วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 1016

หลังจากที่เยี่ยชิวตบสวี่หมิงฮุยออกไป เขาก็พูดกับหลินจิงจื้อ ว่า “พี่หลิน มาจัดพิธีเปิดกันเถอะ!”

หลินจิงจื้อพยักหน้า นำเยี่ยหวู่เว่ยและคนอื่นๆ ไปที่แถวหน้า จากนั้นส่งสัญญาณให้ซุนเมิ่งเจี๋ย

พิธีเปิดอย่างเป็นทางการได้เริ่มขึ้นแล้ว

ซุนเมิ่งเจี๋ยทำหน้าที่เป็นพิธีกร หลังจากพูดไม่กี่คำ เธอก็เชิญเยี่ยหวู่เว่ย และแพทย์ประจำชาติผู้มีชื่อเสียงหลี่ชุนเฟิงและผู้อาวุโสหวังให้กล่าวสุนทรพจน์ในฐานะตัวแทนแขก

หลังจากนั้น พิธีกรต่งซือก็ขึ้นเวทีเพื่อพูด

ถังถังก็ขึ้นไปร้องเพลงสามเพลง ดันบรรยากาศให้ถึงจุดสูงสุด

หนึ่งชั่วโมงผ่านไป

พิธีเปิดกำลังจะสิ้นสุดลง เหลือเพียงส่วนสุดท้ายเท่านั้น คือพิธีตัดริบบิ้น

ขณะนั้น แท็กซี่คันหนึ่งจอดที่ทางเข้าบริษัท มีชายหนุ่มหน้าตามุ่งมั่นคนหนึ่งลงจากรถ

ชายหนุ่มถือกล่องไม้สี่เหลี่ยม หลังจากพูดอะไรบางอย่างกับเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย เจ้าหน้าที่ก็กระซิบคำพูดสองสามคำกับเยี่ยชิวอย่างรวดเร็ว

เยี่ยชิวลุกขึ้นทันที และไปหาชายหนุ่ม

“สวัสดี ฉันชื่อเยี่ยชิว” เยี่ยชิวแนะนำตัวเอง

“คุณเยี่ย ฉันชื่อหวงเว่ยจากสำนักงานความมั่นคง ผู้อาวุโสถังส่งฉันมาเพื่อส่งสินค้านี้ให้คุณ”

ชายหนุ่มพูดขณะยื่นกล่องไม้ให้เยี่ยชิว

เยี่ยชิวเปิดกล่องและมองเข้าไปข้างใน แสดงความขอบคุณ “ขอบคุณนะสหาย”

“คุณเยี่ย ไม่ต้องเกรงใจ ฉันต้องกลับไปรายงานตัวผู้อาวุโสถังแล้ว ลาก่อน”

ชายหนุ่มพูดก่อนจะรีบขึ้นแท็กซี่แล้วออกไป

เยี่ยชิวกลับมาที่นั่ง แล้วยื่นกล่องไม้ให้หลินจิงจื้อ พูดว่า “พี่หลิน เราสามารถใช้โอกาสนี้ประกาศการเปลี่ยนชื่อบริษัทสู่สาธารณะ”

หลินจิงจื้อหยิบกล่องไม้ขึ้นมาเปิดออก และใบหน้าของเธอก็แสดงอาการตกตะลึงอย่างสุดซึ้ง แล้วเธอก็พูดด้วยความยินดีว่า “นี่คือสมบัติ”

“ที่รักฉันรักคุณมาก”

“ฉันตัดสินใจแล้ว คืนนี้ฉันจะเชิญพี่หว่านและไป๋ปิงมารับใช้คุณด้วยกัน”

ไป๋ปิงนั่งอยู่ข้างๆ หลินจิงจื้อ เมื่อได้ยินคำพูดของเธอ เธอก็ตะโกนอย่างเย็นชาว่า “ยัยบ้า”

“เอาล่ะ ไป๋ปิง หยุดแสร้งทำเป็นต่อหน้าฉันได้แล้ว คุณคิดว่าฉันไม่รู้ ผู้หญิงเช่นคุณที่ภายนอกดูเย็นชานั้นค่อนข้างประหลาดจริงๆ” หลินจิงจื้อยิ้มและพูดว่า “คืนนี้เราสี่คนจะเล่นด้วยกัน สนใจไหม?”

ไป๋ปิงตอบด้วยสีหน้าเคร่งเครียด “ฉันไม่สนใจ”

หลินจิงจื้อกล่าวว่า “ถ้าคุณไม่สนใจก็ไม่เป็นไร มีคนน้อยลงหนึ่งคนจะดีกว่า ด้วยวิธีนี้ พี่หว่านและฉันจะสบายใจมากขึ้น”

ไป๋ปิงพูดอย่างเย็นชา “หลินจิงจื้อ ฉันคิดว่าชาติที่แล้วคุณคงเคยเป็นสุนัขจิ้งจอกมาก่อน”

แป๋รแป๋ร

หลินจิงจื้อหัวเราะคิกคัก ยิ้มแล้วขึ้นไปบนเวทีพร้อมถือกล่องไม้ไว้

“แขกที่รัก เพื่อนที่รัก สวัสดีทุกคน!”

“ล่องลอยไปตามสายลมจากทุกทิศทุกทาง ตอบสนองความคาดหวังของมวลชน ในวันที่สนุกสนานนี้ ในที่สุด การแพทย์แผนตะวันออกกรุ๊ป ก็เปิดตัวอย่างยิ่งใหญ่”

“ในขณะนี้ โดยมีเพื่อนดีๆ และแขกผู้มีเกียรติมากมายอยู่เคียงข้าง ฉันรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่งที่คุณอยู่ด้วย”

“ฉันอยากจะใช้โอกาสนี้ ประกาศบางสิ่งให้ทุกคนทราบ”

“ณ วันนี้ หลินซื่อกรุ๊ป ซึ่งเป็นบริษัทแม่ของการแพทย์แผนตะวันออกกรุ๊ป ได้เปลี่ยนชื่อเป็นตะวันออกกรุ๊ปอย่างเป็นทางการแล้ว”

“ด้วยเหตุนี้ ฉันได้เชิญบุคคลลึกลับมาช่วยพวกเราที่ตะวันออกกรุ๊ป ในการจารึกป้ายของบริษัท ทุกคนโปรดดู”

จากนั้น หลินจิงจื้อก็เปิดกล่องไม้และหยิบม้วนกระดาษออกมาจากด้านใน

ม้วนหนังสือถูกคลี่ออก

บนกระดาษ มีอักษรตัวหนาและทรงพลังสี่ตัวปรากฏ

“ตะวันออกกรุ๊ป!”

ตัวอักษรทั้งสี่มีพลัง พร้อมความสง่างามและน่าเกรงขาม

ถัดจากตัวอักษรใหญ่สี่ตัวคือ ตัวอักษรเล็กๆอื่นอีก

“พระอาทิตย์ขึ้นทางตะวันออก มังกรทะยานไปบนท้องฟ้า”