เมื่อผู้เผยแพร่วิชาได้ยินว่าพวกอาจารย์กลับมาแล้ว เขาก็รู้สึกกังวลใจทันที
“อย่ากังวลไปเลย เพราะพวกเขาต่างหากที่ควรกังวลเป็นรายต่อไป”
หลังจากที่เยี่ยชิวพูดจบ เขาก็ออกจากตรงนั้น ไม่เพียงแค่นั้น เขายังหยุดการฝึกฝนของเขาไปสู่อาณาจักรที่น่านับถืออีกด้วย
ในเวลานี้ เขาไม่รู้สึกถึงรัศมีของกษัตริย์และปรมาจารย์แม้แต่ครึ่งเดียว
“เหตุใดท่านจึงทำเช่นนี้” พระศาสดาทรงสงสัย
เยี่ยชิวกล่าว "ฉันอยากจะทำให้พวกเขาประหลาดใจในภายหลัง"
ผู้เผยแพร่วิชาเข้าใจว่าเยี่ยชิวกำลังแสดงความอ่อนแอโดยตั้งใจ เพียงเพื่อทำให้เจ้านายเหล่านั้นเป็นอัมพาต และพูดด้วยรอยยิ้ม "คุณเลวมากจริงๆ ~"
เยี่ยชิวกล่าวว "ผู้ชายที่ไม่เลว ผู้หญิงก็ไม่รัก"
พ่าง!
ผู้เผยแพร่วิชาก็หน้าแดง
ในขณะนี้ พลังอันทรงพลังหลายอย่างพุ่งเข้ามาจากระยะไกลราวกับสายฟ้า
ในไม่ช้า มีเพียงร้อยเมตรระหว่างพวกเขากับเยี่ยชิว
มองไปรอบๆ มีเจ็ดคน!
ทุกคนเป็นราชาและเป็นผู้ที่แข็งแกร่ง!
รัศมีของพวกมันเหมือนมังกร เหมือนกับยอดเขาเจ็ดยอดที่พยายามจะบดขยี้โลก
ดูเหมือนว่าร่างกายของคนทั้งเจ็ดจะผสานเข้ากับถนนอย่างใกล้ชิด และรวมเข้าเป็นร่างเดียว โดยไม่มีข้อบกพร่องในร่างกาย
เมื่อเห็นตอไม้ทุกที่ที่ประตูพระราชวังสันตะสำนัก กษัตริย์ทั้งเจ็ดและปรมาจารย์ต่างก็หยุดก้าวไปข้างหน้า ใบหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความโกรธ
จากนั้นทุกคนก็มองไปที่เยี่ยชิว
ดวงตาเผยให้เห็นความแค้นฆ่า
“ท่านศาสดา แนะนำพวกเขาให้ฉันรู้จักหน่อยสิ” เยี่ยชิวพูดอย่างใจเย็น
ผู้เผยแพร่วิชากล่าว "ชายชราสวมเสื้อคลุมสีดำชื่อจอห์น เจ้านายของกษัตริย์ระยะกลาง"
“ผู้ที่สวมแหวนทองคำอยู่ที่หูคือบากู กษัตริย์องค์แรก”
“คนรูปร่างเตี้ยทั้งสองที่ดูเหมือนกันทุกประการก็คือพี่น้อง พวกเขาเป็นพี่น้องฝาแฝดและยังเป็นราชาระดับกลางอีกด้วย”
“ชายผมบลอนด์คือราชาสิงโต แม้ว่าเขาจะอยู่ในขั้นแรกของราชา แต่เขาก็สามารถสังหารปรมาจารย์ในช่วงกลางของราชาได้ เขาเป็นคนที่แข็งแกร่งที่สามารถฆ่าศัตรูที่อยู่นอกเหนือระดับของเขาได้”
เยี่ยชิวเหลือบมองราชาสิงโต เพราะเขาเคยได้ยินคาร์ลพูดมาก่อนว่าราชาสิงโต ต้องการแต่งงานกับผู้เผยแพร่วิชา
ราชาสิงโตนั้นสูงมาก สูงสองเมตร เขาไม่มีเสื้อผ้าบนร่างกายส่วนบนของเขา และกล้ามเนื้อของเขาเหมือนเนินเขา เขามีผมสีบลอนด์ และร่างกายของเขาเต็มไปด้วยรอยแผล
เขาดูเด็กมาก ด้วยใบหน้าที่ดูเหมือนเขาอายุสามสิบปี แต่เยี่ยชิวรู้ว่าอายุที่แท้จริงของราชาสิงโตนั้นมากกว่าสามสิบปีอย่างแน่นอน
ผู้เผยแพร่วิชากล่าว “ระวังสองคนสุดท้ายด้วย เขาเป็นทั้งกษัตริย์และเจ้านาย”
สายตาของเยี่ยชิวจับจ้องไปที่อีกสองคน คนหนึ่งเป็นหญิงชราที่มีรอยย่นบนใบหน้า และอีกคนเป็นชายชราผมหงอก
หญิงชราก้มตัวลงและถือคทาสีทองอยู่ในมือ และใบหน้าสีเทาอมเขียวของเธอก็เต็มไปด้วยริ้วรอยลึกราวกับเปลือกไม้แห้ง
ส่วนชายชราผมขาวราวกับน้ำค้างแข็งพาดไหล่หลวมๆ รูม่านตาสีฟ้าจมลึก ฟันในปากแทบไม่มี แม้จะดูแก่ แต่ตาก็เหมือนตานกอินทรี เจ๋งสุดๆ
ผู้เผยแพร่วิชากล่าว "หญิงชราชื่ออกาธา และวิธีการของเธอลึกลับมาก"
“ชายชราคนนั้นคือโจเซฟ เขาเป็นนักมายากล เหมือนกับองเมียวจิแห่งต้าตงนิดหน่อย”
“คุณควรระวังสองคนนี้ด้วย”
เยี่ยชิวพยักหน้าเล็กน้อย
ในเวลานี้ ชายชราชื่อจอห์นก็ส่งเสียงออกมาจากปากของเขา "กูลู กูลู..."
เยี่ยชิวไม่เข้าใจความหมาย
“เขาถามว่าใครสังหารกองกำลังพันธมิตร และถามว่าคุณเป็นคนทำใช่ไหม” ผู้เผยแพร่วิชาช่วยแปล
กองกำลังพันธมิตรที่เรียกว่าโดยธรรมชาติแล้วคือกลุ่มติดอาวุธที่เสียชีวิตก่อนหน้านี้
เยี่ยชิวถามจอห์น "คุณพูดภาษาจีนได้ไหม"
จอห์นกล่าว "กูลู กูลู..."
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...
ทำไมตอนที่267มันมีน้อยจังอะ...
ช่วงนี้ทุกเรื่องทำไมมีแค่ห้าบรรทัด อ่านไม่รู้เรื่องเลย..ถ้าแอด..มีเวลารบกวนตรวจสอบให้ด้วยนะครับ..ขอร้อง...
สงสัยค่ะ สงสัยๆๆ เยี่ยวชิวจากนายแพทย์ฝึกหัดมาเป็นนักสู้ได้ยังไง...
ผู้หญิงคือเลวเลยอะ...
51 หายไปไหน...