กู่เฟิงรู้สึกตกใจ
เขาไม่เคยคาดคิดว่าจะมีการขุดเศียรพระพุทธรูปขนาดใหญ่ออกมาใต้อาคารที่พักอาศัย
เศียรพระพุทธรูปองค์นี้สูงกว่าสิบเมตร แตกต่างจากพระพุทธรูปที่เรามักเห็นในวัดมาก พระพุทธรูปส่วนใหญ่มีคิ้วที่ใจดีและดวงตาที่เมตตา แต่สีหน้าของเศียรพระพุทธรูปที่อยู่ตรงหน้าเรานั้นดุร้ายมาก
โดยเฉพาะอย่างยิ่งดวงตาของมันมืดมนมาก และการมองเพียงครั้งเดียวก็ทำให้ผู้คนรู้สึกเย็นชาไปทั่วทั้งตัว
"แม่เจ้า ทำไมมีเศียรพระพุทธรูปอยู่ที่นี่ได้ยังไง?" หยางฉีถามด้วยสีหน้าไม่เชื่อ
อย่างไรก็ตาม เยี่ิยชิวเพิกเฉยต่อเธอ เขาจ้องมองที่เศียรของพระพุทธรูป และเปิดดวงตาสวรรค์ของเขาอย่างเงียบ ๆ
ในเวลานี้ ในสายตาของเยี่ยชิว ดวงตาของพระพุทธเจ้าเต็มไปด้วยหมอกสีดำ
ชั้นหมอกดำนี้มีความหนาแน่นมาก จนดูเหมือนแข็งตัว และยังคงค้างอยู่ในพระเนตรของพระพุทธเจ้า
สามสิบวินาทีต่อมา
เยี่ยชิวถอนตาออก แล้วอุทาน "อย่างนี้นี่เอง"
"พี่เยี่ยชิว คุณเจออะไร" กู่เฟิงถามอย่างเร่งรีบ
เยี่ยชิวตอบว่า "พระเนตรของเศียรของพระพุทธรูปแต่เดิมไม่ได้เป็นสีดำ สาเหตุที่มันเปลี่ยนเป็นสีดำ ก็เนื่องมาจากชั้นพลังหยินอันแข็งแกร่งยังคงอยู่บนดวงตาเหล่านั้น"
"สถานที่แห่งนี้เป็นสถานที่พลังหยินสูงมาก หากเศียรของพระพุทธรูปองค์นี้ไม่ปราบปรามมัน สิ่งมีชีวิตทั้งหมดที่อยู่ในระยะสองร้อยเมตรจะต้องตาย"
"ดูเหมือนว่าการปรากฏของเศียรพระพุทธรูปที่นี่ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ แต่มีผู้เชี่ยวชาญจงใจทำ"
"แต่ว่า พลังหยินได้บุกรุกดวงตาของพระเศียรของพระพุทธรูป ในเวลาเพียงสองปี เศียรของพระพุทธรูปจะแตกออกเป็นชิ้น ๆ"
หลังจากที่เยี่ยชิวพูดจบแล้ว เขาจึงเดินไปที่พระเศียรของพระพุทธรูป และสังเกตอย่างระมัดระวังอยู่พักหนึ่ง เขาเห็นข้อความหนึ่งบรรทัดบนคอของพระเศียรของพระพุทธเจ้า
"ในปีที่สามของสาธารณรัฐจีน ได้รับการสถาปนา!"
มีเพียงบรรทัดเดียวเท่านั้น ไม่มีข้อมูลอื่นใด และไม่มีคำอธิบายเหตุแห่งการเกิดเศียรของพระพุทธรูปนี้
ปีที่สามของสาธารณรัฐจีนคือปี 1914 เมื่อกว่าร้อยปีก่อน
กล่าวอีกนัยหนึ่ง เศียรพระพุทธรูปมีอยู่แล้วเมื่อสร้างอาคารที่พักอาศัยแห่งนี้
เยี่ยชิวกล่าวว่า "คนที่สร้างบ้านหลังนี้กล้าหาญมาก พวกเขากล้าแตะพระเศียรของพระพุทธรูป อยากตายงั้นเหรอ?"
"พี่เยี่ยชิว คุณไม่รู้อะไร อาคารนี้สร้างขึ้นร่วมกันโดยทั้งห้าตระกูล" กู่เฟิงกล่าว
"ใครที่มันล้ำเส้นเศียรของพระพุทธรูป ย่อมตายอย่างอนาถ"
ดังที่เราทุกคนทราบกันดีว่า การทุบดินบนหัวของพระเจ้า ถือเป็นสัญญาณของความโชคร้ายครั้งใหญ่ แต่อย่างที่ทุกคนทราบกันดีว่า การทำลายดินบนเศียรของเทพเจ้านั้นช่างเลวร้ายยิ่งกว่านั้นอีก
คุณอาจไม่เชื่อในบางสิ่ง แต่คุณต้องเกรงกลัวต่อสิ่งเหล่านั้น
เช่นเดียวกับผี ในชีวิตจริง เราไม่รู้ว่ามีใครเห็นผีหรือเปล่า แต่บอกไม่ได้ว่าไม่เห็น เพราะวิทยาศาสตร์อธิบายอะไรหลาย ๆ อย่างไม่ได้
"พี่เยี่ยชิว เศียรของพระพุทธรูปนี้เกี่ยวอะไรกับพิษของมานทูร่าไหม?" กู่เฟิงถาม
"ไม่ต้องห่วง ฉันจะหามันอีกครั้ง" เยี่ยชิวเดินไปด้านหลังพระเศียรของพระพุทธรูป และทันใดนั้นก็พบว่ามีรูอยู่ที่ด้านหลังพระเศียรของพระพุทธรูปอยู่
ทางเข้าถ้ำแห่งนี้สูงครึ่งคน และมืดมากจนมองไม่เห็นว่าเกิดอะไรขึ้นภายในถ้ำ
เยี่ยชิวลืมตาขึ้นทันที และต้องการใช้ดวงตาสวรรค์เพื่อดูว่ามีอะไรอยู่ภายในถ้ำ
อย่างไรก็ตาม สายตาของเขาไม่สามารถทะลุเศียรของพระพุทธรูปได้ และเขามองเห็นได้เพียงพลังงานหยินอันแข็งแกร่งที่ยังคงอยู่ที่ทางเข้าถ้ำเท่านั้น
ในเวลานี้ กู่เฟิงยังเห็นรูที่ด้านหลังพระเศียรของพระพุทธรูป และสงสัยว่า "ทำไมจึงมีรูบนเศียรของพระพุทธรูปด้วย?"
เยี่ยชิวไม่ทราบเหตุผล เขาจึงถามว่า "นายมีไฟฉายไหม?"
"มี" กู่เฟิงหยิบไฟฉายทหารขนาดเล็กออกมา แล้วมอบให้เยี่ยชิว
"ฉันจะเข้าไปดูหน่อย" เยี่ยชิวกล่าว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...
ทำไมตอนที่267มันมีน้อยจังอะ...
ช่วงนี้ทุกเรื่องทำไมมีแค่ห้าบรรทัด อ่านไม่รู้เรื่องเลย..ถ้าแอด..มีเวลารบกวนตรวจสอบให้ด้วยนะครับ..ขอร้อง...
สงสัยค่ะ สงสัยๆๆ เยี่ยวชิวจากนายแพทย์ฝึกหัดมาเป็นนักสู้ได้ยังไง...
ผู้หญิงคือเลวเลยอะ...
51 หายไปไหน...