วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 1273

ผู้อาวุโสถังกำลังเรียกฉันเหรอ?

เยี่ยชิวหรี่ตาโดยตระหนักว่าสิ่งต่างๆ ไม่ใช่เรื่องง่าย และถามว่า “เทพทหาร ทำไมผู้อาวุโสถังถึงตามหาฉัน?”

“คุณจะรู้เมื่อไปถึงที่นั่น จำไว้ มุ่งหน้าไปยังปักกิ่งทันที” เทพทหารพูดก่อนจะวางสาย

เยี่ยชิวขมวดคิ้ว

“เกิดอะไรขึ้น?” ฉินหว่านถาม

“ผู้อาวุโสถัง กำลังเรียกฉันและขอให้ฉันมุ่งหน้าไปยังปักกิ่งทันที” เยี่ยชิวกล่าว

“ถ้าอย่างนั้นคุณควรไปโดยเร็ว ฉันจะจองตั๋วให้คุณ” ฉินหว่านกล่าว

เยี่ยชิวกอดฉินหว่านด้วยความไม่เต็มใจและพูดว่า “พี่หว่าน ฉันขอโทษ คืนนี้ฉันอยากมาก...…”

“ฉันเข้าใจ” ฉินหว่านพูดเบาๆ “คราวนี้คุณเป็นหนี้ฉัน เราจะชดใช้เมื่อคุณกลับมา”

“ไม่มีปัญหา”

ม้วฟ!

เยี่ยชิวจูบฉินหว่าน ก่อนที่จะรีบเดินทางไปสนามบิน

สามชั่วโมงต่อมา

เครื่องบินลงจอดที่สนามบินนานาชาติในปักกิ่ง

ขณะที่เยี่ยชิวออกมาจากสนามบิน เขาเห็นเยี่ยหวู่เว่ยยืนอยู่ข้างรถเก๋งธงสีแดงขนาดใหญ่ สวมชุดสูทและยิ้มอย่างอบอุ่น

“ลุงสอง!”

เยี่ยชิวทักทายเขาขณะที่เดินเข้ามาใกล้

เยี่ยหวู่เว่ยยิ้มและพูดว่า “เยี่ยชิว คุณมีชื่อเสียงมาก ไม่เพียงแต่ฉันมารับคุณเป็นการส่วนตัวเท่านั้น แต่ผู้อาวุโสก็ให้ฉันนำรถของเขาไปด้วย”

“ลุงสอง คุณรู้ไหมว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่?” เยี่ยชิวถาม

เยี่ยหวู่เว่ยส่ายหัวและพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ฉันไม่ได้เกี่ยวข้องกับการเมือง ฉันจะรู้เรื่องลับสุดยอดได้อย่างไร? ขึ้นรถ ผู้อาวุโสถังและคนอื่นๆ กำลังรอคุณอยู่”

เยี่ยชิวพยักหน้าและนั่งอยู่ในที่นั่งผู้โดยสาร

เยี่ยหวู่เว่ยขับรถด้วยตัวเอง และพาเยี่ยชิวไปที่อาคารแปดสิบเอ็ด

“เมื่อเร็วๆ นี้คุณได้ติดต่อกับพ่อของคุณบ้างไหม? ฉันพยายามโทรหาเขาวันนี้ แต่ติดต่อเขาไม่ได้” เยี่ยหวู่เว่ยกล่าว

เยี่ยชิวกล่าวว่า “พ่อของฉันได้เข้าสู่โลกฝึกเซียนและออกจากภูเขาคุนหลุนแล้ว”

“โอ้?” เยี่ยหวู่เว่ยประหลาดใจและถามว่า “แล้วแม่ของคุณล่ะ?”

“ฉันได้พาแม่ของฉันกลับไปที่เจียงโจวแล้ว” เยี่ยชิวกล่าวต่อ “ลุงสอง คุณไม่รู้จริงๆ ว่าเกิดอะไรขึ้น?”

“ฉันไม่รู้จริงๆ ถ้าฉันได้ยินข่าวลือใดๆ ฉันคงจะบอกคุณ” เยี่ยหวู่เว่ยตอบ “แต่ฉันบอกได้เลยว่า สิ่งต่างๆ มันไม่ง่ายเลย”

“คุณบอกได้ยังไง” เยี่ยชิวถาม

เยี่ยหวู่เว่ยกล่าวว่า “ผู้อาวุโสถัง ได้เรียกทั้งผู้อาวุโสเยี่ยและเทพทหารออกมา ถ้าไม่ใช่เรื่องสำคัญของชาติ ผู้อาวุโสถังคงไม่เรียกผู้อาวุโสเยี่ย โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเขาเกษียณมาหลายปีแล้ว”

ดวงตาของเยี่ยชิววูบวาบด้วยความอยากรู้อยากเห็น เกิดอะไรขึ้นกันแน่?

ครึ่งชั่วโมงต่อมา

รถเก๋งธงแดงขนาดใหญ่เข้าไปในอาคารแปดสิบเอ็ด และหยุดที่ทางเข้า

เนื่องจากเป็นรถของผู้อาวุโส จึงมีบัตรพิเศษหลายใบแสดงไว้ ดังนั้นจึงไม่มีใครถามพวกเขา

“เยี่ยชิว ฉันจะส่งคุณลงที่นี่” เยี่ยหวู่เว่ยกล่าว

“ขอบคุณครับลุงสอง” เยี่ยชิวเปิดประตูแล้วลงจากรถ

“โอ้ เยี่ยชิว หลังจากที่คุณทำธุระที่นี่เสร็จแล้ว ให้กลับบ้านเพื่อทานอาหารเย็น ป้าได้ยินว่าคุณกำลังมา และได้ไปซื้อวัตถุดิบทำอาหารแล้ว อย่าดูถูกทักษะการทำอาหารของเธอ แม้ว่าจะเปรียบเทียบกับทักษะการทำอาหารห้าดาวอย่างสตาร์เชฟ เธอทำอาหารเก่งกว่านะ” เยี่ยหวู่เว่ยกล่าวเสริม

“ตกลง” เยี่ยชิวยิ้มและเดินเข้าไปในอาคาร