ทันใดนั้นประตูห้องส่วนตัวก็ถูกเปิดออก ถังถังตอบสนองอย่างรวดเร็ว เธอรีบก้มหน้าทันที เพื่อป้องกันไม่ให้ใครจำเธอได้
เยี่ยชิวรู้สึกเอะใจเล็กน้อย คนนั้นตาบอดหรือยังไง ไม่เห็นว่าเขากับถังถังกำลังทานข้าวกันอยู่?
เมื่อเขาหันไปมอง
เยี่ยชิวถึงกับชะงักเล็กน้อย เขาเห็นหญิงสาวคนหนึ่งยืนอยู่หน้าประตู
พูดได้เลยว่า นี่คือผู้หญิงที่สวยมาก
หญิงสาวอายุไม่ถึงสามสิบ มีใบหน้าที่สวยงาม แต่งหน้าจัด ผมของเธอดัดเป็นลอนใหญ่ และเธอสวมหมวกผู้หญิงราคาแพง
เธอสวมเสื้อคลุมขนสัตว์ บนคอของเธอห้อยด้วยหยกมรกตหนึ่งเส้น สวมต่างหูคาร์เทียร์หรู และในมือถือกระเป๋าแอร์แม็ส ทำให้เธอเป็นหญิงสาวที่มีสง่าราศีมากทีเดียว
เธอสวมรองเท้าบูตหนังส้นสูง ประกอบกับรูปร่างที่สูงอยู่แล้วของเธอนั่นทำให้เธอดูผอมเพรียวเหมือนนางแบบไม่มีผิด
เยี่ยชิวไม่ทันที่จะได้เอ่ยปากถามว่าเธอคือใคร หญิงสาวคนนั้นก็เดินเข้ามาในห้องส่วนตัวของพวกเขา พร้อมกับอุทานด้วยความตื่นเต้นดีใจ “มายก๊อด ถังถัง ใช่เธอจริงๆเหรอเนี่ย!”
ถังถังได้ยินเช่นนั้น ก็เงยหน้าขึ้น มองเห็นใบหน้าที่เต็มไปด้วยความประหลาดใจของหญิงสาวคนนั้น “พี่เสี่ยวหรู!”
หญิงสาวยิ้มพลางกล่าวว่า “เมื่อกี้ ตอนที่พนักงานกำลังเสิร์ฟอาหาร ฉันเดินผ่านประตูห้องส่วนตัวของพวกเธอพอดี ฉันเห็นใครนั่งอยู่ข้างในคล้ายเธอมาก ฉันก็เลยเข้ามาดู ไม่คิดเลยว่าจะเป็นเธอจริงๆ”
“ไม่เจอกันนานเลยนะถังถัง”
“เธอสวยขึ้นเยอะมาก”
ถังถังยิ้มและพูดว่า “ไม่เจอกันนานมากจริงๆ พี่เสี่ยวหรู พี่ก็มาทานข้าวที่นี่ด้วยเหมือนกันเหรอคะ?”
“ใช่น่ะสิ” หญิงสาวเหลือบมองไปที่เยี่ยชิวครู่หนึ่ง เธอยิ้มและพูดว่า “แต่ฉันไร้วาสนาไม่มีคนทานข้าวด้วยเหมือนเธอน่ะสิ”
ถังถังกล่าวว่า “พี่เสี่ยวหรู ถ้าพี่ไม่ว่าอะไร มาทานข้าวกับพวกเราสิคะ พวกเรายังไม่ได้เริ่มทานกันเลย”
“มันน่าเกรงใจอะไรขนาดนี้นะ” หลังจากที่หญิงสาวพูดจบเธอก็ปิดประตูห้องส่วนตัวแล้วนั่งลงบนเก้าอี้ทันที
เยี่ยชิวหัวเราะในใจ ในเมื่อเกรงใจขนาดนี้แล้วเธอนั่งลงทำไมกัน?
“ถังถัง ฉันไม่ได้มารบกวนพวกเธอใช่มั้ย หรือให้ฉันกลับไปก่อนแล้วพวกเราค่อยนัดกันดีล่ะ?”
ถึงแม้ว่าคำพูดของเธอจะพูดออกมาเช่นนั้น แต่เธอยังคงนั่งอยู่บนเก้าอี้ไม่ขยับตัวไปไหน เธอไม่ได้คิดจะไปจริงๆ
เยี่ยชิวคิดในใจ ผู้หญิงคนนี้ช่างเสแสร้งนัก
ถังถังยิ้มและพูดว่า “พี่เสี่ยวหรู พี่ไม่ใช่คนอื่นคนไกล พวกเราก็ไม่เจอกันนานแล้ว เราจะได้คุยกันด้วยค่ะ”
“ดีเลย ฉันก็มีเรื่องจะคุยกับเธอเยอะเลยล่ะ”หญิงสาวพูดจบ เขาก็ถอดเสื้อขนสัตว์ออก
ทันใดนั้น ก็มีคลื่นลูกใหญ่ซัดเข้ามาอย่างฉับพลัน
คล้ายกับมีดวงไฟดวงใหญ่สองดวง
“น่าเสียดายที่มันเป็นของปลอม”เยี่ยชิวแอบถอนหายใจ
หลังจากที่หญิงสาวถอดเสื้อขนสัตว์แล้ว เธอสวมใส่ชุดกี่เพ้าคอต่ำสุดเซ็กซี่ไว้ด้านใน เผยให้เห็นผิวขาวผ่องไปทั่วเรือนร่างของเธอ
“ถังถัง หนุ่มหล่อคนนี้คือใครกันเหรอ?”หญิงสาวชำเลืองมองไปที่เยี่ยชิวด้วยความอยากรู้
“เขาเป็นเพื่อนของฉันเองค่ะ” ถังถังกล่าว
“แฟนเหรอ?” หญิงสาวถามอีกครั้ง
ถังถังส่ายหัวและพูดว่า “ไม่ใช่ค่ะ”
หญิงสาวหัวเราะเหอะๆ เห็นได้ชัดว่าเธอไม่เชื่อคำพูดของถังถังเลยแม้แต่นิด พร้อมกับพูดว่า “พวกเธอมาทานข้าวด้วยกันในวันฉลองปีใหม่แบบนี้ คงไม่ใช่เป็นความสัมพันธ์ที่ธรรมดาแน่นอน”
“ถังถัง เธอบอกฉันมาตรงๆเถอะ เขาใช่แฟนเธอหรือเปล่า?”
“พี่สบายใจเถอะ ฉันไม่ได้ล้อเล่นหรอกค่ะ”
ถังถังอธิบายว่า “พี่เสี่ยวหรู ฉันกับเยี่ยชิวเราเป็นแค่เพื่อนกันเท่านั้นจริงๆค่ะ”
เมื่อเยี่ยชิวได้ฟังที่ถังถังยืนกรานว่าเขาไม่ใช่แฟนของเธอ เขาก็เดาได้ทันทีว่า ความสัมพันธ์ของถังถังและหญิงสาวคนนี้ไม่ได้มีความใกล้ชิดอย่างที่คิด
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...
ทำไมตอนที่267มันมีน้อยจังอะ...
ช่วงนี้ทุกเรื่องทำไมมีแค่ห้าบรรทัด อ่านไม่รู้เรื่องเลย..ถ้าแอด..มีเวลารบกวนตรวจสอบให้ด้วยนะครับ..ขอร้อง...
สงสัยค่ะ สงสัยๆๆ เยี่ยวชิวจากนายแพทย์ฝึกหัดมาเป็นนักสู้ได้ยังไง...
ผู้หญิงคือเลวเลยอะ...
51 หายไปไหน...