ว่าที่ 'เมีย' | Hate love Nc20+ นิยาย บท 21

#คอนโดพี่เลย์

“ลงรถ!!” พี่เลย์บอกหลังจากที่รถหรูมาจอดสนิทที่คอนโด

“ไม่ค่ะ ไอริสจะกลับบ้าน”

“ฉันไปส่งเธอแน่ แต่ไม่ใช้ตอนนี้”

“ยังไงไอริสก็ไม่ลง!!” ฉันยืนกรานเสียงหนักแน่น

“ได้ไอริส”

พูดจบพี่เลย์ก็ออกไปจากรถแถมยังปิดประตูเสียงดังแล้วเดินอ้อมมาทางฝั่งที่ฉันนั่งอยู่ก่อนจะเปิดประตูรถออก

มือหนากระชากแขนของฉันอย่างแรง ทำให้ร่างของฉันเกือบจะตกลงจากรถ

“โอ๊ย ไอริสเจ็บนะ จะให้ลงไปทำไม!!” ฉันมองพี่เลย์ตาเขม็ง

เชื่อเถอะว่าพี่เลย์ไม่ได้สนใจเสียงของฉันเลย เขากระชากแขนฉันลงจากรถจนได้ แถมยังลากให้ฉันเดินตามตัวเองไปที่ลิฟต์อีกต่างหาก

“พี่เลย์ปล่อย บอกว่าเจ็บไงทำไมชอบทำรุนแรงด้วย” ฉันพยายามสะบัดมือตัวเองออกแต่ก็เปล่าประโยชน์

พี่เลย์ฉุดกระชากลากดึงฉันมาถึงที่ห้องของตัวเองจนสำเร็จ พอมาถึงด้านในห้องเขาจึงยอมปล่อยมือฉัน

“ไอริสจะกลับบ้าน!!”

ฉันหันหลังให้พี่เลย์เดินไปยังประตูห้อง แต่ก็ถูกกระชากจนแขนแถบหลุด ทำให้กระเป๋าสะพายของฉันหล่นลงพื้น

“เป็นอะไรคะ ไอริสทำอะไรให้พี่เลย์ไม่พอใจเหรอถึงได้ทำกันขนาดนี้” ในเมื่อหนีไปไหนไม่ได้ฉันก็อยากจะถามเหตุผลกับคนตรงหน้าเหมือนกันว่าทำไมถึงต้องรุนแรงกันขนาดนี้ด้วย

สายตาคมกริบของพี่เลย์จ้องมองใบหน้าของฉันราวกับว่าฉันไปฆ่าใครตายมา ก่อนจะพ่นลมหายใจออกมาแรงๆ

“ที่ไม่ให้ฉันไปรับเพราะอยากจะให้ไอ้เวรนั่นไปส่งที่บ้าน ?” คิ้วหนาเลิกขึ้นสูงพร้อมกับคำถามที่ชวนหาเรื่อง

“พ่อโทรมาบอกว่าให้ไอริสกลับพร้อมคุณจอแดน…”

“โง่เหรอฮะ!!” จู่ๆ พี่เลย์ก็ตวาดใส่หน้าฉันเสียงดังลั่นห้อง

“ด่าไอริสทำไมคะ” ฉันเม้มปากแน่น พี่เลย์เป็นบ้าไปแล้วหรือไง

“ปากมีเธอปฏิเสธไม่เป็นหรือไง” ในตอนนี้พี่เลย์ขบกรามแน่น อารมณ์ของเขากำลังเดือดดาล “หรืออยากจะหมั้นกับมัน!!”

“ไม่ค่ะ ไม่ว่าจะเป็นพี่เลย์หรือใครไอริสก็ไม่อยากหมั้นด้วยทั้งนั้น” ฉันพูดอย่างตรงไปตรงมา แต่คำตอบของฉันมันกลับทำให้พี่เลย์หงุดหงิดยิ่งกว่าเดิม

“ขึ้นรถกับมันแบบนั้นถ้ามันพาเธอไปเข้าโรงแรมขึ้นมาจะทำยังไง เอาตัวรอดได้ไหม!!”

“เขาไม่ทำแบบนั้นหรอกค่ะ เขาไม่ทำแบบพี่เลย์หรอก” ฉันไม่เข้าใจหรอกว่าทำไมต้องมาโหโมขนาดนี้ แถมยังมาพูดใส่ร้ายคนอื่นแบบนี้ไม่ชอบเลยจริงๆ

“หึ!!” พี่เลย์หัวเราะในลำคอแล้วค่อยๆ โน้มใบหน้าลงมา “ฉันทำอะไร ?”

เมื่อถูกถามคำนี้ฉันก็ต้องเป็นฝ่ายเงียบและหลบหน้า ใบหน้ามันร้อนผ่าวขึ้นมาทันที สมองคิดถึงเหตุการณ์ในวันนั้นอีกครั้ง มันคิดไปเองอัตโนมัติโดยที่ฉันไม่สามารถห้ามความคิดของตัวเองได้เลย

“ตอบสิ ว่าฉันทำอะไร” พี่เลย์ถามจี้แล้วโน้มใบหน้าลงมาใกล้ฉันอีก ทำให้ฉันถอยหนีอัตโนมัติ

แต่ด้วยความที่พี่เลย์กำลังจับแขนฉันอยู่ เขาออกแรงกระตุกแขนเพียงนิดเดียวร่างของฉันก็ถลาไปแนบชิดกับตัวพี่เลย์แล้ว

“พูดมาสิไอริส”

“ปะ เปล่าค่ะ” ฉันเม้มปากแน่นเอนตัวหนีเพราะตอนนี้พี่เลย์กำลังโน้มใบหน้าลงมาใกล้ฉันเรื่อยๆ