#คอนโดพี่เลย์
“ลงรถ!!” พี่เลย์บอกหลังจากที่รถหรูมาจอดสนิทที่คอนโด
“ไม่ค่ะ ไอริสจะกลับบ้าน”
“ฉันไปส่งเธอแน่ แต่ไม่ใช้ตอนนี้”
“ยังไงไอริสก็ไม่ลง!!” ฉันยืนกรานเสียงหนักแน่น
“ได้ไอริส”
พูดจบพี่เลย์ก็ออกไปจากรถแถมยังปิดประตูเสียงดังแล้วเดินอ้อมมาทางฝั่งที่ฉันนั่งอยู่ก่อนจะเปิดประตูรถออก
มือหนากระชากแขนของฉันอย่างแรง ทำให้ร่างของฉันเกือบจะตกลงจากรถ
“โอ๊ย ไอริสเจ็บนะ จะให้ลงไปทำไม!!” ฉันมองพี่เลย์ตาเขม็ง
เชื่อเถอะว่าพี่เลย์ไม่ได้สนใจเสียงของฉันเลย เขากระชากแขนฉันลงจากรถจนได้ แถมยังลากให้ฉันเดินตามตัวเองไปที่ลิฟต์อีกต่างหาก
“พี่เลย์ปล่อย บอกว่าเจ็บไงทำไมชอบทำรุนแรงด้วย” ฉันพยายามสะบัดมือตัวเองออกแต่ก็เปล่าประโยชน์
พี่เลย์ฉุดกระชากลากดึงฉันมาถึงที่ห้องของตัวเองจนสำเร็จ พอมาถึงด้านในห้องเขาจึงยอมปล่อยมือฉัน
“ไอริสจะกลับบ้าน!!”
ฉันหันหลังให้พี่เลย์เดินไปยังประตูห้อง แต่ก็ถูกกระชากจนแขนแถบหลุด ทำให้กระเป๋าสะพายของฉันหล่นลงพื้น
“เป็นอะไรคะ ไอริสทำอะไรให้พี่เลย์ไม่พอใจเหรอถึงได้ทำกันขนาดนี้” ในเมื่อหนีไปไหนไม่ได้ฉันก็อยากจะถามเหตุผลกับคนตรงหน้าเหมือนกันว่าทำไมถึงต้องรุนแรงกันขนาดนี้ด้วย
สายตาคมกริบของพี่เลย์จ้องมองใบหน้าของฉันราวกับว่าฉันไปฆ่าใครตายมา ก่อนจะพ่นลมหายใจออกมาแรงๆ
“ที่ไม่ให้ฉันไปรับเพราะอยากจะให้ไอ้เวรนั่นไปส่งที่บ้าน ?” คิ้วหนาเลิกขึ้นสูงพร้อมกับคำถามที่ชวนหาเรื่อง
“พ่อโทรมาบอกว่าให้ไอริสกลับพร้อมคุณจอแดน…”
“โง่เหรอฮะ!!” จู่ๆ พี่เลย์ก็ตวาดใส่หน้าฉันเสียงดังลั่นห้อง
“ด่าไอริสทำไมคะ” ฉันเม้มปากแน่น พี่เลย์เป็นบ้าไปแล้วหรือไง
“ปากมีเธอปฏิเสธไม่เป็นหรือไง” ในตอนนี้พี่เลย์ขบกรามแน่น อารมณ์ของเขากำลังเดือดดาล “หรืออยากจะหมั้นกับมัน!!”
“ไม่ค่ะ ไม่ว่าจะเป็นพี่เลย์หรือใครไอริสก็ไม่อยากหมั้นด้วยทั้งนั้น” ฉันพูดอย่างตรงไปตรงมา แต่คำตอบของฉันมันกลับทำให้พี่เลย์หงุดหงิดยิ่งกว่าเดิม
“ขึ้นรถกับมันแบบนั้นถ้ามันพาเธอไปเข้าโรงแรมขึ้นมาจะทำยังไง เอาตัวรอดได้ไหม!!”
“เขาไม่ทำแบบนั้นหรอกค่ะ เขาไม่ทำแบบพี่เลย์หรอก” ฉันไม่เข้าใจหรอกว่าทำไมต้องมาโหโมขนาดนี้ แถมยังมาพูดใส่ร้ายคนอื่นแบบนี้ไม่ชอบเลยจริงๆ
“หึ!!” พี่เลย์หัวเราะในลำคอแล้วค่อยๆ โน้มใบหน้าลงมา “ฉันทำอะไร ?”
