ว่าที่ 'เมีย' | Hate love Nc20+ นิยาย บท 41

ฉันเอาแต่มองหน้าพี่เลย์ ไม่เข้าใจในหลายๆ อย่างอีกแล้วสิ ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องทำแบบนี้

“มองหน้าฉันทำไม ?”

“บังคับให้ไอริสใส่ แล้วทำไมพี่เลย์ไม่ใส่แหวนหมั้นล่ะคะ” ฉันถามออกไปซึ่งๆ หน้า ทำให้พี่เลย์เงียบ เขาเดินผ่านหน้าฉันไปโดยไม่คิดจะตอบอะไรสักคำ

แบบนี้สินะที่เขาเรียกว่าใจร้าย

อยากจะถอดแหวนออก แต่ก็ไม่อยากที่จะต้องมามีปากเสียง แถมยังเจ็บตัว ฉันก็แค่ไม่เข้าใจ ไม่เข้าใจอะไรสักอย่าง

พี่เลย์มาส่งฉันที่มหาวิทยาลัย เราไม่ได้พูดคุยอะไรกันเลยสักคำ

พอลงจากรถแล้ว ฉันก็เดินเข้ามาในมหาวิทยาลัย เห็นเมลเพื่อนสนิทกำลังนั่งรออยู่ที่ประจำ

“นี่ ทำไมถึงทำหน้าแบบนั้นล่ะ” เมลถามเมื่อเห็นสีหน้าที่บึ้งตึงของฉัน

“เปล่า” ฉันถอนหายใจออกมาเบาๆ “ฉันก็แค่เหนื่อยน่ะ”

“เหนื่อย?” เมลเอื้อมมือมาดึงให้ฉันนั่งลงข้างๆ ตัวเอง “ปรึกษาฉันได้นะ ถ้ามีอะไรไม่สบายใจ คิดซะว่าระบายให้ฉันฟัง”

ฉันมองหน้าเมล บางครั้งหากได้พูดได้นะบายความรู้สึกที่มันอัดแน่นอยู่ในใจของฉันคงดีขึ้น

คิดได้แบบนั้นฉันจึงเล่าทุกอย่างให้เมลฟัง ทุกเรื่องที่พี่เลย์แสดงออกมาเหมือนว่าหวง คำพูดร้ายๆ ที่เขาพูด และความรู้สึกที่มันสับสนของฉันในตอนนี้

“เฮ้อ! ถ้าฉันเป็นแกก็คงจะหนักใจไม่แพ้กัน” เมลว่า

“…..” ฉันได้แต่ถอนหายใจติดๆ กันครั้งแล้วครั้งเล่า

“เท่าที่แกเล่ามาพี่เลย์ก็ทำเหมือนแกเป็นคนพิเศษนะ”

“คนพิเศษอย่างนั้นเหรอ ?”

“อื้อ ใช่” เมลพยักหน้าแล้วพูดต่อ “เขาก็ดูจะหวงแก แต่เหมือนยังหยุดความเจ้าชู้ของตัวเองไม่ได้”

“…..”

“แต่แกน่ะ กำลังหลงรักเขาเข้าจังๆ เลยแหละ”

“ฉะ ฉันไม่ได้รู้สึกแบบนั้นนะ” ฉันรีบส่ายหน้าปฏิเสธรัวๆ

“แกจะคิดมากทำไม ทำเหมือนแอบคบกับไปได้ นั่นพี่เลย์เป็นคู่หมั้นแกนะไอริส”

“…..”

“ฉันว่าถ้าแกเด็ดขาด เสืออย่างพี่เลย์อาจจะตกอยู่ในกำมือของแกก็ได้ใครจะไปรู้”

“พูดบ้าอะไรน่ะเมล ฉันเปลี่ยนใครไม่ได้หรอกนะ”

“ไม่เชื่อแกลองเด็ดขาดดูสิ”

“ยังไงเหรอ ?” ถึงฉันจะทำเหมือนไม่สนใจ แต่พอเอาเข้าจริงฉันก็อยากรู้ความหมายของคำว่าเด็ดขาดที่เมลพูดถึง

“แกก็ลองบอกพี่เลย์ไปสิว่าให้เขาเลิกยุ่งกับผู้หญิงคนอื่น ไม่อย่างนั้นแกจะถอนหมั้น”

“บ้า! ฉันจะไปยุ่งเรื่องของเขาทำไมกัน”

“ลองดูไง ถ้าพี่เลย์ยอมถอนหมั้นกับแกง่ายๆ แปลว่าเขาไม่ใส่ใจอะไร แต่ถ้าเขายอมเลิกเจ้าชู้เพื่อรักษาสถานะหมั้นกับแกไว้ล่ะก็….แปลว่าแกน่ะสำคัญ”

