โลงศพสีดำเข้ามาในดวงตาของ เยี่ยชิว
โลงศพนี้ไม่ใช่โลงศพที่ผู้ใหญ่ใช้ แต่เป็นโลงศพเล็ก ๆ ยาวประมาณ 1 เมตร เห็นได้ชัดว่าเตรียมโลงศพนี้เด็ก
“ วันครบรอบเดือนของหยูอี้ กลับส่งโลงศพมา หาตายชัดๆ!”
ดวงตาของ เยี่ยชิวเปลี่ยนเป็นเย็นชาทันที และเจตนาฆ่าอันเย็นชาก็ถูกปลดปล่อยออกจากร่างกายของเขา
หลินจิงจื้อและ เซียนซานเสวี่ย รีบเดินเข้ามา
"เกิดอะไรขึ้น?"
ในขณะที่หลินจิงจื้อกำลังพูด เธอก็ยืดศีรษะแล้วมองเข้าไปในรถ ทันใดนั้น ก็มีหน้าตาอาฆาตปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเธอ
“ใครส่งมา ฉันคิดว่ามันน่าจะอยากตายสินะ!”
แม้ว่าปกติแล้ว หลินจิงจื้อจะดูมีเสน่ห์ แต่เมื่อเธอโกรธขึ้นมา มันก็น่ากลัวมาก
เชียนซานเสวี่ยก็เห็นโลงศพด้วย ความโกรธปรากฏขึ้นในดวงตาที่สวยงามของเธอ และถามว่า: "ใครเป็นคนทำ"
เยี่ยชิว ไม่ได้พูดอะไรและเปิดฝาโลงศพด้วยฝ่ามือข้างเดียว
ทันใดนั้น ก็เห็นนาฬิกาแขวนทรงกลมภายในโลงศพ
ถัดจากนาฬิกาแขวนมีกระดาษขาวแผ่นหนึ่งซึ่งมีประโยคเขียนด้วยเลือดว่า
“เยี่ยชิว ฉันขอให้ครอบครัวแกตายอย่างโหดเหี้ยม”
หลินจิงจื้อ โกรธมาก: "กล้าดียังไงมายั่วยวนตรงแบบนี้ จะปล่อยคนคนนี้ไปไม่ได้ ต้องตามหามันให้เจอ"
ในขณะนี้เอง--
“ถอยออกไปเร็ว!”
เยี่ยชิว กอด หลินจิงจื้อและ เชียนซานเสวี่ย ในเวลาเดียวกัน และวาปปรากฏตัวในอีกยี่สิบเมตร
"บูม!"
นาฬิการะเบิด โลงศพถูกระเบิดเป็นชิ้น ๆ และแม้แต่รถลินคอล์นทั้งคันก็ถูกระเบิดเป็นชิ้น ๆ
เยี่ยชิวหันกลับไปจ้องมองที่คนขับ และถามว่า "ใครให้แกส่งมา"
คนขับไม่ได้พูดอะไรแล้วหันหลังวิ่งหนีไป
ซิ่ว!
เยี่ยชิว วาปและไปหยุดต่อหน้าคนขับอย่างรวดเร็ว
“วันนี้ลูกสาวของฉันอายุครบหนึ่งเดือน ฉันไม่อยากฆ่าใคร ตราบใดที่คุณบอกฉันว่าใครให้แกส่งมา ฉันปล่อยให้คุณมีชีวิตอยู่ต่อ” เยี่ยชิวพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา
“ฉัน...” ทันทีที่คนขับเริ่มพูด โฟมก็ไหลออกมาจากปากเขาทันที
ภายในเวลาไม่ถึงสามวินาที คนขับก็ล้มลงกับพื้นเสียชีวิตไป
เยี่ยชิวก้มลงเพื่อตรวจสอบสาเหตุการเสียชีวิตของคนขับ แล้วพูดว่า: "คนขับคนนี้ถูกวางยาพิษ และได้คำนวณเวลาไว้แล้ว หลังจากที่คนขับส่งของมาถึงแล้วก็จะตาย"
“เป็นวิธีที่โหดเหี้ยมจริงๆ” หลินจิงจื้อพูดอย่างเย็นชา “ฉันจะส่งคนไปตรวจสอบ”
"ไม่เป็นไร..." ก่อนที่เยี่ยชิวจะพูดจบ แขกในโรงแรมก็รีบออกมา
เมื่อสักครู่นี้แรงระเบิดทำให้เกิดเสียงดังมาก และทุกคนในด้านหน้าก็ตกใจกันหมด
“เยี่ยชิว เกิดอะไรขึ้น?”
“ทำไมฉันได้ยินเสียงระเบิด”
“มีคนก่อปัญหาหรือเปล่า?”
คนกลุ่มหนึ่งถาม
เมื่อรองนายกเทศมนตรีหวง เห็นรถลินคอล์นถูกระเบิด เขาก็พูดด้วยความโกรธว่า: "มันไม่สมเหตุสมผลในสมัยนี้แล้วยังกล้าก้าวร้าวเช่นนี้ มันผิดกฎหมาย เสี่ยวเยี่ย ฉันจะโทรไปให้ตำรวจมาสอบสวนเรื่องนี้"
หลังจากที่รองนายกเทศมนตรีหวง พูดจบ เขาก็หยิบโทรศัพท์มือถือออกมา
“รองนายกเทศมนตรีหวง ขอบคุณสำหรับความหวังดี ฉันไม่อยากรบกวนคุณในเรื่องนี้”
หลังจากที่เยี่ยชิวพูดจบ เขาก็ยิ้มให้ทุกคนและพูดว่า "ฉันต้องขออภัยด้วย เรื่องเล็กๆเอง ทำให้ทุกคนต้องตกใจกัน พวกคุณเข้าไปก่อนเลย!"
“ลั่วยิง, เสี่ยวเสี่ยว, อี้เหริน, หานหลง, จ้าวอวิ๋น พวกคุณช่วยฉันดูแลแขกด้วย”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...
ทำไมตอนที่267มันมีน้อยจังอะ...
ช่วงนี้ทุกเรื่องทำไมมีแค่ห้าบรรทัด อ่านไม่รู้เรื่องเลย..ถ้าแอด..มีเวลารบกวนตรวจสอบให้ด้วยนะครับ..ขอร้อง...
สงสัยค่ะ สงสัยๆๆ เยี่ยวชิวจากนายแพทย์ฝึกหัดมาเป็นนักสู้ได้ยังไง...
ผู้หญิงคือเลวเลยอะ...
51 หายไปไหน...