วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 1129

“โอ๊ย……”

ทันใดนั้นเสียงกรีดร้องโหยหวน ก็ดังก้องมาจากต้นไม้ด้านหน้า

“นั่นคือเสียงของถังเฟย”

เยี่ยชิวตกใจและคว้าไหล่ของจูฉยงยิงทันที พุ่งออกไปอย่างรวดเร็ว

ก่อนที่จูฉยงยิงจะเข้าใจสถานการณ์ เขาก็รู้สึกว่าตัวเองถูกยกขึ้น จากนั้น ทุกสิ่งรอบตัวเขาดูเหมือนจะเคลื่อนไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วราวกับภาพยนตร์ โดยมีเสียงลมพัดผ่านหู

“หมอเยี่ยไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญในรายชื่อมังกรจริงๆ หรือ?”

จูฉยงยิงพบว่ามันยากที่จะเชื่อ

ในมุมมองของเขา มีเพียงปรมาจารย์รายชื่อมังกรเท่านั้น ที่สามารถแสดงทักษะดังกล่าวได้

เขาไม่รู้เลยว่าปรมาจารย์รายชื่อมังกรนั้น ไม่มีอะไรเทียบได้กับ เยี่ยชิว

ในไม่ช้า เยี่ยชิวหยุด

เขาสแกนพื้นที่ข้างหน้า

ห่างออกไปสามร้อยเมตร มีต้นไม้โบราณต้นหนึ่งซึ่งมีคนห้อยอยู่ด้วย สวมชุดลายพราง มันคือถังเฟย

ถังเฟยถูกมัดด้วยเถาวัลย์ ห้อยหัวลงจากต้นไม้ โดยหันศีรษะลงสู่พื้น

ถัดจาก ถังเฟยมีพระหัวล้านยืนอยู่

พระนี้อายุประมาณสามสิบปี มีหน้ากลม หูใหญ่ มีลักษณะคล้ายพระศรีอริยเมตไตรย เขาสวมชุดคลุมสีแดง

ในช่วงเวลาถัดมา เจตนาฆ่าก็ปรากฏในตาของเยี่ยชิว

เพราะเขาเห็นพระถือกริชสีดำ แทงถังเฟยด้วย

โอ๊ย!

เลือดไหลออกจากร่างกายของถังเฟย

“อยากตายสินะ”

เยี่ยชิววางจูฉยงยิงลง แล้วสั่งว่า “อยู่ที่นี่ อย่าไปไหน ปกป้องตัวเองด้วย”

หลังจากพูดแล้ว ก็ก้าวไปข้างหน้า

“หมอเยี่ย คุณจะไปไหน?” จูฉยงยิงถาม

คำตอบเดียวที่เขาได้รับคือ คำพูดเย็นชาสองคำ

“ฆ่าคน”

……

ใต้ต้นไม้โบราณ

เห็นได้ชัดว่าพระไม่ทราบถึงการมาถึงของเยี่ยชิว มองไปที่ถังเฟยด้วยรอยยิ้มที่พอใจและพูดว่า “คุณรู้ไหมว่าทำไมฉันถึงฆ่าคนอื่นและเหลือเพียงคุณเท่านั้น?”

ถังเฟยตะโกนด้วยความโกรธว่า “คุณทำแบบนี้เพื่ออะไรกันแน่?”

พระหัวเราะเบาๆ และพูดว่า “เป้าหมายของฉันคือการฆ่า ตราบใดที่พวกเขาเป็นคนจากประเทศของคุณ ฉันต้องการที่จะฆ่าพวกเขา ยิ่งมากยิ่งดี”

“ความฝันของฉันนั้นเรียบง่าย สักวันหนึ่งจะกวาดล้างประเทศของคุณให้สิ้นซาก โดยไม่เหลือใครไว้เลย”

“ฉันไม่ได้ฆ่าคุณ เพราะฉันรู้ว่า เมื่อวังซาตานติดต่อคุณไม่ได้ พวกเขาจะส่งคนมาช่วยเหลือคุณ ฉันกำลังรออยู่ที่นี่เพื่อซุ่มโจมตีพวกเขา ทันทีที่หน่วยกู้ภัยมาถึง ถ้าฉันเจอหนึ่งคน ก็จะฆ่าหนึ่งคน เจอสองคน ก็จะฆ่าสองคนอฮ่าฮ่าฮ่า...…”

พระก็หัวเราะดังลั่น สีหน้าเต็มไปด้วยความพึงพอใจ

ถังเฟยคำราม “คุณไม่กลัวที่จะก่อให้เกิดความขัดแย้งระหว่างทั้งสองประเทศด้วยการทำเช่นนี้เหรอ?”

พระหัวเราะเยาะ “ผู้พิทักษ์ประเทศของคุณตายไปหมดแล้ว ฉันต้องกลัวอะไรอีก?”

“อย่าเพิ่งพูดถึงการฆ่าคนสักสองสามคน แม้ว่าฉันจะฆ่าคนเป็นร้อยหรือพันคน คุณจะทำอะไรเพื่อหยุดฉันได้บ้าง?”

“ตามธรรมเนียมของประเทศของคุณ อย่างน้อยที่สุดคุณจะประณามฉัน คุณจะทำอะไรฉันได้มากกว่านี้?”

ถังเฟยโกรธจัดอย่างควบคุมไม่ได้

เขานำทีมเข้าไปในป่าดึกดำบรรพ์ครั้งนี้เพื่อจับผู้ค้ายาเสพติด แต่กลับพบพระคนนี้โดยไม่คาดคิดทันทีที่เข้าไป

ตั้งแต่พบกัน พระก็เล่นเกมแมวจับหนูกับพวกเขา

นักรบของวังซาตาน ถูกพระสังหารอย่างโหดเหี้ยมทีละคน

ในตอนแรก ถังเฟยคิดว่าพระทำงานให้กับผู้ค้ายาเสพติด เมื่อพระกำหนดเป้าหมายไปที่ผู้ค้ายาเสพติดเท่านั้น ถังเฟยจึงตระหนักถึงความผิดพลาดของเขา

“ในฐานะพระที่มีมือเปื้อนเลือดมากมาย คุณไม่กลัวที่จะตกนรกในอนาคตหรือ?” ถังเฟยถาม

พระยิ้มอย่างสงบ “ตราบเท่าที่นรกกล้าจับฉัน ฉันก็จะฆ่านรก”

ฉึก

พระใช้กริชแทงถังเฟยอีกครั้ง พูดอย่างช้าๆว่า “ฉันจะเชือดคุณเป็นครั้งคราว หวังว่าคุณจะทนได้ จนกว่าจะมีคนมาช่วยเหลือคุณ”