วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 1267

“ขั้นราชาแรก”

นางฟ้าไป๋ฮวาดูประหลาดใจในดวงตา

เธอไม่คาดคิดว่า อมตะชางเหม่ยจะสามารถก้าวออกจากขั้นเคารพเข้าสู่ขั้นราชาได้โดยตรง ซึ่งเทียบเท่ากับการบุกทะลวงผ่านขั้นใหญ่

อมตะชางเหม่ยร่อนลงบนพื้นเบาๆ และมองไปที่นางฟ้าไป๋ฮวาด้วยรอยยิ้มและพูดว่า “นางฟ้า ฉันพิสูจน์ให้คุณเห็นแล้ว ตอนนี้คุณควรเชื่อฉันใช่ไหม?”

นางฟ้าไป๋ฮวาเงียบไป

“เราจะกำหนดเส้นตายหนึ่งปี หลังจากหนึ่งปี เราจะไปที่โลกฝึกเซียนด้วยกัน หรือฉันจะช่วยให้คุณกลับไปสู่โลกฝึกเซียน” อมตะชางเหม่ยกล่าว

นางฟ้าไป๋ฮวาถามว่า “แม้ว่าคุณจะทะลวงไปถึงขั้นราชาสูงภายในหนึ่งปี คุณจะเปิดประตูสู่โลกฝึกเซียนได้อย่างไร?”

อมตะชางเหม่ยกล่าวว่า “นางฟ้าไม่ต้องกังวล ในปีนี้ฉันจะพยายามอย่างเต็มที่ เพื่อหาทางเข้าสู่โลกฝึกเซียน"

นางฟ้าไป๋ฮวายังคงลังเล

“นางฟ้ากังวลว่าการมาถึงโลกมนุษย์กะทันหัน และไม่รู้อะไรเกี่ยวกับที่นี่ ก็เลยรู้สึกไม่สบายใจใช่ไหม?”

อมตะชางเหม่ยมองเห็นความคิดของนางฟ้าไป๋ฮวาและกล่าวว่า “นางฟ้าไม่ต้องกังวล ตราบใดที่คุณติดตามเยี่ยชิว เขาจะช่วยให้คุณปรับตัวเข้ากับที่แห่งนี้”

“เยี่ยชิว?” นางฟ้าไป๋ฮวาถามด้วยความสับสน

“คือเจ้าหนูนั้น” อมตะชางเหม่ยพูด “ให้ฉันแนะนำเขาอย่างเป็นทางการต่อนางฟ้า”

“ฉันมาจากภูเขาหลงหู่ มีชื่อว่า อมตะชางเหม่ย และฉันเป็นหัวหน้าของภูเขาหลงหู่คนปัจจุบัน”

นางฟ้าไป๋ฮวากล่าว “ฉันเคยได้ยินเกี่ยวกับภูเขาหลงหู่ในโลกฝึกเซียน กล่าวกันว่าเป็นสำนักที่มีชื่อเสียงในโลกมนุษย์ และครั้งหนึ่งเคยมีบุคคลที่ทรงพลังอย่างยิ่งที่ชื่อว่าจางเต้าหลิง ใช่ไหม?”

“ถูกต้องแล้ว จางเทียนซือเป็นบรรพบุรุษผู้ก่อตั้งภูเขาหลงหู่” อมตะชางเหม่ยชี้ไปที่เยี่ยชิวแล้วพูดว่า “นี่คือเยี่ยชิว”

“เขาเป็นปราชญ์แพทย์เพียงคนเดียวในโลกมนุษย์ในรอบสามร้อยปีที่ผ่านมา ทักษะทางการแพทย์ของเขามีพลังอย่างมาก”

“และเขาก็เป็นเทพสงครามในประเทศของเราด้วย”

ใบหน้าของนางฟ้าไป๋ฮวาและลู่หลัวแสดงความสับสน “เทพสงครามแห่งประเทศ?”

อมตะชางเหม่ยกล่าวว่า “พูดง่ายๆ เขามีสถานะที่สูงในประเทศของเรา เหนือสิ่งอื่นใด เขามีพลังมากมายอยู่ในมือ”

“หากคุณอยู่ในโลกมนุษย์ เยี่ยชิวจะจัดเตรียมทุกอย่างให้กับคุณ ตั้งแต่อาหารและเสื้อผ้าไปจนถึงที่พัก”

“ไม่ว่าคุณต้องการอะไร ตราบใดที่ยังมีอยู่ในโลกมนุษย์ เขาจะดูแลมันให้คุณ”

“สรุปก็คือ ไม่มีสิ่งใดในโลกมนุษย์ที่เขาไม่สามารถจัดการได้”

ลู่หลัวมองอย่างชื่นชม “น่าทึ่งมาก”

อมตะชางเหม่ยกล่าวว่า “นี่ไม่ใช่อะไรเลย เขามีความสามารถที่น่าทึ่งยิ่งกว่านี้อีก”

“มีอะไรอีกเหรอ?” ลู่หลัวถามอย่างสงสัย

“แค่...ฮิฮิ ยังไงซะเธอก็จะรู้เอง” อมตะชางเหม่ยจงใจล้อเลียน จากนั้นพูดต่อว่า “นางฟ้าทั้งสองคน ฉันจะบอกความลับแก่คุณ”

“ในโลกมนุษย์มีสาวสวยมากมายชอบเยี่ยชิว และตัวเขาเองก็ชื่นชอบผู้หญิงมากมาย แต่ละคนมีความงามที่น่าทึ่ง”

“เจ้าหนูนี้ มีความสัมพันธ์ที่ดีกับผู้หญิงเป็นพิเศษ”

เยี่ยชิวจ้องมองอมตะชางเหม่ย “ผู้เฒ่า ทำไมคุณถึงพูดแบบนี้!”

อมตะชางเหม่ยไม่สนใจเยี่ยชิว เมื่อพูดจบ ก็ยังคงสังเกตท่าทางออกของนางฟ้าไป๋ฮวาและลู่หลัว

เขาพบว่า ผู้หญิงทั้งสองยังคงสงบสติอารมณ์ โดยไม่มีความผันผวนทางอารมณ์

อมตะชางเหม่ยแอบส่งข้อความถึงเยี่ยชิวว่า “เจ้าหนู ดูเหมือนพวกเธอจะไม่สนใจความจริงที่ว่าคุณมีผู้หญิงหลายคน ใช้มันให้เป็นประโยชน์ และพยายามเอาชนะพวกเธอในไม่ช้า”

เยี่ยชิวมองอมตะชางเหม่ยอีกครั้ง โดยไม่เข้าใจว่าทำไมชายชราจึงอยากให้เขานำนางฟ้าไป๋ฮวาและลู่หลัวมาไว้ใต้ปีกของเขา

แม้ว่าเขาจะไม่แน่ใจในความตั้งใจของอมตะชางเหม่ย แต่เขาก็รู้ว่าชายชรามีเจตนาแอบแฝงอย่างแน่นอน

“ผู้เฒ่าต้องการทำอะไรจริงๆ?”

เยี่ยชิวสงสัย

“เอาล่ะ นางฟ้าทั้งสองคนมีคำถามอะไรอีกไหม?” อมตะชางเหม่ยกล่าวว่า “ถ้าไม่ ก็ออกจากที่นี่ไปก่อน!”

“อมตะชางเหม่น ฉันยังมีคำถามอยู่” ลู่หลัวกล่าว “ฉันจะอยู่กับเจ้าวังที่ไหน?”