เช้าวันต่อมา
ฉันลืมตาตื่นขึ้นมาก็เห็นพี่เลย์เขาตื่นแล้ว แถมยังมองฉันอยู่อีกต่างหาก ฉันพยายามทำตัวปกติเหมือนกับว่าเมื่อคืนไม่ได้ยินอะไรทั้งนั้น
เมื่อมองตรงโต๊ะข้างๆ กับโซฟาก็เห็นว่ามีกุหลาบช่อโตวางอยู่
“ของเธอ ฉันสั่งมาให้” พี่เลย์พูดขึ้นเมื่อเห็นว่าฉันมองกุหลาบช่อนั้นอยู่นาน
“…..” ฉันไม่ได้ตอบ และไม่ได้หยิบกุหลาบช่อนั้นขึ้นมา ก่อนจะลุกขึ้นเดินไปเข้าห้องน้ำเพื่อล้างหน้า
หลังจากล้างหน้าเสร็จฉันก็ออกมาจากห้องน้ำเพื่อเก็บของ เพราะวันนี้พี่ลีโอจะมา ฉันจึงจะกลับบ้าน
“เก็บของไปไหน ?” พี่เลย์ถาม
“กลับบ้าน”
“นะ ไหนบอกจะอยู่เฝ้าฉันไง ฉันทำอะไรให้เธอไม่พอใจหรือเปล่า” พี่เลย์ถามอย่างเป็นกังวล ใบหน้าของเขาสลดลงเมื่อรู้ว่าฉันกำลังจะกลับบ้าน
“วันนี้พี่ลีโอจะมาเฝ้าคุณ”
“แต่ฉันอยากให้เธออยู่เฝ้าฉัน”
“…..” ฉันไม่ตอบอะไรทั้งนั้น ก้มหน้าก้มตาจัดของใส่กระเป๋า
หมับ!! ไม่ทันสังเกตว่าพี่เลย์ลงมาจากเตียงเมื่อไหร่ รู้ตัวอีกทีก็ตอนที่เขาดึงแขนฉันเข้าหาตัวเอง
“เดินได้ขนาดนี้คงหายป่วยแล้วมั้งคะ” ฉันพูดพร้อมกับแกะมือของตัวเองให้หลุดพ้นจากฝ่ามือใหญ่ แต่มันก็ไม่ได้ผล เพราะพี่เลย์ไม่ยอมปล่อย
“ไม่ให้กลับ” พี่เลย์พูดอย่างเอาแต่ใจ
“มีสิทธิ์อะไรมาสั่งให้ฉันอยู่”
“ไม่มีสิทธิ์แล้วยังไง ฉันไม่ให้เธอกลับ”
“ชักจะพูดไม่รู้เรื่องขึ้นทุกวัน” ฉันจ้องหน้าพี่เลย์ตาเขม็ง
พรึ่บ!! ร่างของฉันถูกกดลงให้นอนราบบนโซฟา จากนั้นพี่เลย์ก็ขึ้นมาคร่อม
“แต่งงานกับฉันนะ ฉันจะรับผิดชอบ…” พี่เลย์ก้มมองที่ท้องของฉัน
“พูดบ้าอะไรออกมา ถามฉันหรือยังว่าอยากจะแต่งงานกับคุณหรือเปล่า”
“ฉันต้องทำยังไงไอริส ต้องทำยังไงเธอถึงจะยอมอ่อนข้อให้กับฉันบ้าง”
ดวงตาคู่นั้นของพี่เลย์จ้องลึกเข้ามาในดวงตาของฉัน ตึกตัก! ตึกตัก! จู่ๆ หัวใจดวงน้อยมันก็เต้นรัวอย่างไม่ทราบสาเหตุ
“เธออยากจะพิสูจน์อะไร จะให้ผู้หญิงเข้ามาหาฉันกี่คนก็ได้ ฉันพร้อมพิสูจน์ว่า…” พี่เลย์หยุดพูด เขาโน้มใบหน้าลงมาจนลมหายใจร้อนผ่าวเป่ารดกระทบกับใบหน้าของฉัน จากนั้นก็พูดต่อ “…ตอนนี้ฉันต้องการแค่เธอ แค่เธอกับลูก”
“ลุกขึ้น ฉันจะกลับบ้าน คุณคงไม่อยากให้เฮียต้องเป็นคนมาเอาตัวฉันกลับไปด้วยตัวเองหรอกนะ”
“ฉันไม่สนอะไรทั้งนั้น…”
“นี่ อื้อ~”
เสียงของฉันมันขาดหายไปเมื่อถูกพี่เลย์กดริมฝีปากลงมาประกบจูบ ริมฝีปากที่ร้อนระอุบดขยี้ริมฝีปากของฉันเบาๆ
เมื่อตั้งสติได้ฉันใช้มือทุบที่แผงอกแกร่งรัวๆ และร้องประท้วงในลำคอ พยายามผลักเขาออก แต่ก็เสียท่าถูกรวบมือทั้งสองข้างขึ้นมาขึงตรึงไว้เหนือศีรษะ
“อื้อ อื้อ ~” เมื่อมือถูกรวบไปแบบนั้นฉันจึงเปลี่ยนมาดิ้นแทน พยายามทำทุกอย่างเพื่อให้ตัวเองหลุดพ้น ในใจมันนึกโกรธที่เขาทำแบบนี้
พี่เลย์กดจูบหนักๆ ลงมา จู่ๆ ฉันก็สัมผัสได้ถึงหยดน้ำที่มันตกลงมากระทบกับพวงแก้มของตัวเอง ในตอนนี้พี่เลย์หลับตา หยดน้ำตาของเขามันไหลอาบแก้ม
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ว่าที่ 'เมีย' | Hate love Nc20+