ว่าที่ 'เมีย' | Hate love Nc20+ นิยาย บท 22

หัวใจดวงน้อยของฉันมันเต้นรัวไม่เป็นจังหวะ พี่เลย์ละสายตามามองฉัน แววตาของเขามันเหมือนกับว่ากำลังไม่สบอารมณ์เอามากๆ

“จัดการตัวเองให้เรียบร้อยแม่จะรออยู่ด้านนอก”

จบคำพูดของป้ารสรินคุณแม่ของพี่เลย์ ก็ได้ยินเสียงฝีเท้าย่ำออกไปจากห้อง พี่เลย์ลงไปจากเตียงก่อนจะเดินไปปิดประตูห้อง

“ทะ ทำไมไม่ล็อกห้องคะ” ฉันค่อยๆ ลุกขึ้นนั่งก่อนจะถามพี่เลย์ เพิ่งรู้ว่าเขาเปิดประตูห้องทิ้งไว้ ถ้าเขาปิดประตูคุณป้าริสรินก็คงไม่ต้องมาเห็นภาพแบบนี้

“แล้วฉันจะไปรู้ได้ยังไงว่าแม่จะมา แม่ง!!” พี่เลย์สบถออกมาอย่างหัวเสียก่อนจะเดินหายเข้าไปในห้องน้ำ

ส่วนฉันก็จัดการหยิบกางเกงซับในและกางเกงในตัวจิ๋วมาสวมใส่ให้เรียบร้อย เมื่อฉันจัดการกับตัวเองเสร็จเป็นจังหวะเดียวกันที่พี่เลย์เดินออกมาจากห้องน้ำพอดี

“อะ ไอริสรออยู่ในห้องนะคะ” ฉันก้มหน้าตอบ ไม่กล้าที่จะไปเผชิญหน้ากับป้ารสรินหรอก เพราะความอับอาย

พี่เลย์ไม่พูดอะไร เขาเดินออกไปจากห้องในทันที

มันบ้าที่สุดเลย!! ฉันจะทำยังไงดี จะเกิดอะไรขึ้น ในตอนนี้สมองมันเอาแต่คิดฟุ้งซ่านไม่หยุด ฉันกลัว กลัวว่าเฮียจะรู้เรื่องนี้เข้า

แกร็ก!! เสียงประตูห้องนอนถูกเปิดเข้ามา พร้อมๆ กับร่างของพี่เลย์ที่เพิ่งเดินออกไปเมื่อกี้

“แม่ฉันจะคุยกับเธอด้วย”

เฮือก!! รู้สึกหายใจไม่ทั่วท้องขึ้นมาทันทีพอได้ยินคำพูดของพี่เลย์

“นั่งทื่ออยู่ทำไม ลุกขึ้น!!” พี่เลย์ตวาดเบาๆ ทำให้ฉันที่นั่งตัวแข็งทื่ออยู่ค่อยๆ ลุกขึ้นยืน

ฉันเดินตามหลังพี่เลย์ออกไปจากห้อง ก้มหน้าตลอดเวลาเพราะไม่กล้าสู้หน้าป้ารสรินจริงๆ

เมื่อฉันหย่อนก้นนั่งลงบนโซฟาตัวใหญ่ข้างพี่เลย์ ป้ารสรินก็พูดขึ้น

“ไม่คิดว่าการมาที่ห้องแกในครั้งนี้จะทำให้ฉันต้องมาเห็นแกทำอะไรแบบนั้น”

“ทำแบบนี้กับน้องมากี่ครั้งแล้ว ห้ามโกหกแม่!!” ป้ารสรินถามพี่เลยเสียงแข็ง

“สองครั้งครับ” พี่เลย์บอกตามความจริง ทั้งที่เขาควรจะโกหกสิ เรื่องแบบนี้น่ะ

“ป้าไม่อยากเมินเฉยกับเรื่องนี้นะ” คำพูดนั้นของป้ารสรินทำให้ฉันเริ่มหายใจไม่ทั่วท้อง

“ป้าอยากจะรับผิดชอบในสิ่งที่เกิดขึ้น”

“แม่อย่าหัวโบราณได้ไหม สมัยนี้ใครสนใจเรื่องพรรค์นี้กัน” พี่เลย์รีบพูดสวนขึ้นทันที

