ไป๋ยวี่จิงต้องการเปลี่ยนเทคนิค แต่มันก็สายเกินไปแล้ว
เยี่ยชิวเหมือนสายฟ้า ทำลายรอยหมัดอีกสามอัน นอกเหนือจากรอยหมัดทั้งห้าที่เขาเคยทำลายไปก่อนหน้านี้ ไป๋ยวี่จิงได้สูญเสียปราณมังกรไปแปดเส้นแล้ว
เมื่อมาถึงจุดนี้ ไป๋ยวี่จิงเหลือปราณมังกรเพียงสิบเส้นเท่านั้น
การฝึกฝนของเขาได้ตกลงไปสู่ขั้นเคารพแรก
“โอ๊ย!”
ไป๋ยวี่จิงถูกฟ้าผ่าราวกับสายฟ้า พ่นเลือดออกจากปาก สูญเสียปราณมังกรไปแปดเส้น เขาได้รับบาดเจ็บสาหัส
“สารเลว!”
ไป๋ยวี่จิงกัดฟันด้วยความโกรธ และหวังว่าเขาจะฉีกเยี่ยชิวออกเป็นชิ้นๆ
เขาทำงานอย่างหนักเพื่อฝึกฝนปราณมังกรสิบแปดเส้น แต่ในช่วงเวลาสั้นๆ เขาได้สูญเสียมันทั้งหมดแปดเส้นไปในคราวเดียว
เขาจะไม่เต็มไปด้วยความเกลียดชังได้อย่างไร?
“บูม!”
ขณะที่ไป๋ยวี่จิงกำลังวอกแวก เยี่ยชิวก็ทำลายรอยหมัดอีกสองอันด้วยความเร็วที่ไม่น่าเชื่อ
สูญเสียปราณมังกรเพิ่มอีกสองเส้น
“โอ๊ย!”
ไป๋ยวี่จิงกระอักเลือดออกมาอีกครั้ง
เมื่อมาถึงจุดนี้ เขาเหลือปราณมังกรเพียงแปดเส้น การฝึกฝนของเขาลดลงจากขั้นเคารพไปขั้นรากฐานสูง และดิ่งลงสู่ขั้นทั้วไป
ไป๋ยวี่จิงรู้สึกชัดเจนว่า ความแข็งแกร่งของเขาลดลงอย่างรวดเร็ว
ความรู้สึกนี้ เหมือนกับนักเรียนชั้นนำที่มักจะได้คะแนนเต็มร้อยแม้จะพยายามอย่างเต็มที่ ก็ทำได้เพียงห้าสิบคะแนนเท่านั้น
ความแตกต่างก็เห็นได้ชัด
ไป๋ยวี่จิงดึงปราณมังกรทั้งหมดของเขากลับอย่างรวดเร็ว และในทันใดนั้น รอยหมัดที่เต็มท้องฟ้าก็หายไป
“หมัดแห่งเทพสังหาร? เฮ้เฮ้...…นั่นคือทั้งหมดเหรอ?”
