วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 1108

หลังจากได้ยินเสียงของเซียวจ้าน เยี่ยชิวก็หันกลับมาและเห็นรอยมือสีดำปรากฏบนข้อเท้าของศพเหล่านั้น

หืม?

ท่าทางของเยี่ยชิวจริงจัง ขณะที่เขารีบเดินขึ้นไปที่ศพ และนั่งยองๆ เพื่อตรวจสอบอย่างระมัดระวัง

เขาพบว่ารอยมือสีดำมีขนาดเล็กมาก เหมือนกับฝ่ามือของทารก

เซียวจ้านถามว่า “หัวหน้า คุณคิดว่าผู้เสียชีวิตเหล่านี้ถูกลากลงน้ำและถูกใครบางคนฆ่าหรือเปล่า?”

เยี่ยชิวตอบอย่างเคร่งขรึมว่า “ก่อนที่เราจะมีหลักฐาน เราอย่าคาดเดากันอย่างบ้าคลั่ง”

เซียวจ้านชี้ไปที่รอยมือสีดำบนศพแล้วพูดว่า “นี่ไม่ใช่หลักฐานเหรอ?”

เยี่ยชิวส่ายหัว “นี่ไม่ถือเป็นหลักฐาน คุณดูรอยมือเหล่านี้สิ มันใหญ่พอๆ กับฝ่ามือของทารกเท่านั้น ทารกจะมีความแข็งแกร่งในการลากผู้ใหญ่ยี่สิบกว่าคนลงไปในน้ำได้อย่างไร?”

“นี่……” เซียวจ้านหมดคำพูด

เยี่ยชิวเปิดใช้งานตาสวรรค์อย่างเงียบๆ

ทันใดนั้น เขาเห็นหมอกสีดำลอยอยู่เหนือรอยมือสีดำ เปล่งออร่าที่น่ากลัวและชั่วร้ายออกมา

เซียวจ้านจึงพูดว่า “หัวหน้า จู่ๆ ฉันก็คิดถึงความเป็นไปได้ มันจะเป็นฝีมือของคนตัวเล็กหรือเปล่า?”

“อย่างที่เราทราบกันดีว่า คนตัวเล็กมีรูปร่างเตี้ย และบางคนก็สูงเท่ากับเด็กทารกด้วยซ้ำ”

“ถ้าเป็นผลงานของคนตัวเล็กจริงๆ ก็เพียงพอแล้วที่จะบ่งชี้ว่าสาวกของหลงเหมินเหล่านี้ถูกสังหาร”

เยี่ยชิวพูดด้วยน้ำเสียงทุ้ม “มันไม่ได้ทำโดยมนุษย์”

“ถ้ามันไม่ได้ทำโดยคนตัวเล็ก แล้วใครจะทำล่ะ? ทำไมพวกเขาถึงอยากจะทำร้ายสาวกหลงเหมินของเรา……” เซียวจ้านพูด ทันใดนั้นก็ตื่นขึ้นมาและเบิกตากว้างมองเยี่ยชิว “หัวหน้า คุณเพิ่งบอกว่ามันไม่ได้ทำโดยมนุษย์เหรอ?”

เยี่ยชิวพยักหน้า

“ไม่ใช่ฝีมือมนุษย์ อาจจะเป็นผีก็ได้” เซียวจ้านถามเสร็จ ผมก็เริ่มตั้งขึ้นมา

อมตะชางเหม่ยโน้มตัวเข้ามาดู ขมวดคิ้วและพูดว่า “เจ้าหนูนั่นพูดถูก มันไม่ได้เกิดจากมนุษย์จริงๆ”

“คุณค้นพบอะไรหรือเปล่าผู้อาวุโส?” เยี่ยชิวถาม

อมตะชางเหม่ยกล่าวว่า “ฉันรู้สึกได้ถึงกลิ่นอายที่ชั่วร้ายจากรอยมือสีดำเหล่านี้”

ขณะที่พูดจบ

อมตะชางเหม่ยก็หยิบเครื่องรางออกมา วางไว้บนข้อเท้าของศพ และร่ายคำบางคำ

สามวินาทีต่อมา

ว้าว

ยันต์ก็ลุกเป็นไฟ

ในไม่ช้า รอยมือสีดำก็ปล่อยหมอกสีดำออกมาและค่อยๆ หายไป

“วิญญาณชั่วร้ายส่วนใหญ่ในโลกนี้กลัวไฟ คุณเห็นไหมว่า หลังจากถูกไฟเผา รอยมือสีดำก็หายไป?”

