อุ้มท้องหนีรัก นิยาย บท 6
สรุปบท ตอนที่ 6: อุ้มท้องหนีรัก
สรุปตอน ตอนที่ 6 – จากเรื่อง อุ้มท้องหนีรัก โดย เนื้อนวล
ตอน ตอนที่ 6 ของนิยายโรแมนซ์เรื่องดัง อุ้มท้องหนีรัก โดยนักเขียน เนื้อนวล เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
“นี่ผมยังไม่ตายใช่ไหมครับ”
คริสเตียโน่ลืมตาขึ้นมาหลังจากที่เป็นลมไปตอนที่เห็นฮึเหลืองอ๋อยของไพลิน
“คุณยังไม่ตายหรอกค่ะ แค่เป็นลม”
ชายหนุ่มขยับตัวลุกขึ้น ก่อนจะหันไปมองไพลินที่นอนหลับปุ๋ยอยู่ข้างๆ
“ผมรู้สึกผิดจัง แต่ผมไม่ถูกกับอะไรเหลืองๆ สักเท่าไหร่ คุณอย่าโกรธผมนะพลอย”
หล่อนไม่รู้จะเอาอะไรไปโกรธคริสเตียโน่เหมือนกัน เขาตลกจนหล่อนอดหัวเราะไม่ได้ต่างหาก
“พลอยจะไปโกรธคุณเรื่องอะไรละคะ”
“ก็เรื่อง...”
เขาอึกอักเล็กน้อย
“เรื่องฮึลูกไงครับ”
พลอยแพรวาอมยิ้ม มองผู้ชายที่ยังคงมีสีหน้ากระอักกระอ่วนใจอย่างขบขัน
“ถ้างั้นคุณก็ล้มเลิกที่จะพาเราสองแม่ลูกกลับไปลาสเวกัสสิคะ”
“ไม่... ผมไม่มีทางล้มเลิกความคิดนี้หรอก”
“แต่คุณกลัวฮึของไพลินนะคะ” หล่อนพูดเสียงกลั้วหัวเราะ
“ผมจะฝึกดมฮึลูกเอาไว้ ยังไงครั้งหน้าผมก็จะไม่เป็นลมอีก และผมเชื่อว่าผมทำได้”
“แต่คุณไม่จำเป็นต้องทำอย่างนี้เลยนะคะ”
หล่อนมองเขาและพูดตามความจริง
“คุณร่ำรวย มีอำนาจ ถ้าคุณอยากมีลูก คุณสามารถมีเท่าไหร่ก็ได้”
“คุณพูดถูก ผมสามารถมีลูกเท่าไหร่ก็ได้...”
มือใหญ่ยกขึ้นโอบประคองใบหน้าของหล่อนเอาไว้ ก่อนที่เขาจะโน้มหน้าเข้ามาหา
“แต่มันติดอยู่ตรงที่ว่า ผมอยากมีลูกกับคุณคนเดียวยังไงล่ะ”
น้ำตาของหล่อนไหลรินออกมาอาบแก้ม แต่นิ้วยาวก็เกลี่ยซับให้อย่างอ่อนโยน
“ผมต้องการมีลูกกับคุณคนเดียวนะพลอย... ดังนั้นอย่าปฏิเสธผมเลย เพราะผมจะร้ายมาก ถ้าคุณปฏิเสธความรักของผม”
“แต่พลอย... ไม่คู่ควรกับคุณเลยนะคะ”
“คำว่าคู่ควรมันมีความหมายยังไงหรือ ทำไมคุณถึงชอบยกมันขึ้นมาอ้างนัก”
ดวงตาคมกริบจ้องมองมา และรอคอยคำตอบ
“คือว่า...”
“ถ้าหากคำว่าคู่ควรมันหมายถึงความเหมาะสมล่ะก็ เราสองคนเหมาะสมกันที่สุด เหมือนเตียงกับผ้าปูเตียงเลยล่ะ”
“ได้โปรดเถอะค่ะ คุณคริสขา...”
หล่อนวิงวอนเสียงกระเส่า เมื่อคนตัวโตดูดอมหัวนมจนบวมเป่งและเปียกชุ่ม
“อดใจไว้ยาหยี... ให้ผมเลียคุณก่อน...”
“ไม่ค่ะ... พลอย... พลอยร้อนไปหมด พลอยต้องการเดี๋ยวนี้... ได้โปรด...”
หล่อนออดอ้อนด้วยความสิ้นหวัง และเมื่อเขายังมุ่งมั่นที่จะเล้าโลมต่อไป ความโหยหารวดร้าวที่อัดแน่นอยู่ในอุ้งเชิงกรานก็ทำให้หล่อนต้องเปลี่ยนเป็นฝ่ายรุกเสียเอง
“ทูนหัว... ใจเย็นครับ อืมมม...”
หล่อนพลิกตัวขึ้นคร่อมทับเขาเอาไว้ มือเล็กกอบกุมความเป็นชายใหญ่โตให้ตั้งตรง และก็ค่อยๆ กดสะโพกอวบลงไปหาทีละนิด
“โอ้ววว... ทูนหัว... คุณร้อนจัง... โอ้วววว”
หล่อนไม่สนใจอีกแล้วว่าเขาจะต้องการเร็วแบบนี้หรือไม่ แต่หล่อนควบคุมตัวเองไม่ได้ หล่อนขยับสะโพกขึ้นลงถี่ระรัว ความเป็นชายใหญ่โตครูดอยู่กับกลีบเนื้อภายใน
หล่อนเงยหน้าขึ้นสูง หลับตาพริ้มและเผยอปากร้องครวญคราง
รู้สึกดีเหลือเกิน...
“อ๊า... ซี๊ดดดด อา...”
คริสเตียโน่มองภาพสาวน้อยร้อนรักที่กำลังขยับโยกอยู่บนกายหนุ่มด้วยความพึงพอใจ แรงปรารถนาโหมกระหน่ำอยู่ภายในเรือนกาย
สวยงามเหลือเกิน...
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: อุ้มท้องหนีรัก