วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 1068

เมื่อเยี่ยชิวออกไปจากห้องลับก็ถูกเยี่ยหวู่ตี้และคนอื่นๆ เข้ามาปิดล้อมไว้

"เยี่ยชิว พี่ใหญ่เป็นยังไงบ้าง?"

"เขาฟื้นขึ้นมาหรือยัง?"

"อาการเป็นยังไงบ้าง?"

เยี่ยชิวยกมือขึ้นมาส่งสัญญาณให้ทุกคนใจเย็นและจากนั้นก็พูดขึ้นมา "อาการของคุณพ่อสาหัสมากจากอาการต้านที่เกิดขึ้น ตอนนี้คงอยู่ได้อีกไม่นานแล้ว"

เมื่อฟังถึงตรงนี้ทุกคนต่างทำหน้าโศกเศร้า

พวกเขาต่างก็ไม่ได้เจอหน้าเยี่ยหวู่ซวงมายี่สิบกว่าปีแล้ว คิดไม่ถึงเลยว่าการได้มาเจอกันครั้งนี้จะกลายเป็นครั้งสุดท้ายที่ต้องบอกลากันไปตลอดกาล

"เยี่ยชิว นายช่วยพี่ใหญ่ได้ใช่ไหม?" เยี่ยหวู่ตี้ถามขณะที่ดวงตาแดงก่ำน้ำตาคลอ

"ได้" เยี่ยชิวตอบอย่างมั่นใจ

ทันใดนั้นเอง ทุกคนก็ต่างพากันอุ่นใจขึ้นมา

เยี่ยชิวกล่าว "ตอนนี้มีอยู่เรื่องหนึ่งจำเป็นต้องให้พวกคุณช่วย"

"อาสาม อาสะใภ้สาม รบกวนพวกอาเฝ้าอยู่ที่นี่เพื่อดูแลความปลอดภัยของคุณพ่อ"

"แม้ว่าที่นี่จะเป็นฐานที่ตั้งของวังซาตานที่มีการดูแลคุ้มกันเป็นอย่างดี แต่ก็เพื่อป้องกันเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันเกิดขึ้น"

เยี่ยหวู่ตี้และหลงหนี่ว์พยักหน้า "ตกลง!"

เยี่ยชิวได้พูดกับเยี่ยหวู่ตี้อีกครั้ง "อารอง รบกวนอาช่วยหาเสื้อผ้าสะอาดมาให้คุณพ่อของผมหนึ่งชุด แล้วก็ผมต้องการวัตถุดิบยาอายุร้อยปีจำนวนมากเท่าไรยิ่งดี"

"ไม่มีปัญหา" เยี่ยหวู่ตี้ตอบรับทันทีโดยไม่รีรอ

ปรมาจารย์ตู้เอ้อร์ถาม "มีอะไรที่ฉันพอจะช่วยได้ไหม?"

เยี่ยชิวส่ายหน้า "ตอนนี้ยังไม่มี ปรมาจารย์กลับไปพักผ่อนได้"

"ฉันอยู่ที่นี่สวดมนตร์ภาวนาให้พ่อของนายดีกว่า!" ปรมาจารย์ตู้เอ้อร์พูดจบก็นั่งขัดสมาธิลงข้างๆ และท่องบทสวดพึมพำ

"ขอบคุณปรมาจารย์มาก"

เยี่ยชิวพูดขอบคุณและจากนั้นก็หันไปพูดกับถังเฟยและหลงเยี่ย "พวกนายตามฉันมา"

ทั้งสามเดินออกไปได้ไม่เท่าไรก็เจอเข้ากับเทพทหาร

"เยี่ยชิว พวกนายจะไปไหนเหรอ?" เทพทหารถาม

"ผมมีเรื่องต้องให้ถังเฟยและหลงเยี่ยช่วยนิดหน่อย" เยี่ยชิวพูดกับเทพทหาร "ผมต้องการให้คุณช่วยจัดเตรียมเครื่องบินรบหนึ่งลำเพื่อไปรับแม่ของผมที่เจียงโจวมาที่นี่"

"เรื่องเล็กน้อย ฉันจะรีบไปจัดการเดี๋ยวนี้" เทพทหารถามขึ้นมา "อาการของหวู่ซวงเป็นยังไงบ้าง?"

"ไม่ค่อยดีเท่าไร จะเป็นตายร้ายดียังไงคงต้องดูว่าการรักษาของคืนวันพรุ่งนี้จะออกมายังไง" เยี่ยชิวกล่าว "เทพทหาร ผมยังมีเรื่องสำคัญต้องรีบไปจัดการ ผมขอตัวก่อน"

เทพทหารโบกมือ "รีบไปเถอะ!"

เยี่ยชิวเดินนำถังเฟยและหลงเยี่ยออกจากฐานที่มั่นวังซาตานและจากนั้นก็เริ่มภารกิจของตัวเองที่วางแผนไว้

"เหล่าถัง นายคุ้นเคยกับเมืองหลวงเป็นอย่างดี ฉันอยากขอให้นายช่วยไปตามหาช่างฝีมือทำโคมไฟแขวนสี่สิบเก้าอัน เอาแบบที่ธรรมดาที่สุดก็พอ แล้วก็ช่วยซื้อกระดาษสีเหลือสำหรับวาดยันต์มาให้ฉันสักหน่อย"

"หลงเยี่ย นายช่วยไปตามหาหมาดำและไก่ตัวผู้สีขาวมาให้ฉันอย่างละตัว จำไว้ว่าห้ามมีขนเด็ดขาด"

"สิ่งเหล่านี้จะต้องหาให้ได้ก่อนพระอาทิตย์ตกดินพรุ่งนี้"

"มีปัญหาอะไรไหม?"

ถังเฟยและหลงเยี่ยต่างตอบไปอย่างพร้อมเพรียงกัน "ไม่มีปัญหา"

"ได้ งั้นรบกวนพวกนายหน่อยนะ" เยี่ยชิวพูดจบก็เริ่มออกเดินทางมุ่งหน้าไปที่เมืองต้องห้าม

ระหว่างทาง

เขาได้โทรหาเฉาชิงเฉิง

สำนักงานใหญ่หลงเหมิน

เฉาชิงเฉิงและชิงหลงพร้อมกับทุกคนได้นำกำลังศิษย์ของหลงเหมินที่มีความสามารถกว่าสามพันคนพร้อมชุดและอาวุธครบมือเตรียมออกเดินทางจากเมืองหลวง

ทันทีที่เห็นว่าเยี่ยชิวโทรเข้ามา เฉาชิงเฉิงก็รู้สึกดีใจและรีบกดรับสาย "ฮัลโหล เยี่ยชิว......"

"ชิงเฉิง อย่าออกไปจากเมืองหลวง หลงอีถูกกำจัดแล้ว" เยี่ยชิวกล่าว

เมื่อได้ยินเช่นนั้น เฉาชิงเฉิงก็รู้สึกตกตะลึงและดีใจในขณะเดียวกันพร้อมกับถามออกไป "หลงอีตายได้ยังไง?"