สิ่งที่เรียกว่าฝางจงซู่ ไม่ใช่แค่วิธีการเท่านั้น หากพูดให้ชัดเจนคือเป็นวิธีการปลูกฝัง
ชายและหญิงที่ฝึกฝนร่วมกันสามารถรวมหยินและหยางเพื่อยืดอายุได้
นอกเหนือจากนี้ยังมีเรื่องลึกลับอีกมากมาย
แน่นอนว่าทุกสิ่งต้องอาศัยการฝึกฝนจึงจะเข้าใจ
เยี่ยชิวเฝ้าดูอย่างเคร่งครัดอยู่ครู่หนึ่ง บันทึกท่าทางทั้งหมดลงบนม้วนกระดาษหนึ่งร้อยแปดม้วนในใจของเขา จากนั้นพูดด้วยรอยยิ้มชั่วร้าย "หลังจากที่กลับไปแล้วก็ไปหาพี่หลินเพื่อลองสักหน่อย"
“ตอนนี้คุณเชี่ยวชาญการเคลื่อนไหวมากมายแล้ว ถึงเวลาที่พี่หลินต้องขอความเมตตาใช่ไหม?”
"ฮิฮิ~"
เยี่ยชิวโบกมือของเขา และในทันที กระดาษหนึ่งร้อยแปดม้วนก็กลายเป็นผง
“การแก้แค้นนองเลือดได้รับการล้างแค้นแล้ว ถึงเวลาออกเดินทางแล้ว”
เมื่อเยี่ยชิวจากไป เขาก็จุดไฟและเผาวิหารของซีซาร์
ในขณะเดียวกัน
ที่ฐานห้องโถง เทพทหารดูกังวลและถามถังเฟย "ยังไม่มีข่าวเกี่ยวกับเยี่ยชิวเลยหรือ?"
ถังเฟยส่ายหัว "ฉันไม่สามารถติดต่อเขาได้เลย"
เทพทหารโกรธ "บอกฉันสิ ทำไมคุณไม่หยุดเยี่ยชิว การไปวิหารซีซาร์เพียงลำพังมันอันตรายมาก หากเกิดอะไรขึ้น ฉันจะอธิบายให้ตระกูลเยี่ยฟังได้อย่างไร ?"
ถังเฟยพูดด้วยใบหน้าขมขื่น "ฉันก็พยายามโน้มน้าวเยี่ยชิวแล้ว แต่เยี่ยชิวไม่ฟัง คุณก็รู้ด้วยว่าเมื่อเยี่ยชิวตัดสินใจอะไรบางอย่าง จะไม่มีใครหยุดเขาได้"
เทพทหารกล่าวว่า "เยี่ยหลงเป็นคนที่แข็งแกร่งอย่างยิ่งในระยะกลางของอาณาจักรที่น่านับถือ ครั้งนี้เยี่ยชิวไปคนเดียวมันเสี่ยงเกินไป"
“ฉันจะติดต่อเยี่ยหวู่ซวง และขอให้เย่หวู่ซวงไปที่วิหารของซีซาร์”
“นอกจากนี้ คุณโทรหานายพลจูเฉิงอวี่ผู้เฝ้าทิศตะวันตกเฉียงใต้และขอให้เขาประจำการทหารสามแสนนายที่ชายแดนตะวันตกเฉียงใต้ในนามของการฝึกทหาร หากเกิดอะไรขึ้นกับเยี่ยชิว เขาจะประกาศสงครามกับเทียนจูทันที”
“ครั้งนี้พระราชวัง สูญเสียนักรบไปมากกว่าสิบทหารผู้มีฝีมือ หากเกิดอะไรขึ้นกับเยี่ยชิวอีกครั้ง ฉันจะให้พวกเขาชดใช้ด้วยเลือดของพวกเขา…”
ตุ๊ด ตุ๊ด ตุ๊ด—
ก่อนที่เทพทหารจะพูดจบ โทรศัพท์มือถือของถังเฟยก็ดังขึ้น
ถังเฟยหยิบโทรศัพท์มือถือของเขาออกมาดูและพูดอย่างมีความสุข "เทพทหาร นี่เป็นสายของเยี่ยชิว"
"รีบรับสะ!"
ถังเฟยรับสายแล้วถามว่า "เยี่ยชิว คุณอยู่ที่ไหน"
เยี่ยชิวตอบว่า “ผู้เฒ่าถังเฟยฉันมาถึงจีนแล้ว ฉันสังหารวิหารพระ ทั้งหมดแล้ว สหายที่เสียชีวิตเหล่านั้นจะถูกฝังอย่างสันติ"
ถังเฟยรีบถาม "เยี่ยหลงล่ะ อยู่ไหน?"
“โดนฉันฆ่าไปกลัว ฉันต้องเดินทางต่อวางสายก่อนนะ” เยี่ยชิววางสายโทรศัพท์
ในอีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์เทพทหารและถังเฟยดูกลัวและไม่เชื่อเล็กน้อย
“เยี่ยหลงตายแล้วเหรอ?”
“โดยเยี่ยชิวฆ่าตายจริงๆเหรอ?”
“เด็กคนนี้น่าประหลาดจริงๆ”
หลังจากที่เทพทหารตกตะลึง เขาก็หัวเราะและพูดว่า "ผู้ชายมีเกิดมาเพื่อฆ่าคน คราวนี้เยี่ยชิวทำได้ดีมาก"
“ถังเฟย ยกย่องสิ”
“ฉันยกย่องเยี่ยชิวจริงๆ”
เยี่ยชิวสบายดี ถังเฟยใจเต้น และเขาก็ตอบทันที "ใช่!"
…
ยามราตรี
เครื่องบินลงจอดที่เจียงโจว
หลังจากที่เยี่ยชิวลงจากเครื่องบิน เขาก็โทรหาหลินจิงจิง เขารอไม่ไหวที่จะพบหลินจิงจิง และสัมผัสกับฝางจงซู
“พี่หลิน คุณอยู่ไหน”
เยี่ยชิวถามหลังจากรับสายแล้ว
“อะไร คุณคิดถึงฉันเหรอ” หลินจิงจิงพูดด้วยรอยยิ้ม
“ฉันคิดถึงคุณ” เยี่ยชิวพูด “ฉันจะไปหาคุณที่บ้านหลังจากนี้”
“ที่รัก วันนี้ฉันไม่อยู่น่ะสิ” หลินจิงจิงพูด “ฉันพาหลินจิงจื้อไปทริปธุรกิจที่จินหลิง จะกลับไปอีกสองวัน”
เยี่ยชิวดูผิดหวัง
“ที่รัก ฉันจะอยู่กับคุณเมื่อฉันกลับมาแล้ว โอเคไหม” หลินจิงจิงพูดอย่างอ่อนโยน
“เอาล่ะ โปรดใส่ใจการพักผ่อนด้วยนะแล้วก็อย่าเหนื่อยให้มาก” เยี่ยชิวพูดด้วยความเป็นห่วง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...
ทำไมตอนที่267มันมีน้อยจังอะ...
ช่วงนี้ทุกเรื่องทำไมมีแค่ห้าบรรทัด อ่านไม่รู้เรื่องเลย..ถ้าแอด..มีเวลารบกวนตรวจสอบให้ด้วยนะครับ..ขอร้อง...
สงสัยค่ะ สงสัยๆๆ เยี่ยวชิวจากนายแพทย์ฝึกหัดมาเป็นนักสู้ได้ยังไง...
ผู้หญิงคือเลวเลยอะ...
51 หายไปไหน...