หัวใจดวงน้อยมันเต้นรัวเมื่อได้ยินที่เมลพูด จะให้ฉันทำแบบนั้นไปทำไม ในเมื่อฉันเป็นคนพูดเองว่าจะไม่ยุ่งวุ่นวายกับชีวิตของเขา เฮ้อ

หลังจากเรียนเสร็จแล้วพี่เลย์ก็มารอรับ ครั้งนี้เขามาก่อนเวลา แล้วก็มาหงุดหงิดใส่ฉัน หาว่าฉันชักช้าแกล้งให้เขารอนาน

หลังจากที่ฉันอาบน้ำเสร็จแล้วพี่เลย์ก็เดินสวนเข้าไปในห้องน้ำโดยไม่พูดอะไร แล้วดูสิ! เขาถอดเสื้อไว้ไม่เป็นที่เป็นทางเลย ฉันก็ต้องเก็บให้ เพราะไม่ชอบอะไรที่มันไม่เป็นระเบียบ

21:50 น. #คลับ

พี่เลย์พาฉันมายังโต๊ะที่มีพี่เตชินนั่งรออยู่แล้ว

“อ้าวไอริส พี่ไม่คิดว่าจะมาด้วย” พี่เตเอ่ยทักทาย แล้วมองพี่เลย์ “คิดยังไงพาคู่หมั้นมาด้วยวะ ?”

“ก็ไม่คิดอะไร แค่พามาเปิดหูเปิดตา” พูดจบพี่เลย์ก็นั่งลง แล้วดึงฉันให้นั่งลงข้างๆ กับตัวเอง ไม่สิ!! กระชากจนแขนฉันแทบจะหลุดแหนะ

ฉันได้แต่นิ่วหน้าเพราะความเจ็บแต่ก็ไม่ได้ร้องท้วงอะไร

“สายธารกับพริ้งแม่งก็ติดผัว ชวนทีไรก็บอกผัวไม่ให้มาๆ ไอ้ลีโอก็อีกคน จนตอนนี้กูเหมือนมีมึงเป็นเพื่อนแค่คนเดียวแล้วสัส” พี่เตพูดกับพี่เลย์ แต่พี่เลย์ก็ไม่ได้สนใจอะไรมากเท่าไหร่กับเรื่องที่พี่เตพูด

พี่เลย์เอื้อมมือไปหยิบน้ำเปล่ามาเทใส่แก้วแล้วเอามาวางตรงหน้าฉัน การกระทำของพี่เลย์ทำให้ฉันมองพี่เลย์อย่างแปลกใจ แต่เขาก็ไม่ได้พูดอะไร

วันนี้คนไม่ค่อยเยอะเท่าไหร่ ดูบางๆ ตา ไม่เหมือนกับครั้งนั้นที่ฉันเคยมา แสงไฟกะพริบๆ หลากหลายสีที่สาดส่องไปมาทำให้ฉันเวียนหัว จนแทบอยากจะลุกออกไปสูดอากาศด้านนอก

พี่เลย์คุยกับพี่เตไปเรื่อย จนกระทั่งมีผู้หญิงคนหนึ่งเดินมา เธอหย่อนก้นนั่งลงบนตักของพี่เลย์แล้วใช้มือคล้องคอเขา ก่อนจะฉีกยิ้มหวานแล้วหอมแก้มพี่เลย์ทั้งสองข้าง

ทั้งที่ฉันนั่งอยู่ข้างๆ กับเขาแท้ๆ แต่พี่เลย์กลับยกมือขึ้นโอบเอวของผู้หญิงคนนั้น

“เจอกันอีกแล้วนะคะ ^_^” ผู้หญิงคนนั้นพูดขึ้น จากนั้นก็กระซิบบอกอะไรบางอย่างกับพี่เลย์ ซึ่งฉันก็ไม่ได้ยินเพราะเสียงเพลงมันค่อนข้างที่จะดังเอามากๆ

ฉันได้แต่นั่งตัวแข็งทื่อ สายตาจ้องมองพี่เลย์กับผู้หญิงคนนั้น มือจับแหวนหมั้นในมือแน่น จู่ๆ มันก็รู้สึกจุกในอกจนพูดไม่ออก มันอยากจะร้องไห้แต่ก็ไม่มีน้ำตาไหลออกมา

ไอ้คนบ้า!! ที่พาฉันมาเพียงเพราะอยากให้ฉันมาเห็นเขาอยู่กับผู้หญิงคนอื่นแบบนี้หรือไง

คิดว่าฉันจะแอบนัดกับผู้ชายคนอื่น ทั้งที่จริงตัวเองก็นัดผู้หญิงไว้