“เล่นแร่แปรธาตุ?”
เฉาชิงเฉิงถามด้วยความประหลาดใจ “คุณยังสามารถฝึกเล่นแร่แปรธาตุได้?”
“คุณลืมไปแล้วเหรอว่าฉันทำอะไร? ฉันเป็นปราชญ์แพทย์ การเล่นแร่แปรธาตุเป็นเรื่องง่ายสำหรับฉัน” เยี่ยชิวตอบ “อย่างไรก็ตาม ขณะนี้ฉันขาดสิ่งหนึ่งไป คุณช่วยฉันได้ไหม”
“อะไร?” เฉาชิงเฉิงถาม
“เตาเผา” เยี่ยชิวมองไปที่เฉาชิงเฉิงด้วยรอยยิ้มซุกซน “ฉันคิดว่าคุณเป็นเตาหลอมของฉันได้”
เฉาชิงเฉิงเข้าใจทันที หวาดกลัว และจับขาของเธอไว้ด้วยกัน อ้อนวอนว่า “คุณอย่ามายุ่ง ฉัน ฉันขอความเมตตาไม่ได้เหรอ?”
เยี่ยชิวหัวเราะเบาๆ และพูดว่า “จุ๊ จุ๊ จุ๊ คุณกลัวเร็วขนาดนี้เหรอ? ใครเป็นคนวางยาฉันที่ดินแดนแม้ว?
“ฉัน ฉันก็...…”
“เอาล่ะ ยิ้มให้ฉันหน่อยสิ”
เฉาชิงเฉิงฝืนยิ้มน่าเกลียดมากกว่าร้องไห้
ตอนนี้เธอกลัวเยี่ยชิวอย่างแท้จริง
เมื่อความสนใจของเยี่ยชิวถูกกระตุ้น มันจะไม่ใช่เรื่องสั้น แต่..….
ลงสนามตอนเที่ยง!
เยี่ยชิวกล่าวว่า “ฉันจะไม่ล้อเล่นกับคุณอีกต่อไป รีบหาห้องที่เงียบสงบให้ฉันหน่อย ฉันต้องฝึกเล่นแร่แปรธาตุเพื่อรักษาคนไข้”
ในที่สุดเฉาชิงเฉิงก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกและพูดว่า “คุณตามฉันมา”
หลังจากนั้น เฉาชิงเฉิงก็พาเยี่ยชิวไปที่สวนหลังบ้าน
“ลานนี้แต่เดิมเป็นที่พี่ชายคนโตของฉันอาศัยอยู่ ไม่ค่อยมีคนมาเยี่ยม”
“คุณสามารถฝึกเล่นแร่แปรธาตุได้ที่นี่!”
“ถ้าคุณต้องการอะไร ให้ตามหาฉีหลินและคนอื่นๆ”
หลังจากพูดเช่นนี้ เฉาชิงเฉิงก็หันหลังและจากไป
“คุณกำลังจะไปไหน?” เยี่ยชิวถาม
“ฉันต้องพักผ่อน ขาของฉันกำลังจะหมดแรง” เฉาชิงเฉิงกล่าว
“ถ้าคุณทนไม่ไหว คุณก็นอนลงก็ได้” เยี่ยชิวหัวเราะเบาๆ
เฉาชิงเฉิงหันกลับมามองที่เยี่ยชิว แล้วรีบจากไป
ทันทีที่เธอจากไป เยี่ยชิวก็เข้าไปในห้อง เปิดกระเป๋าเฉียนคุนของเขา และหยิบสมุนไพรอายุนับร้อยสายพันธุ์ออกมามากกว่าหนึ่งโหล
สมุนไพรเหล่านี้ แต่ละชนิดสามารถให้ราคาสูงลิบหากขายแยกกัน
อย่างไรก็ตาม เพื่อรักษาจูฉยงยิงนั้น เยี่ยชิวไม่ได้คำนึงถึงต้นทุน เพราะการกระทำที่กล้าหาญของฮีโร่ทุกคนไม่สามารถวัดได้ด้วยเงิน
ยิ่งไปกว่านั้น เยี่ยชิวยังไม่ขาดเงินตั้งแต่แรก
ปัญหาปัจจุบันที่ทำให้เยี่ยชิวหนักใจคือ วิธีการเล่นแร่แปรธาตุ
แม้ว่ามรดกของตระกูลเยี่ยจะทิ้งวิธีการเล่นแร่แปรธาตุไว้หลายร้อยวิธี แต่วิธีการเหล่านี้มีความต้องการอย่างมาก โดยต้องใช้สิ่งต่างๆ เช่น ยาอายุวัฒนะพันปี และความเชี่ยวชาญในเทคนิคการควบคุมไฟ ซึ่งเป็นข้อกำหนดขั้นพื้นฐาน
กล่าวอีกนัยหนึ่ง นอกเหนือจากสมุนไพรแล้ว นักเล่นแร่แปรธาตุจะต้องเป็นผู้ฝึกฝน
การฝึกฝนของเยี่ยชิวไม่เพียงพอ มีวิธีการเล่นแร่แปรธาตุ แต่ไม่สามารถใช้ได้ ซึ่งน่าหงุดหงิดอย่างแท้จริง
“เนื่องจากฉันไม่สามารถฝึกเล่นแร่แปรธาตุได้ ฉันจึงทำได้แค่โคลนยาเท่านั้น"
เมื่อไม่มีทางเลือกอื่น
เยี่ยชิวจึงหันไปใช้วิธีดั้งเดิมที่สุด
เขาบดสมุนไพรทั้งหมดเป็นผง ใส่ลงในหม้อเหล็กใบเล็กๆ คนให้เข้ากันด้วยน้ำ จากนั้นตั้งเตาไฟไว้ใต้หม้อแล้วเคี่ยวด้วยไฟอ่อน
ต้องคนอย่างต่อเนื่องในขณะที่เคี่ยวอยู่
กระบวนการนี้ใช้เวลานาน
ในระหว่างกระบวนการ เยี่ยชิวยังคงเติมสมุนไพรต่อไป
เยี่ยชิวเคี่ยวตั้งแต่บ่ายจนถึงเจ็ดโมงเช้าของวันรุ่งขึ้น ในที่สุดก็ประสบความสำเร็จในการทำโคลนยา
เมื่อมาถึงจุดนี้ ข้างในหม้อเหล็กเต็มไปด้วยโคลนยาขุ่น ซึ่งส่งกลิ่นหอมสมุนไพรอันเข้มข้น
“การทำโคลนยาครั้งแรกเป็นไปอย่างราบรื่น เพียงแต่ใช้เวลานานเกินไป”
“เมื่อฉันกลายเป็นผู้ฝึกฝนด้วยทักษะระดับปรมาจารย์ ฉันสามารถปรับแต่งยาได้โดยตรง”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...
ทำไมตอนที่267มันมีน้อยจังอะ...
ช่วงนี้ทุกเรื่องทำไมมีแค่ห้าบรรทัด อ่านไม่รู้เรื่องเลย..ถ้าแอด..มีเวลารบกวนตรวจสอบให้ด้วยนะครับ..ขอร้อง...
สงสัยค่ะ สงสัยๆๆ เยี่ยวชิวจากนายแพทย์ฝึกหัดมาเป็นนักสู้ได้ยังไง...
ผู้หญิงคือเลวเลยอะ...
51 หายไปไหน...