ว่าที่ 'เมีย' | Hate love Nc20+ นิยาย บท 85

ฉันพยายามคิดว่าจะปฏิเสธออกไปยังไงเรื่องที่ถูกท้วงมาว่า ‘ไม่ได้แท้ง’

“ตอบมา !!” ครั้งนี้ไม่ใช่แค่ถาม พี่เลย์ตะคอกเสียงดังเหมือนไม่กลัวว่าจะมีใครมาได้ยิน

“มะ มันเป็นของเก่าตอนที่ยังไม่แท้งต่างหากล่ะ” ฉันแก้ตัวออกไป แต่ดูจากสีหน้าของพี่เลย์แล้วเหมือนไม่เชื่อเลยสักนิด

“ของเก่า ?” พี่เลย์ก้มดูซองยาอีกครั้ง “แต่วันที่รับยามามันเมื่อไม่กี่วันนี้เองนะ”

เฮือก!! ฉันลืมคิดไปเลยว่าที่ซองยานั่นจะมีวันที่ระบุไว้ บ้าที่สุด!!

“หลักฐานขนาดนี้เธอยังจะโกหกอีกหรือไง” พี่เลย์วางสิ่งของในมือ เขาลุกขึ้นจากเตียงแล้วก้าวขาเดินมาหาฉัน ทำให้ฉันต้องรีบถอยหนี

“ทำไมต้องโกหกว่าแท้ง” น้ำเสียงทุ้มเข้มเอ่ยถาม พร้อมกับจ้องหน้าของฉันอย่างเกรี้ยวกราด

“….ยะ หยุดนะ อย่าเข้ามาใกล้ฉัน” ถึงแม้ว่าฉันจะออกคำสั่งแบบนั้น แต่เขาก็ไม่ได้ทำตาม ยังคงเดินตรงมาและในตอนนี้ฉันก็ถอยหนีจนแผ่นหลังติดกับผนังห้องแล้ว

“เรื่องแบบนี้ทำไมถึงเลือกที่จะโกหก รู้ไหมว่าฉันรู้สึกผิดมากขนาดไหนที่ตกเป็นไอ้ฆาตกรฆ่าลูกของตัวเอง!!”

“…..”

“ทำไมถึงเงียบ ฮะ!!” พี่เลย์เดินมาประชิดตัวฉัน จากนั้นเขาก็ตวาดถาม

“….คิดว่าตัวเองเหมาะสมกับการเป็นพ่อคนอย่างนั้นเหรอคะ” ฉันสูดลมหายใจเข้าลึกๆ แล้วถามต่อด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ “พ่อเลวๆ แบบนี้ไม่มียังดีซะกว่า”

คำพูดของฉันทำให้พี่เลย์ถึงกับเงียบไป เพราะว่าเขาเลวแบบที่ฉันพูดจริงๆ ไงล่ะ ถึงเถียงไม่ออก

“ถึงยังไงฉันก็คือพ่อของเด็กในท้องเธอ”

“…แต่ฉันไม่ต้องการให้คุณมารับผิดชอบ” ฉันรีบพูดสวนกลับ และคำพูดของฉันทำให้พี่เลย์หน้าเสียไปเล็กน้อย

“ฉันจะรับผิดชอบ ฉันมีสิทธิ์เพราะเป็นลูกของฉันเหมือนกัน”

ฉันถอนหายใจออกมาหนักๆ เมื่อรู้ว่าต่อให้ปฏิเสธยังไงผู้ชายตรงหน้าก็คงจะไม่เปลี่ยนคำพูด แล้วฉันควรจะทำยังไงดี

พี่เลย์ก้าวขาเดินมาใกล้ๆ ก่อนจะโน้มใบหน้าลงมา มันใกล้ซะจนฉันรับรู้ได้ถึงไอร้อนของลมหายใจของเขา

“ถะ ถอยไปนะ” ฉันใช้มือดันแผงอกแกร่งไว้ไม่ให้เขาเข้ามาใกล้ไปมากกว่านี้

“ฉันดีใจมากนะที่รู้ว่าลูกของเรายังอยู่”

“ลูกของฉันคนเดียว” ฉันค้านกลับไปทันควัน

“จะเป็นลูกเธอคนเดียวได้ยังไง ตอนทำฉันก็ช่วยทำ…”

“หยุดพูดเรื่องลามกแบบนั้นกับฉันนะ!!”

“แทนตัวเองว่าไอริสเหมือนเดิมได้ไหม”

“ไม่!!”

“ถ้าอย่างนั้นก็เรียกฉันว่าพี่เลย์เหมือนเดิม”

“ไม่!!”

“หรือเธอจะเรียกว่าที่รัก ไม่สิมีลูกด้วยกันแล้วต้องเรียกว่าผัวจ๋า ^_^” พี่เลย์ดูอารมณ์ดีขึ้นกว่าเมื่อครู่เป็นปลิดทิ้ง

“ไม่มีทาง!!”

มือหนาเอื้อมมาจับมือของฉัน ฉันจึงรีบสะบัดมือออกและแสดงสีหน้าไม่พอใจ แต่พี่เลย์ก็ยังหน้าด้านมาจับมือของฉันอีกครั้ง และครั้งนี้เขาจับแน่น สะบัดเท่าไหร่ก็ไม่หลุด

“ปล่อย มือ ฉัน” ฉันกัดฟันพูดเน้นเสียงทีละคำ

“ฉันจะบอกแม่เรื่องที่เธอท้อง”