“หุบปากแกไปเดี๋ยวนี้ตาเลย์!!” พอเจอดุพี่เลย์ก็เงียบ

“ป้าคงต้องไปคุยกับตาคานส์พี่ชายของหนู เรื่องหมั้นคงเป็นแค่แผนไม่ได้แล้ว”

ฉันค่อยๆ เงยหน้าขึ้น “มะ หมายความว่ายังไงคะ”

“หมายความว่าป้าจะรับผิดชอบในสิ่งที่ตาเลย์ทำลงไปด้วยการให้หนูกับตาเลย์หมั้นกันจริงๆ”

“มะ ไม่ๆ นะคะ” ฉันรีบส่ายหน้าปฏิเสธรัวๆ พอได้ยินแบบนั้น

“ได้ยังไงล่ะลูก ป้าปล่อยผ่านเรื่องนี้ไม่ได้หรอกนะ”

“ตะ แต่หนูไม่ ไม่….” ฉันกัดริมฝีปากตัวเองแน่น อธิบายไม่ถูกว่าจะต้องพูดยังไง รู้เพียงแค่ว่าฉันไม่ต้องการจะหมั้นกับพี่เลย์จริงๆ ไม่ต้องการแบบนั้น

“ไม่อะไรหนูไอริส หนูเป็นผู้หญิง หนูเสียหายนะ”

“นะ หนูไม่อยากให้เฮียรู้…คือเรื่องที่เกิดขึ้น อะ ไอริสกับพี่เลย์ไม่…”

“ถึงจะบอกแบบนั้น แต่ยังไงป้าก็ต้องรับผิดชอบอยู่ดี” ป้ารสรินไม่ได้สนใจเลยว่าฉันต้องการแบบนั้นหรือเปล่า

“เธอไม่ต้องการให้รับผิดชอบ จะทำเรื่องเล็กให้เป็นเรื่องใหญ่ทำไมครับแม่”

ฉันลืมเรื่องที่ต้องรู้สึกไปแล้ว ตอนนี้ต้องหาทางแก้ปัญหาตรงนี้ก่อน

แค่หมั้นหลอกๆ ฉันยังอึดอัดกับสิ่งที่เป็นอยู่ นี่จะต้องหมั้นจริงๆ ฉันจะไหวอย่างนั้นเหรอ

“เราหาแฟนหลอกๆ มาเปิดตัวที่บ้านกันไหมคะ” ฉันยื่นข้อเสนอให้พี่เลย์

“แฟนหลอกๆ ?”

“ใช่ค่ะ”

“ไร้สาระฉิบหาย คิดว่าคนอื่นจะเชื่อหรือไง!!”

“แล้วคนที่ไม่ได้รักกัน แต่งงานกันได้เหรอคะ”

“แค่หมั้น เธอจะกระโตกกระตากคิดไปไกลทำไมฮะ!!” เอาอีกแล้ว พี่เลย์ขึ้นเสียงใส่ฉันอีกแล้ว พูดอะไรก็ถูกขึ้นเสียงใส่ตลอดเลย

“ก็ ก็ไอริสกลัว….” ฉันเม้มปากแน่น ทำไมช่วงนี้ชีวิตฉันถึงได้เจอแต่เรื่องอะไรก็ไม่รู้เยอะแยะไปหมด

“แม่งเอ๊ย!!” พี่เลย์สบถคำหยาบคายออกมา แล้วลุกขึ้นยืนเต็มความสูง “ฉันจะไปส่ง”

ฉันถอนหายใจออกมาเบาๆ ก่อนจะลุกขึ้นแล้วรีบเดินตามพี่เลย์ออกจากห้อง

#คฤหาสน์หลังใหญ่

มาถึงบ้านฉันก็ต้องตกใจเมื่อเห็นว่ารถของบ้านพี่เลย์จอดอยู่ที่โรงรถด้วย ที่รู้ก็เพราะว่าพี่เลย์เป็นคนบอก

ปะ แปลว่าป้ารสรินกำลังอยู่ในบ้านอย่างนั้นใช่ไหม ฉันไม่คิดว่าจะเร็วขนาดนี้