วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 1316

สีหน้าของเยี่ยชิวเปลี่ยนไป และถามอย่างรีบร้อน"ตาแก่ เจ้าเป็นอะไร?"

“ย่าแกสิ! ฉันไม่เชื่อว่าจะไม่เข้าใจ” อมตะชางเหม่ยรีบหยิบเหรียญทองแดงเจ็ดเหรียญออกจากแขนเสื้อของเขา

ขว้างออกไป

"กริ้ง!"

เหรียญทองแดงเจ็ดเหรียญหมุนอย่างรวดเร็วเหนือหัวของเขา

อมตะชางเหม่ยหลับตาและท่องคาถาอย่างเงียบ ๆ

ผ่านไปประมาณสามสิบวินาที

"บูม!"

เหรียญทองแดงทั้งเจ็ดก็ระเบิดออกเป็นชิ้น ๆ

"อึก!”

อมตะชางเหม่ยกระอักเลือดออกมาเต็มปากอีกครั้ง

เมื่อเห็นว่ามีบางอย่างผิดปกติ เยี่ยชิวจึงพูดว่า "ตาแก่ อย่าฝืนเลย ลืมมันซะเถอะ ถ้าเจ้าคิดไม่ออก"

"เจ้าหมายความว่าอย่างไร เจ้าดูถูกข้าเหรอ?" อมตะชางเหม่ยเช็ดเลือดจากมุมปากของเขาแล้วพูดว่า "ไม่ว่าวันนี้จะเป็นเช่นไร ข้าจะต้องค้นหาชะตากรรมของหรูอี้"

"อย่างไรก็ตาม ข้ากล้าพูดว่าโชคชะตาของเยี่ยหรูอี้นั้นไม่ธรรมดามาก"

“ไอ้เด็กเปรต ลูกสาวของเจ้าจะแข็งแกร่งมากเมื่อเธอโตขึ้น”

เมื่ออมตะชางเหม่ยกล่าวเช่นนี้ เขาก็หยิบเข็มทิศออกมาจากแขนเสื้อของเขา

เข็มทิศมีขนาดใหญ่พอๆ ฝ่ามือเท่านั้น ทำจากทองคำทั้งชิ้น เรียบง่ายและน่าค้นหา

ทันใดนั้นเยี่ยชิวก็คิดว่าอมตะชางเหม่ยก็มีเข็มทิศทองคำมาก่อน แต่ต่อมาก็ถูกระเบิดทิ้ง

แล้วเข็มทิศเก่ามาจากไหน?

อมตะชางเหม่ยถือเข็มทิศทองคำไว้ในฝ่ามือและพึมพำบางอย่างในปาก หลังจากนั้นไม่นาน เข็มทิศก็ลอยขึ้นไปในอากาศ

"บูม!"

แสงสีทองส่องประกายเจิดจ้า

วงกลมรัศมีสีทองเปล่งออกมารอบๆเข็มทิศสีทอง โดยมีเข็มทิศสีทองเป็นศูนย์กลาง รัศมีสีทองเหล่านี้ค่อยๆ กลายเป็นเงาเข็มทิศขนาดใหญ่ที่มีรัศมีหนึ่งเมตร

อมตะชางเหม่ยถือนิ้วกระบี่ในมือขวาและวาดเงาเข็มทิศต่อไป

ใบหน้าของเขาค่อยๆ ซีดลง และมีเหงื่อบางๆ ปรากฏบนหน้าผากของเขา

หนึ่งชั่วโมงต่อมา

“เปรี้ยง!”

เสียงร้องของนกฟีนิกซ์สั่นสะเทือนสวรรค์และโลก

เงาเข็มทิศกลายเป็นนกฟีนิกซ์ในทันทีที่เหมือนจริงลอยอยู่บนท้องฟ้า

ดวงตาของอมตะชางเหม่ยหรี่ลง "โอ้พระเจ้า เยี่ยหรูอี้ จริงๆ แล้ว..."

พูดยังไม่จบ

"บูม!"

สูงขึ้นไปบนท้องฟ้า ทันใดนั้นก็มีเสียงฟ้าร้องอึกทึกดังขึ้น

เลือดไหลออกมาจากมุมปากของอมตะชางเหม่ย เขาสะดุ้งปัดแขนแล้วรีบเอาเข็มทิศทองคำกลับมาอย่างรวดเร็ว

ทุกอย่างสงบ

“ตาแก่ ชะตากรรมของเยี่ยหรูอี้เป็นอย่างไร?” เยี่ยชิวถาม

อมตะชางเหม่ยกล่าวว่า "เมื่อกี้เจ้าไม่เห็นทุกอย่างแล้วเหรอ?"

เยี่ยชิวถามว่า "มันคืออะไรกันแน่?"

“ข้าไม่สามารถเปิดเผยความลับของสวรรค์ได้ ไม่เช่นนั้นข้าจะถูกพระเจ้าลงโทษ ฟ้าร้องที่อึกทึกในตอนนี้เป็นการเตือนข้า” อมตะชางเหม่ยกล่าวต่อไปว่า "แต่ข้าเตือนเจ้าได้เพียงว่าสิ่งทีเจ้าเพิ่งเห็นคือชะตากรรมของเยี่ยหรูอี้"

“ข้าบอกได้แค่ว่าโชคชะตาที่ปรารถนานั้นหาได้ยากและมีค่าตลอดทุกยุคทุกสมัย”

เยี่ยชิวตกตะลึง " เยี่ยหรูอี้ คือโชคชะตาของนกฟินิกซ์อย่างนั้นหรอ?"

อมตะชางเหม่ยยิ้มและไม่พูดอะไร

เยี่ยชิวสงสัยและพูดว่า "ตาแก่ เจ้าแน่ใจเกี่ยวกับการทำนายของเจ้าหรือไม่ เจ้ากำลังพยายามหลอกข้าหรือเปล่า"