เมื่อถูกถามคำนี้ฉันก็ต้องเป็นฝ่ายเงียบและหลบหน้า ใบหน้ามันร้อนผ่าวขึ้นมาทันที สมองคิดถึงเหตุการณ์ในวันนั้นอีกครั้ง มันคิดไปเองอัตโนมัติโดยที่ฉันไม่สามารถห้ามความคิดของตัวเองได้เลย
“ตอบสิ ว่าฉันทำอะไร” พี่เลย์ถามจี้แล้วโน้มใบหน้าลงมาใกล้ฉันอีก ทำให้ฉันถอยหนีอัตโนมัติ
แต่ด้วยความที่พี่เลย์กำลังจับแขนฉันอยู่ เขาออกแรงกระตุกแขนเพียงนิดเดียวร่างของฉันก็ถลาไปแนบชิดกับตัวพี่เลย์แล้ว
“พูดมาสิไอริส”
“ปะ เปล่าค่ะ” ฉันเม้มปากแน่นเอนตัวหนีเพราะตอนนี้พี่เลย์กำลังโน้มใบหน้าลงมาใกล้ฉันเรื่อยๆ
ยังพูดไม่จบมือของพี่เลย์ก็คว้ามาจับขาของฉันแล้วกระชากให้ร่างฉันลงไปนอนราบอยู่ใต้ร่างของตัวเอง
“จะ จะ จะทำอะไรคะ” ฉันถามพร้อมกับตัวที่มันสั่นระริกระริก
ไม่พูดอะไรพี่เลย์รวบแขนของฉันขึ้นมาขึงตรึงไว้เหนือหัว แล้วซุกไซ้ใบหน้าลงมาบนซอกคอของฉัน แถมยังใช้มือใหญ่ลูบไปทั้งตัวพร้อมกับบีบคั้น
“อึก พะ พี่เลย์ อื้อ~” ยังไม่ทันจะพูดอะไรเสียงของฉันก็ถูกกลืนหายลงไปในลำคอเมื่อถูกพี่เลย์ใช้ริมฝีปากของตัวเองมาประกบจูบ แค่นั้นไม่พอยังกัดริมฝีปากของฉันอีกด้วย
มือหนาเลื่อนลงไปตรงขาอ่อนก่อนจะจับขาข้างหนึ่งของฉันให้ชันขึ้น แล้วสอดมือเข้ามาในกระโปรงนักศึกษาเพื่อดึงกางเกงซับในและกางเกงในตัวจิ๋วของให้หลุดพ้นไปจากตัว
ไม่ใช่ว่าฉันอยากจะนอนให้เขาทำแบบนี้ แต่แขนทั้งสองข้างมันถูกรวบตึงเอาไว้ ถึงจะพยายามดิ้นแต่ก็เปล่าประโยชน์
พี่เลย์ผละริมฝีปากออกจากริมฝีปากของฉันแล้วหยัดตัวขึ้นนั่ง “ปากเก่งไม่ใช่หรือไง แล้วจะกลัวทำไม”
“ไอ้คนบ้า!!” ฉันพยายามถอยตัวหนี
แต่ก็ต้องสะดุ้งโหยงพร้อมกับความเจ็บปวดแปลบที่มันแล่นเข้าสู้ร่างกาย เมื่อพี่เลย์สอดมือเข้ามาในกระโปรงนักศึกษาของฉันแล้วใช้นิ้วสอดใส่เข้ามาในร่องแคบที่ฉันหวงแหนที่สุด
“จะ เจ็บ อื้อ อะ เอาออกไปนะ” ฉันนิ่วหน้าอย่างทรมาน มันเจ็บแสบไปหมด
“แน่นฉิบ!!” พี่เลย์ขยับมือ ทำให้ฉันรู้สึกว่าถึงความเสียดสี
“ตาเลย์ หนูไอริส” เสียงผู้หญิงคนหนึ่งท้วงขึ้น
“แม่ !!” สีหน้าของพี่เลย์ดูตกใจมาก ก่อนจะรีบชักนิ้วออกแล้วดึงผ้าห่มมาคลุมให้ฉัน
มะ แม่ คุณแม่ของพี่เลย์มาอย่างนั้นเหรอ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ว่าที่ 'เมีย' | Hate love Nc20+