เยี่ยชิวตะโกนว่า “ไป๋ยวี่จิง คุณมีเคล็ดลับอะไรอีกไหม รีบแสดงให้ดูเลย”
“ฉันแทบรอไม่ไหว ที่จะส่งคุณไปตามทาง”
ในความเป็นจริง ถ้าไป๋ยวี่จิงไม่ได้ใช้หมัดแห่งเทพสังหาร เขาคงไม่พ่ายแพ้อย่างรวดเร็วขนาดนี้
เขาไม่รู้ว่า หลังจากเรียนรู้หมัดสังหารมังกรจากเยี่ยหวู่ซวงแล้ว ความเข้าใจในเทคนิคหมัดของเยี่ยชิวก็มาถึงระดับที่สูงมาก
ด้วยการใช้เทคนิคหมัดเพียงอย่างเดียว ไป๋ยวี่จิงไม่สามารถเทียบได้กับเยี่ยชิว
นอกจากนี้ หมัดแห่งเทพสังหารยังดุร้ายและทรงพลังอย่างมาก คล้ายกับหมัดสังหารมังกร แต่เยี่ยชิวก็เข้าใจกลยุทธ์ของเทคนิคหมัดดังกล่าวเป็นอย่างดี
บังเอิญว่า ไท่เก๊กสิบสามท่าสามารถใช้ความนุ่มนวลเพื่อเอาชนะความแข็งกระด้าง ตอบโต้หมัดแห่งเทพสังหารที่ทรงพลังและก้าวร้าวได้
หมัดแห่งเทพสังหารก็มีข้อบกพร่องที่สำคัญเช่นกัน
เมื่อไป๋ยวี่จิงสร้างหมัดขึ้น เขาได้เปลี่ยนปราณมังกรให้เป็นรอยหมัด ซึ่งเพิ่มพลังของรอยหมัดอย่างมาก แต่การใช้ปราณมังกรโจมตีศัตรูเป็นวิธีการที่มีความเสี่ยง
เว้นแต่เขาจะมั่นใจอย่างแน่นอนว่า เขาสามารถฆ่าศัตรูได้
มิฉะนั้น หากปราณมังกรถูกทำลายโดยศัตรู การฝึกฝนของเขาก็จะดิ่งลง
เป็นเพราะเหตุนี้เองที่ไป๋ยวี่จิงประสบความสูญเสียครั้งใหญ่
“คุณควรรู้ว่าฉันมีพลังที่จะฆ่าศัตรูในระดับที่สูงกว่า ตอนนี้การฝึกฝนของคุณลดลงแล้ว การฆ่าคุณจะง่ายเหมือนพาย”
เยี่ยชิวกล่าว ร่างกายเปล่งประกายแสงสีทอง ครอบงำไป๋ยวี่จิงด้วยเจตนาการต่อสู้ที่ผ่านพ้นไม่ได้
เมื่อรู้สึกถึงภัยคุกคามแห่งความตาย ไป๋ยวี่จิงจึงล่าถอยอย่างรวดเร็ว
“ถ้าอยากฆ่าฉัน? แล้วจะถอยทำไม?”
เยี่ยชิวหัวเราะเยาะ คว้าหม้อเฉียนคุนแล้วขว้างมันออกไปพร้อมกับแกว่งแขนขวาอันทรงพลัง
“บูม!”
หม้อเฉียนคุนเหมือนดาวตก พุ่งไปในอากาศและกระแทกไปที่ไป๋ยวี่จิง
“ไสหัวไป!”
หมัดของไป๋ยวี่จิงฟาดไปที่หม้อเฉียนคุน และเขารู้สึกถึงพลังมหาศาลที่กระแทกเข้าใส่เขา ทำให้เขาอาเจียนเป็นเลือดและปลิวไปข้างหลัง
เมื่อการฝึกฝนของเขาลดลง ข้อได้เปรียบทั้งหมดของไป๋ยวี่จิงก็หายไปทันที ไม่เพียงเท่านั้น เขายังสูญเสียความแข็งแกร่ง อาจจะต่อสู้กับเยี่ยชิวจนตายอีกด้วย
รู้สึกผิดในสิ่งที่ทำ
แม้ว่าไป๋ยวี่จิงจะเสียใจ แต่มันก็สายเกินไปแล้ว ด้วยเสียง “บูม” ดัง ร่างของเขาล้มลงกับพื้นจากกลางอากาศ
ทำให้เกิดหลุมลึกบนพื้น
ขณะนั้น เยี่ยชิวก็ตามทันและโจมตีอย่างบ้าคลั่ง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...
ทำไมตอนที่267มันมีน้อยจังอะ...
ช่วงนี้ทุกเรื่องทำไมมีแค่ห้าบรรทัด อ่านไม่รู้เรื่องเลย..ถ้าแอด..มีเวลารบกวนตรวจสอบให้ด้วยนะครับ..ขอร้อง...
สงสัยค่ะ สงสัยๆๆ เยี่ยวชิวจากนายแพทย์ฝึกหัดมาเป็นนักสู้ได้ยังไง...
ผู้หญิงคือเลวเลยอะ...
51 หายไปไหน...