ว่าที่ 'เมีย' | Hate love Nc20+ นิยาย บท 41

ฉันเอาแต่มองหน้าพี่เลย์ ไม่เข้าใจในหลายๆ อย่างอีกแล้วสิ ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องทำแบบนี้

“มองหน้าฉันทำไม ?”

“บังคับให้ไอริสใส่ แล้วทำไมพี่เลย์ไม่ใส่แหวนหมั้นล่ะคะ” ฉันถามออกไปซึ่งๆ หน้า ทำให้พี่เลย์เงียบ เขาเดินผ่านหน้าฉันไปโดยไม่คิดจะตอบอะไรสักคำ

แบบนี้สินะที่เขาเรียกว่าใจร้าย

อยากจะถอดแหวนออก แต่ก็ไม่อยากที่จะต้องมามีปากเสียง แถมยังเจ็บตัว ฉันก็แค่ไม่เข้าใจ ไม่เข้าใจอะไรสักอย่าง

พี่เลย์มาส่งฉันที่มหาวิทยาลัย เราไม่ได้พูดคุยอะไรกันเลยสักคำ

พอลงจากรถแล้ว ฉันก็เดินเข้ามาในมหาวิทยาลัย เห็นเมลเพื่อนสนิทกำลังนั่งรออยู่ที่ประจำ

“นี่ ทำไมถึงทำหน้าแบบนั้นล่ะ” เมลถามเมื่อเห็นสีหน้าที่บึ้งตึงของฉัน

“เปล่า” ฉันถอนหายใจออกมาเบาๆ “ฉันก็แค่เหนื่อยน่ะ”

“เหนื่อย?” เมลเอื้อมมือมาดึงให้ฉันนั่งลงข้างๆ ตัวเอง “ปรึกษาฉันได้นะ ถ้ามีอะไรไม่สบายใจ คิดซะว่าระบายให้ฉันฟัง”

ฉันมองหน้าเมล บางครั้งหากได้พูดได้นะบายความรู้สึกที่มันอัดแน่นอยู่ในใจของฉันคงดีขึ้น

คิดได้แบบนั้นฉันจึงเล่าทุกอย่างให้เมลฟัง ทุกเรื่องที่พี่เลย์แสดงออกมาเหมือนว่าหวง คำพูดร้ายๆ ที่เขาพูด และความรู้สึกที่มันสับสนของฉันในตอนนี้

“เฮ้อ! ถ้าฉันเป็นแกก็คงจะหนักใจไม่แพ้กัน” เมลว่า

“…..” ฉันได้แต่ถอนหายใจติดๆ กันครั้งแล้วครั้งเล่า

“เท่าที่แกเล่ามาพี่เลย์ก็ทำเหมือนแกเป็นคนพิเศษนะ”

“คนพิเศษอย่างนั้นเหรอ ?”

“อื้อ ใช่” เมลพยักหน้าแล้วพูดต่อ “เขาก็ดูจะหวงแก แต่เหมือนยังหยุดความเจ้าชู้ของตัวเองไม่ได้”

“…..”

“แต่แกน่ะ กำลังหลงรักเขาเข้าจังๆ เลยแหละ”

“ฉะ ฉันไม่ได้รู้สึกแบบนั้นนะ” ฉันรีบส่ายหน้าปฏิเสธรัวๆ

“แกจะคิดมากทำไม ทำเหมือนแอบคบกับไปได้ นั่นพี่เลย์เป็นคู่หมั้นแกนะไอริส”

“…..”

“ฉันว่าถ้าแกเด็ดขาด เสืออย่างพี่เลย์อาจจะตกอยู่ในกำมือของแกก็ได้ใครจะไปรู้”

“พูดบ้าอะไรน่ะเมล ฉันเปลี่ยนใครไม่ได้หรอกนะ”

“ไม่เชื่อแกลองเด็ดขาดดูสิ”

“ยังไงเหรอ ?” ถึงฉันจะทำเหมือนไม่สนใจ แต่พอเอาเข้าจริงฉันก็อยากรู้ความหมายของคำว่าเด็ดขาดที่เมลพูดถึง

“แกก็ลองบอกพี่เลย์ไปสิว่าให้เขาเลิกยุ่งกับผู้หญิงคนอื่น ไม่อย่างนั้นแกจะถอนหมั้น”

“บ้า! ฉันจะไปยุ่งเรื่องของเขาทำไมกัน”

“ลองดูไง ถ้าพี่เลย์ยอมถอนหมั้นกับแกง่ายๆ แปลว่าเขาไม่ใส่ใจอะไร แต่ถ้าเขายอมเลิกเจ้าชู้เพื่อรักษาสถานะหมั้นกับแกไว้ล่ะก็….แปลว่าแกน่ะสำคัญ”

หัวใจดวงน้อยมันเต้นรัวเมื่อได้ยินที่เมลพูด จะให้ฉันทำแบบนั้นไปทำไม ในเมื่อฉันเป็นคนพูดเองว่าจะไม่ยุ่งวุ่นวายกับชีวิตของเขา เฮ้อ

หลังจากเรียนเสร็จแล้วพี่เลย์ก็มารอรับ ครั้งนี้เขามาก่อนเวลา แล้วก็มาหงุดหงิดใส่ฉัน หาว่าฉันชักช้าแกล้งให้เขารอนาน