ว่าที่ 'เมีย' | Hate love Nc20+ นิยาย บท 78

ฉันชี้หน้าบอกพี่เลย์ เขาจึงยอมหยุดเดินเข้ามาใกล้

“ไม่ใช่เรื่องบังเอิญสินะ คุณคงตามฉันมา” ฉันเอ่ยถามผู้ชายตรงหน้า

“อื้ม” พี่เลย์พยักหน้าตอบโดยไม่มีคำแก้ตัวใดๆ

“ไม่ละอายใจบ้างเลยเหรอคะ”

“ฉันรู้ว่าสิ่งที่ทำอยู่มันทำให้เธอรำคาญใจ ฉันรู้ว่าเธอคงเกลียดจนไม่อยากจะเจอหน้าฉันแล้ว….”

“รู้แบบนี้ก็เอาหน้าไปให้พ้นๆ สิ จะโผล่หน้ามาให้เห็นทำไม”

“ฉันแค่อยากเจอหน้าเธอ….อยากขอโทษ”

“หยุดพ่นคำว่าขอโทษพร่ำเพรื่อสักทีได้ไหมคะ มันดูไม่มีความหมายเอาซะเลย”

“ถ้าไม่ให้ฉันพูดว่าขอโทษแล้วเธอจะให้ฉันพูดว่าอะไร…”

“ไม่ต้องพูด จะไม่มีคำว่าให้อภัย” ฉันจ้องผู้ชายตรงหน้าเขม็ง รู้สึกแค้นใจกับสิ่งที่เขาเคยทำให้ตัวฉันเองเจ็บปวด “จำได้หรือเปล่าวันที่ขอเลิกคุณพูดว่าอะไร คุณไม่ต้องการฉัน คุณต้องการมีผู้หญิงคนอื่นไปเรื่อยๆ”

“…ไอริส”

“หวังว่าจะไม่โผล่หน้ามาให้ฉันเห็นอีกนะคะ” ฉันหันหลังให้เขา แล้วเดินตรงเข้าไปยังห้องพักของตัวเอง

“ไอริสเดี๋ยว กลับมาคุยกันก่อนได้ไหม” เสียงของพี่เลย์ตะโกนเรียกตามหลัง แต่ฉันก็ไม่ได้สนใจอะไรทั้งนั้น เดินจ้ำกลับที่พักให้เร็วที่สุด

ในขณะที่ฉันเดินอยู่เสียงของพี่เลย์ที่ตะโกนเรียกก็ดังขึ้นมาเรื่อยๆ ยิ่งได้ยินเสียงของเขา มันยิ่งทำให้ฉันหงุดหงิด

คิดว่าจะมาพักผ่อน แต่พอมาเจอหน้าเขาแบบนี้มันทำให้ฉันหมดอารมณ์ไม่อยากจะอยู่ที่นี่ต่อแล้วจริงๆ

“เสียงใครเอะอะโวยวาย ?” เฮียเดินออกมาจากห้องพักพอดี เลยถามกับฉัน ห้องพักของเราจะอยู่หน้าหาด และฉันคิดว่าพี่เลย์ก็น่าจะพักอยู่โซนหน้าหาดเหมือนกัน

“หมามันเห่าน่ะเฮีย อย่าไปสนใจเลย” ฉันเลือกที่จะไม่บอก เพราะไม่อยากให้มีปัญหาเพราะเห็นว่าทางนั้นมีเด็กเล็กมาด้วย

“เสียงหมา ? ทำไมเหมือนเสียงคน”

“หมาก็มาสิเฮีย จะถามเยอะทำไม”

“ก็เฮียแค่ถาม เธอจะหงุดหงิดทำไมขนาดนั้น” เฮียก้มลงมองตรงเท้าของฉัน “นั่นเท้าไปโดนอะไรมา ?”

“เหยียบหอยค่ะ หนูไปอาบน้ำก่อนนะคะ นั่งที่หาดนานเหนียวตัว”

เฮียไม่ได้ท้วงอะไร ฉันจึงเดินเลี้ยวมายังห้องพักของตัวเอง จะเป็นบ้านหลังไม่ใหญ่มาก และ ฉัน เฮีย กับคุณจอแดน เราจองกันคนละห้อง

เมื่อเข้ามาในห้องฉันก็นั่งลงบนปลายเตียงอย่างหงุดหงิด มันอยากจะกรี๊ดออกมาดังๆ ให้กับอารมณ์ในตอนนี้ของตัวเอง แต่ทว่าฉันทำแบบนั้นไม่ได้

ฉันก้มหน้าลงเอามือลูบท้องของตัวเองที่ในตอนนี้กำลังมีอีกหนึ่งชีวิตที่อยู่ข้างใน และนั่นก็ทำให้ฉันสงบสติอารมณ์ลงได้

เมื่อใจเย็นลงฉันก็ลุกขึ้นอาบน้ำ เพราะเย็นนี้เราต้องออกไปกินข้าวที่ร้านอาหาร

จริงๆ อาการแพ้ท้องของฉันไม่ค่อยมีอาการอะไรมากแล้วนะ ไม่ต้องกินยาแก้แพ้ท้องก็ได้ หลายวันมานี้ฉันเริ่มกินจุ กินแต่ละครั้งเยอะมากๆ กินเยอะจนเฮียตกใจ

#ร้านอาหาร

เฮียพามากินที่ร้านริมทะเล ที่นี่คนค่อนข้างเยอะและพลุกพล่านมากๆ เพราะเป็นร้านใหญ่

เมื่อพนักงานเอาเมนูมาให้เลือก ฉันก็สั่งอาหารไปมากกว่าสิบอย่าง ทำให้คุณจอแดนและเฮียต่างมองมาที่ฉันเป็นตาเดียว

“ก็หนูหิวนี่นา” ฉันยิ้มอ้อนเฮีย เพราะเฮียเป็นคนจ่ายค่าอาหาร

“กินเยอะเดี๋ยวท้องก็แตกพอดี”

“เจ้าตัวเล็กในท้องกินต่างหากค่ะ ^_^”