วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 1084

เยี่ยชิวหันหัวกลับไปมอง เห็นถังถังยืนอยู่ไกลๆ มองเขาด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม

ถังถังสวมใส่เสื้อขนเป็ดสีขาวยาวๆ มองเห็นแค่คิ้วโค้ง จมูกที่เชิดขึ้นเล็กน้อยของเธอ ใบหน้าขาวเหมือนหยกสีขาว เวลายิ้มก็จะมีลักยิ้มปรากฏข้างแก้มทั้งสอง น่ารักใสๆ

เสียงเรียกของเธอรบกวนคนในห้องโถง

"เยี่ยชวิกลับมาแล้ว?"ผู้อาวุโสเยี่ยกวักมือเรียกเยี่ยชิวพูดว่า"รีบมาเจอผู้อาวุโสถังเร็วๆ"

ในเมื่อเป็นงี้แล้วเยี่ยชิวอยากหนีก็หนีไม่พ้น ดังนั้นจึงยอมเดินเข้าห้องโถงแต่โดยดี

"สวัสดีครับผู้อาวุโสถัง!"

เยี่ยชิวทักทายผู้อาวุโสถังอย่างมีมารยาท

ผู้อาวุโสถังมองเยี่ยชิวและถามอย่างใจดีว่า"ไปไหนมาหรอไอ่หนุ่ม? วันนี้ฉันมาหาแกโดยเฉพาะเลยนะ"

เยี่ยชิวได้ยินแบบนี้ก็หัวใจเต้นเร็ว

หรือว่าเป็นเรื่องการแต่งงานจริง

"ผุ้อาวุโสถัง คุณมาหาผมเพราะเรื่องส่วนตัวหรือเรื่องทางการ?"เยี่ยชิวอย่างไม่แน่ใจ

ผู้อาวุโสถังตอบอย่างยิ้มๆ"เรื่องทางการ"

เยี่ยชิวไม่อยากจะเชื่อ คิดในใจถ้าหากว่าเป็นเรื่องทางการแล้วทำไมถึงพาถังถังมาด้วย?

เห็นได้ชัดว่าผู้อาวุโสถังมีจุดประสงค์อื่น

เยี่ยชิวทำเป็นไม่รู้ถามว่า"ผู้อาวุโสถัง คุณมาผมมีเรื่องอะไร เชิญพูดได้เลยครับ"

ผู้อาวุโสถังพูดว่า"คืออย่างนี้ เทพทหารไปหาผมตอนเช้าเขาบอกว่าตัวเองอายุมากแล้วอยากพักผ่อน"

"ในเวลาเดียวกันเทพทหารก้แนะนำนายให้กับฉัน อยากให้นายรับต่อจากเขา คุมวังซาตาน"

"ดังนั้นฉันเลยมาถึงที่เพื่อมาถมความคิดเห็นนาย"

เยี่ยชิวพูดด้วยความรีบว่า"ผู้อาวุโสถัง ขอบคุณสำหรับรักจากคุณและเทพทหาร แต่ฉันไม่สามารถคุมวังซาตานได้"

ผู้อาวุโสถังถามด้วยความสงสัย"ทำไม?"

เยี่ยชิวอธิบายว่า"อันดับแรก คนของวังซาตานเป็นหน่วยปฏิบัติการพิเศษ และต้องเป็นคนที่มีคุณธรรมสูงถึงจะเป็นผู้บัญชาของพวกเขาได้ ฉันอายุยังน้อย คุณสมบัติไม่พอ ความน่าเชื่อถือก็ไม่พอ ยากที่จะเป็นที่ยอมรับ"

"สอง ฉันเป็นหมอ และงานหลักของฉันคือช่วยชีวิตและรักษาคน"

"สาม หลงเหมินยังมีเรื่องอีกมากมายรอให้ผมจัดการ ฉันไม่มีแรงที่จะไปทำเรื่องอย่างอื่นต่อแล้ว"

"ตามสามประการนี้แล้ว อยากจะให้ผู้อาวุโสถังเลือกคนที่ฉลาดกว่านี้"

ผู้อาวุโสถังถาม"นายคิดแบบนี้จริงหรอ?"

"ฉันคิดแบบนี้จริงๆ"เยี่ยชิวตอบ"ถึงแม้เทพทหารจะอายุมากแต่เขายังร่างกายแข็งแรง ฉันว่าให้เขาเป็นคนควบคุมวังซาตานต่อไปเถอะ"

ผู้อาวุโสถังตอบ"ความหมายของของนายฉันเข้าใจแล้ว ไว้จะคุยกับเทพทหาร"

"โอเค เรื่องทางการจบแล้ว"

"พวกเรามาคุยเรื่องส่วนตัวกันเถอะ"

เยี่ยชิวหนังตากระตุก รู้สึกถึงลางสังหรณ์ในใจเขา

นึกแล้วเชียว

แค่ได้ยินผู้อาวุโสถังพูดว่า"เยี่ยชิว สมัยก่อนตอนฉันอายุเท่านายก็แต่งงานแล้ว นายก็ควรแต่งานได้แล้ว"

เยี่ยชิวพูดอย่างยิ้มๆ"ผมยังอายุน้อย ไม่รีบ"

ผู้อาวุโสถังพูดอย่างจริงจังว่า"นี้มันไม่ใช่ปัญหาของอายุน้อยหรือไม่อายุน้อย คำโบราณว่ากันว่า สร้างครอบครัวและก่อร่างสร้างตัว มีแค่แต่งงานถึงทำให้ผู้ชายมีความเจริญในหน้าที่การงาน ฉันคิดว่า......"

"ฉันที่คิดว่าที่ผู้อาวุโสถังพูดถูก"เยี่ยชิวรีบตัดบทของผู้อาวุโสถังพูดว่า"ฉันคิดว่าอีกไม่กี่ปีข้างหน้าค่อยแต่งงาน"

อีกไม่กี่ปี......

นี้ไม่ใช่ผลลัพธ์ที่ผู้อาวุโสถังอยากได้

"เยี่ยชิว ฉันคิดว่านายน่าจะเร็ว......"ผู้อาวุโสถังยังพูไม่จบประโยคเยี่ยชิวก็เปิดปากพูดว่า

"ผู้อาวุโสถังคุณจะบอกว่าให้ผมรีบกลับเจียงโจวใช่ไหม?คุณสายใจได้เลย เดียวผมจะรีบกลับไปเลย"เยี่ยชิวพูดกับถังถังต่อว่า"ฉันไม่ค่อยคุ้นชินกับเมืองหลวงพาฉันไปเดินเล่นหน่อยได้ไหม?"

"ได้เลย!"ถังถังตอบทันที