อมตะชางเหม่ยกล่าวว่า “ตอนนี้เราสามารถยืนยันได้ว่า สาวกหลงเหมินเหล่านี้ถูกฆาตกรรมจริงๆ ส่วนสิ่งที่ฆ่าพวกเขาจริงๆ เรายังไม่ทราบ”

เซียวจ้านกระซิบ “มันจะเป็นผีหรือเปล่า?”

“มันยากที่จะพูด” อมตะชางเหม่ยพูดด้วยเสียงต่ำ “จากมุมมองของฮวงจุ้ย สถานที่แห่งนี้เป็นเขตแดนตาย มีแนวโน้มที่จะปรากฏวิญญาณชั่วร้าย ควบคู่ไปกับโลงศพนับพันที่แขวนอยู่บนทั้งสอง ด้านข้างของหน้าผา นำไปสู่พลังหยินอันหนักหน่วงในสถานที่แห่งนี้”

“อย่างไรก็ตาม สถานที่แห่งนี้ไม่ง่ายเลยไ

“เจ้าหนู เราต้องระวัง”

เยี่ยชิวยืนขึ้นจากพื้นแล้วพูดว่า “ผู้อาวุโสพูดถูก ฉันไม่เคยเห็นสัตว์ประหลาดตัวนั้นมาก่อน แสดงให้เห็นว่าสถานที่แห่งนี้ไม่ธรรมดามาก”

อมตะชางเหม่ยรู้สึกประหลาดใจและถามเซียวจ้านอย่างเงียบ ๆ ว่า ไสิ่งที่เจ้าหนูพูดเป็นเรื่องจริงหรือเปล่า?"

“อืม” เซียวจ้านตอบ

อมตะชางเหม่ยรู้สึกอิจฉาจึงพูดว่า “ให้ตายเถอะ ฉันไม่เข้าใจเลย ทำไมสาวสวยทุกคนถึงชอบเจ้าหนูล่ะ?”

เซียวจ้านกล่าวว่า “เพราะหัวหน้าหล่อและมีความสามารถ”

“ฉันก็มีความสามารถเหมือนกัน! ในส่วนของความหล่อ ฮึ่ม รูปร่างหน้าตาดีมาแล้วก็ไป แต่จิตวิญญาณที่น่าสนใจนั้นหาได้ยาก” อมตะชางเหม่ยพูดเช่นนี้ และทันใดนั้นก็กอดไหล่ของเซียวจ้าน

เซียวจ้านรู้สึกหนาวในใจ เขาคิดกับตัวเองว่า ชายชราคนนี้มีแรงจูงใจซ่อนเร้นบางอย่างสำหรับเขาหรือเปล่า?

“คุณกำลังทำอะไรอยู่ อมตะ” เซียวจ้านพูดและบิดร่าง พยายามหนีจากอมตะชางเหม่ย

อย่างไรก็ตาม อมตะชางเหม่ยจับเขาไว้แน่น ด้วยสายตาเจ้าเล่ห์และพูดว่า “เจ้าหนู ฉันอยากจะถามอะไรหน่อยสิ พี่สาวของคุณมีเพื่อนผู้หญิงที่น่ารักบ้างไหม?”

“ทำไมคุณถึงถามเรื่องนี้ล่ะ” เซียวจ้านรู้สึกสับสน

“ถ้าเป็นเช่นนั้น ขอให้พี่สาวของคุณช่วยฉัน และแนะนำให้ฉันรู้จัก ยิ่งมากก็ยิ่งดี” อมตะชางเหม่ยกล่าวว่า “ฉันต้องการถ่ายทอดเทคนิคการฝึกฝนแก่พวกเธอ”

“เทคนิคแบบไหน?”

“เทคนิคการฝึกฝนแบบคู่”

ไร้ยางอาย!

ใบหน้าของเซียวจ้านซีดลงทันที

“เซียวจ้าน อย่าสนใจผู้อาวุโส เขาแค่ล้อเล่น” เยี่ยชิวกล่าว จากนั้นเดินไปที่ด้านหน้าดาดฟ้า เปิดใช้งานตาสวรรค์ ทะลุผ่านน้ำในแม่น้ำ เพื่อค้นหาร่องรอยของสัตว์ประหลาดตัวนั้น

กะทันหัน