วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 1329

อะไรกัน?

ไมเคิลตกใจมาก

เยี่ยชิว ใช้แส้ขาดๆ เก่าฟาดอาจารย์งั้นเหรอ?

นี่มัน…..

จะเป็นไปได้ยังไง!

ไมเคิลไม่อยากเชื่อ

“ระดับพลังยุทธ์ของอาจารย์นั้นสูงมาก จะถูกหวดล้มได้อย่างไร?”

"น่าแปลกมาก"

“หรือว่าอาจารย์ตั้งใจแกล้งอ่อนแอให้?”

“ฉันเข้าใจแล้ว อาจารย์ทำแบบนี้ก็เพื่อทำให้ไอ้เด็กตายใจ จากนั้นรอให้เด็กเผลอแล้วจัดการฆ่ามันให้สิ้นซากรวดเดียว”

“อืม ต้องเป็นอย่างนั้นแน่ๆ”

ไมเคิลคิดได้แบบนั้น ภายในใจก็ชื่นชมอาจารย์ “ ไม่เสียแรงที่เป็นถึงอาจารย์ วางแผนได้ยอดเยี่ยมจริงๆ”

ถ้าชายชรารู้ความคิดภายในของไมเคิล เขาน่าจะโกรธมากจนกระอักเลือด

เขาไม่ได้ตั้งใจยอมอ่อนข้อให้เลยสักนิด เพราะแม้แต่ตัวเขาเองก็ยังไม่เข้าใจ ทั้งๆ ที่พลังยุทธ์ ของเขานั้นสูงกว่าเยี่ยชิว แต่ทำไมแค่ชั่วพริบตาเดียวก็โดนเขาหวดคว่ำแบบนี้

โดยไม่รู้ตัว สายตาของชายชราก็จับจ้องไปที่แส้วิเศษนั่น

“แส้นี่มีอะไรแปลกๆ!”

ชายชราลุกขึ้นจากพื้นดิน จากนั้นก็พุ่งตัวไปหาเยี่ยชิวอีกครั้งพร้อมกับหอกสงครามในมือ

เยี่ยชิวเอามือไพล่ไว้ด้านหลังข้างหนึ่ง มืออีกข้างหนึ่งก็ยกแส้ขึ้นสูง รอแค่ชายชราอยู่ห่างจากเขา 10 เมตร เขาก็หวดแส้ขึ้นไปในอากาศ

"เพี๊ยะ!"

วินาทีต่อมา ชายชราก็กระเด็นออกไปและล้มลงกับพื้นอย่างแรงจนเลือดไหลมุมปาก

“ไอ้แส้หักๆ นั่นมันอะไรกัน ทำไมมันถึงทรงพลังขนาดนี้”

ชายชรารู้สึกขนลุกขนพอง

อีกด้านหนึ่งไมเคิลคิดว่าอาจารย์จงใจแกล้งยอมและคิดกับตัวเองว่า "อาจารย์แสดงได้เหมือนจริงๆ ถ้าฉันเดาความคิดของอาจารย์ไม่ออก ฉันคงคิดว่าอาจารย์สู้กับเยี่ยชิวไม่ได้แน่ๆ”

ในเวลานั้นเอง เสียงของเยี่ยชิวก็ดังขึ้น

“ตาเฒ่า เจ้าไม่คู่ต่อกรของข้า ดังนั้นเจ้าพาพวกของเจ้าฆ่าตัวตายไปเสียเถอะ!”

“ฮึ่ม!” ชายชราฟึดฟัดและโบกแขนทั้งสองข้าง ชั่วขณะนั้นเอง พลังชี่มังกรเก้าสิบเก้าที่อยู่ข้างหลังเขาก็ได้เผยม่านแสงอันมืดมิดออกมา

ม่านแสงนี้ก่อให้เกิดกระแสน้ำวนขนาดใหญ่ ใครเห็นต่างก็ต้องหวาดกลัว

ชายชราอยู่ใจกลางของน้ำวน ราวกับเทพเจ้าอมตะ และกำลังปลดปล่อยจิตวิญญาณการต่อสู้อันทรงพลังออกจากร่างกายของเขา

“แม้ว่าเจ้าจะมีแส้นั่นอยู่ในมือ แต่พลังยุทธ์ของเจ้านั้นยังอ่อนแอกว่าของข้า เจ้าทนต่อไปได้อีกไม่นานนักหรอก”

ชายชราตะโกน: "ฆ่า!"

ฟิ้วฟิ้วฟิ้ว——

กระแสน้ำวนสีดำขนาดใหญ่สร้างคลื่นพายุขนาดมหึมาขึ้นจากนั้นก็พุ่งไปทางเยี่ยชิว

กระแสน้ำวนนี้แสดงให้เห็นรัศมีความเป็นความตายอันแรงกล้า เพราะหากถูกดูดเข้าไปแล้ว แม้กระทั่งคนที่แข็งแกร่งพอๆ กับเยี่ยชิว ก็อาจจะตายได้เช่นกัน

นี่คือไพ่ใบสุดท้ายของชายชรา

น่าเสียดายที่ชายชราประเมินแส้เทพนั้นต่ำไป

“ขยะ!” หลังจากที่เยี่ยชิวพูดจบ เขาไม่เพียงแต่ไม่ถอยหนีแต่กลับก้าวไปข้างหน้า ยิ่งก้าวฝีเท้าก็ยิ่งเข้าใจกระแสน้ำวนสีดำทะมึนนั่น

ต่อมา ร่างกายของเขาก็เปล่งแสงสีทองอร่ามออกมา และเขาก็โบกแส้เทพอย่างรวดเร็ว

"เพี๊ยะ!"

แส้แรกของเยี่ยชิวฟาดลงไป และกระแสน้ำวนสีดำก็พังทลายลง

"เพี๊ยะ!"

เยี่ยชิวฟาดแส้เป็นครั้งที่สอง และชายชราก็กระเด็นลอยออกไป

"เพี๊ยะ!"

เมื่อเยี่ยชิวฟาดแส้ลงไปเป็นครั้งที่สาม กระดูกในร่างกายของชายชราก็หักจำนวนนับไม่ถ้วน จนเขาได้รับบาดเจ็บสาหัส

“อาจารย์ อาจารย์ เพื่อที่จะทำให้คู่ต่อสู้ตายใจ ท่านถึงกับต้องแกล้งทำเป็นได้รับบาดเจ็บสาหัส ทักษะการแสดงของท่านนั้นสุดยอดกว่านักแสดงที่ได้รับรางวัลออสการ์เสียอีก ข้าน้อยคนนี้ขอคารวะ”

ไมเคิลกำหมัดอย่างตื่นเต้น ในใจคิดว่า "โอกาสที่จะฆ่ากำลังจะมาในไม่ช้า เด็กคนนั้นจะต้องตายแน่"

เพี๊ยะ!

เยี่ยชิว ฟาดแส้ครั้งที่สี่ และพลังชี่มังกรเก้าสิบเก้าที่อยู่ด้านหลังชายชราก็แตกกระจายไปมากกว่ายี่สิบสาย จากนั้นพลังงานในร่างกายของเขาก็ลดลงในทันที

"เพี๊ยะ!"

เยี่ยชิวฟาดแส้ครั้งที่ห้า และพลังชี่มังกรที่อยู่ด้านหลังชายชราก็แตกสลายไปอีกหลายสิบ จนระดับพลังยุทธ์ของเขาลดลงจนถึงข้้นราชาฝึกหัด

ชายชราตื่นตระหนกและรีบตะโกนว่า "หยุด——"