน้าลงมาจุมพิตหวาน
“คุณเอง... ก็มีความสุขใช่ไหมทูนหัว...”
หัวใจของหล่อนสะท้านหวั่นไหว และก็ดำดิ่งลงสู่เหวแห่งความสุขจนมืดมิด
“ค่ะ”
ทำไมคริสเตียโน่ยิ้มได้น่ามองแบบนี้นะ เขาทำให้หล่อนรู้สึกอยาก... อยากทำอีกครั้ง
“อีกครั้งได้ไหมคะ...”
เสียงหัวเราะพึงพอใจดังกระหึ่มออกมาจากลำคอแกร่ง
“ผมกำลังจะขออยู่พอดี...”
แล้วคริสเตียโน่ก็มอบจุมพิตหิวกระหายให้กับหล่อนอีกครั้ง ซึ่งแน่นอนว่าหล่อนตอบสนองอย่างถึงพริกถึงขิงเช่นเดียวกัน
“อืมมมม... ทูนหัว... คุณจูบเก่งเป็นบ้าเลย... ผม... ผมหลงคุณจนโง่หัวไม่ขึ้นแล้วเนี่ย... อืมมม...”
“อ๊า... ซี๊ดดดด อา...”
น้ำเสียงแหบกระเส่ากล่าวชื่นชม ก่อนที่เขาจะร่ายเวทมนต์เสน่หาเข้าใส่ ปลุกเร้าให้หล่อนร้อนฉ่า และตอบสนองสัมผัสหิวกระหายด้วยความกระตือรือร้น
หล่อนหลอมละลายราวกับเนยบนกระทะร้อนอีกครั้ง เมื่อแรงกระชั้นของท่อนชายถาโถมรุนแรง กายสาวบิดเร่าๆ เผยอขึ้นตามติดความใหญ่ยาวด้วยความลุ่มหลง และมอบกายมอบใจให้คริสเตียโน่แผดเผาอย่างเต็มใจ
“อา... ซี๊ดดด อ๊า... คุณคริสขา...”
“คนสวย... คุณรัดผมแน่นอีกแล้ว... อืมมมม ผมจะแตกแล้วที่รัก... โอ้วววว...”
รถหรูเคลื่อนไหวส่ายโยกตามแรงพิศวาสของสองหนุ่มสาวที่กำลังกระทำกันอยู่ด้านใน
รถคันงามแล่นกลับมาจอดที่หน้าห้องเช่าหลังจากเวลาผ่านไปสี่สิบเอ็ดนาที
“เดินไหวไหมยาหยี...”
คริสเตียโน่รีบมาเปิดประตูรถให้ และเอ่ยถามคนแก้มแดงระเรื่อเสียงห่วงใย
หล่อนอายจนแทบมุดลงดิ้น ยิ่งนึกถึงเรื่องที่เพิ่งกระทำกันลงไปก็ยิ่งอับอาย
“เอ่อ... ไหวค่ะ...”
หล่อนกัดฟันก้าวเท้าลงไปยืนกับพื้นดิน แต่แล้วก็เซเกือบจะล้มพับ โชคดีที่คริสเตียโน่ว่องไว เพราะเขารวบเอวคอดเอาไว้ได้ทันเวลา
“เห็นไหมว่าคุณเดินไม่ไหว มาให้ผมอุ้มดีกว่า”
“ยะ อย่าเลยค่ะ...”
หล่อนร้องห้ามแต่ไม่ทันการณ์เสียแล้ว เพราะ
คริสเตียโน่ช้อนอุ้มร่างสาวขึ้นไปไว้ในอ้อมแขนเสียแล้ว
“ตัวคุณเบาจัง”
หล่อนเอียงอายจนหน้าแดงก่ำ และก็ทำได้แค่เพียงซบหน้าลงกับแผ่นอกกว้างเท่านั้น
“กำลังทำอะไรกันอยู่”
คริสเตียโน่ก้าวเข้ามาภายในห้องเช่า และทักทายบอดี้การ์ดของตนเอง
เขาวางหล่อนลงบนโซฟาอย่างนุ่มนวล จากนั้นก็โน้มหน้าลงมาจุ๊บหน้าผากเบาๆ
“คุณนั่งพักนะ เดี๋ยวผมดูแลลูกต่อเอง”
หล่อนส่ายหน้าไปมาและก็ทำให้คริสเตียโน่เต็มไปด้วยความแคลงใจ
“พลอยจะเอาไพลินไปทิ้งได้ยังไงกันละคะ”
“คุณว่าอะไรนะ พลอย?”
คริสเตียโน่มองหน้าพลอยแพรวาสลับกับใบหน้าจิ้มลิ้มของลูกสาว
“ลูกฮึน่ะค่ะ”
“ฮึ?”
“ก็ใช่น่ะสิคะ ไหนว่าไปเทคคอร์สเลี้ยงเด็กมาแล้วไงคะ ทำไมไม่รู้ว่านี่คือกลิ่นของฮึเด็ก...”
ใบหน้าของคริสเตียโน่ยังคงเต็มไปด้วยความผะอืดผะอมอย่างเห็นได้ชัด
“ก็... ตอนที่ผมไปเรียนไม่มีเด็กจริงๆ นี่ครับ แล้วตอนเช็ดก้นให้เด็ก มันก็เป็นแค่ตุ๊กตาตัวหนึ่งที่เอาฟักทองบดเละๆ มาทาให้เป็นสีของฮึ”
หล่อนอดอมยิ้มกับคำพูดอ่อยๆ ของคริสเตียโน่ไม่ได้ “งั้นคุณอยากเห็นฮึของจริงไหมคะ”
“ผม...”
“ทำหน้าแบบนี้ แสดงว่าอยากเห็นใช่ไหมคะ”
พลอยแพรวาหัวเราะขบขันเมื่อได้แกล้งคริสเตียโน่เล็กๆ น้อยๆ
“ก็... ได้ครับ”
“คุณจะต้องชอบเปลี่ยนผ้าอ้อมให้ไพลินแน่นอนค่ะ”
“ทำไมคุณต้องยิ้มเจ้าเล่ห์ด้วยล่ะพลอย...” คริสเตียโน่อดถามไม่ได้
“เปล่านี่คะ พลอยไม่ได้ยิ้มเจ้าเล่ห์เลย พลอยยิ้มดีใจต่างหากล่ะคะที่จะได้เห็นคุณเช็ดฮึออกจากก้นให้กับไพลิน”
แล้วหล่อนก็จัดการถึงกางเกงผ้าอ้อมสำเร็จรูปออกจากก้นของไพลิน จากนั้นก็จงใจยื่นไปตรงหน้าของคริสเตียโน่ หล่อนเห็นเขาจ้องมอง พร้อมกับเอามืออุดจมูก ก่อนจะทำตาวิ้งๆ และล้มหงายหลังตึงไปในที่สุด
“คุณคริส...!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: อุ้มท้องหนีรัก