วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 1180

คุณเสี่ยวเหยี่ยก้าวไปข้างหน้า และทันใดนั้น ออร่ากดขี่ของผู้เชี่ยวชาญขั้นราชาก็เต็มท้องฟ้า

เยี่ยชิวรู้สึกถึงเจตนาฆ่าอันรุนแรงที่ล็อกตัวเขาไว้ ทำให้ร่างกายของเขาตึงเครียด ขนลุก

“บูม!”

เยี่ยชิวเด็ดขาดมาก ขว้างหม้อเฉียนคุนโดยตรง เขาต้องการโค่นไป๋ยวี่จิงด้วยความเร็วดุจสายฟ้า ก่อนที่คุณเสี่ยวเหยี่ยจะลงมือ

วันนี้ไป๋ยวี่จิงไม่ได้รับอนุญาตให้มีชีวิตอยู่ ไม่ว่าในกรณีใด

มิฉะนั้น ผู้ชายคนนี้จะช่วยญี่ปุ่นฝึกฝนสุดยอดทหาร ซึ่งจะเป็นภัยคุกคามครั้งใหญ่ต่อจีนในอนาคต

หม้อเฉียนคุนเหมือนยอดเขาสูงตระหง่าน กระแทกลงมาจากท้องฟ้าด้วยพลังที่น่าตกใจ

“อวดดี!”

เมื่อคุณเสี่ยวเหยี่ยเห็นฉากนี้ ก็โกรธจัดและชักดาบคาตานะออกมาโดยตรง

“ชิง!”

ดาบถูกส่งออกไปทั่วอวกาศ

“แกร็ก!”

พลังงานดาบขนาดใหญ่ตกลงบนหม้อเฉียนคุน ส่งผลให้มันปลิวออกไป และสร้างหลุมลึกบนพื้นห่างออกไปหนึ่งร้อยเมตร

“ขอบคุณ คุณเสี่ยวเหยี่ย”

ไป๋ยวี่จิงรอดพ้นจากความตายได้อย่างหวุดหวิด โดยโค้งคำนับคุณเสี่ยวเหยี่ยเล็กน้อย จากนั้นมองไปที่เยี่ยชิวด้วยรอยยิ้มอย่างสบายใจ “เยี่ยชิว มีคุณเสี่ยวเหยี่ยอยู่ที่นี่ คุณไม่สามารถฆ่าฉันได้”

“ถ้าฉันจำไม่ผิด ตอนนี้คุณคงโกรธมาก ในที่สุด คุณมีโอกาสที่จะฆ่าฉัน แต่น่าเสียดายที่คุณทำไม่ได้”

“คุณผิดหวังเหรอ?”

“เยี่ยชิว อย่าเพิ่งผิดหวัง ฉันแนะนำให้คุณเปิดใจกว้างกว่านี้ เพราะท้ายที่สุดแล้ว คุณจะกลายเป็นคนตาย”

“ฮ่าฮ่าฮ่า……”

ไป๋ยวี่จิงหัวเราะอย่างเต็มที่

เยี่ยชิวเหลือบมองคุณเสี่ยวเหยี่ย จากนั้นจ้องมองไป๋ยวี่จิงอย่างเฉียบคมและพูดอย่างเย็นชาว่า “แม้ว่าวันนี้ฉันจะตาย ฉันก็จะฆ่าคุณก่อนที่ฉันจะไป”

“ฆ่าฉันเหรอ? ฮ่าฮ่าฮ่า มีคุณเสี่ยวเหยี่ยและคุณชังจิ่งอยู่ที่นี่ คุณคิดว่าคุณมีโอกาสที่จะฆ่าฉันไหม?”

ไป๋ยวี่จิงหัวเราะเบาๆ แล้วพูดว่า “เยี่ยชิว หยุดพูดจาเวอร์ เตรียมตัวตายเถอะ แคะแคะ……”

ไป๋ยวี่จิงกระอักเลือดแล้วพูดต่อ “คุณเสี่ยวเหยี่ย เชิญจัดการเยี่ยชิวและทำให้เขาไร้พลังที่จะต้านทาน ที่เหลือเป็นหน้าที่ของฉัน”

“ฉันอยากจะจัดการกับเขาเป็นการส่วนตัว”

“ได้โปรด!”

คุณเสี่ยวเหยี่ยยกดาบคาตานะในมือขึ้น และในทันใดนั้น ออร่าแห่งการฆาตกรรมก็ปกคลุมไปรอบๆ

ขณะที่กำลังจะเคลื่อนไหว

“หวด!”

คุณชังจิ่นปรากฏตัวถัดจากคุณเสี่ยวเหยี่ยในขั้นตอนเดียว

เมื่อเห็นสิ่งนี้ ไป๋ยวี่จิงก็ยิ้มและพูดว่า “คุณชังจิ่ง คุณไม่จำเป็นต้องโจมตีผู้ฝึกเซียนขั้นรากฐาน เปลืองฝีมือคุณเปล่าๆ”

“ชังจิ่ง ฉันจะจัดการเด็กคนนี้เอง” หลังจากที่คุณเสี่ยวเหยี่ยพูดจบ เขาก็เตรียมที่จะดำเนินการ

คุณชังจิ่นรีบคว้าแขนเสื้อของคุณเสี่ยวเหยี่ย

“ชังจิ่ง?” คุณเสี่ยวเหยี่ยมองไปที่คุณชังจิ่งด้วยความสับสน

คุณชังจิ่งโบกมือขวา ห่อหุ้มตัวเองและคุณเสี่ยวเหยี่ยไว้ในม่านแสงสีดำ

จากนั้น ทั้งสองก็เริ่มพูดอย่างเงียบๆ

“เสี่ยวเหยี่ย คุณจะช่วยไป๋ยวี่จิงจริงๆ เหรอ?” คุณชังจิ่นถาม

“คุณหมายความว่าอย่างไร?” คุณเสี่ยวเหยี่ยโต้กลับ