วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 1328

"บูม!"

ดาบของจักรพรรดิและหอกสงครามปะทะกันอย่างต่อเนื่อง

เยี่ยชิวเผชิญหน้ากับชายชราแบบตรงหน้า และเจตนาฆ่าของเขาก็ไร้ขอบเขต

เยี่ยชิวเหวี่ยงดาบสามร้อยหกสิบห้าดาบในหนึ่งลมหายใจ ขอบของดาบจักรพรรดินั้นสว่างจ้าอย่างยิ่ง แม้ว่าหอกในมือของชายชราจะสกัดกั้นไว้ทุกครั้ง แต่พลังที่ส่งผ่านดาบจักรพรรดิก็ยังคงน่ากลัว

"พึบ!"

ทันใดนั้น แขนของชายชราก็สั่น และมีรอยแผลปรากฏขึ้นในปากของเสือ

เลือดไหล

มีสีหน้าตกใจปรากฏขึ้นบนใบหน้าของชายชรา พลังของเยี่ยชิวนั้นยิ่งใหญ่มากจนเขารู้สึกหวาดกลัวเล็กน้อย

“ไมค์พูดถูก ถ้าเราไม่กำจัดเขาออกไป เขาจะกลายเป็นปัญหาใหญ่”

หลังจากสกัดกั้นการโจมตีอันดุเดือดของเยี่ยชิวชายชราก็ถอยกลับอย่างรวดเร็วและยืนอยู่บนยอดปราสาท

เขาจ้องมองที่เยี่ยชิว ดวงตาของเขาราวกับดวงตาของปีศาจ เปล่งแสงอันน่าสะพรึงกลัว

“ยังไงล่ะ คุณแก่แล้วร่างกายไม่ไหวแล้วเหรอ? มาเถอะ อย่าหยุด!”

เยี่ยชิว ถือดาบจักรพรรดิและพูดด้วยรอยยิ้ม

"หึ!"

ชายชราสูดจมูกอย่างหนัก เปล่งรัศมีอันทรงพลังออกมา จากนั้นจึงยกหอกสงครามในมือของเขา

ในขณะนี้ หอกสงครามได้ปล่อยออร่าการสังหารที่ไม่มีใครเทียบได้

"ตายสะ!"

ชายชราตะโกนเสียงดัง รีบวิ่งไปหาเยี่ยชิวและเปิดการโจมตีที่ทำให้โลกแตก

หอกสงครามเคลื่อนไปข้างหน้าอย่างไม่หยุดยั้ง คมแหลมของมันแทงทะลุพลังชีวิตของเยี่ยชิวอยู่ตลอดเวลา และท้องฟ้าก็เต็มไปด้วยเจตนาฆ่า

หากเป็นปรมาจารย์ราชาธรรมดาคงทนไม่ไหวแล้ว แต่เยี่ยชิวไม่เพียงแต่ปิดกั้นพวกเขาทั้งหมดเท่านั้น แต่ยังรอดพ้นจากอาการบาดเจ็บอีกด้วย

“การมีเจ้านายเป็นคู่ซ้อมถือเป็นพรในชีวิตอย่างแท้จริง!”

เลือดของเยี่ยชิวเดือดพล่านไปทั่ว และเขาก็เหวี่ยงดาบจักรพรรดิออกไปครึ่งหนึ่ง โดยชนกับหอกสงครามของชายชราอย่างต่อเนื่อง

ประกายไฟพาดผ่านท้องฟ้าราวกับดาวตกที่ตกลงมา

ฉากนี้น่าตื่นเต้นมาก

"ชึง!"

ทันใดนั้น ชายชราก็เร่งความเร็วของเขา และหอกสงครามก็ระเบิดออกมาด้วยคมมีดที่น่าสะพรึงกลัว แทงทะลุเงาดาบบนท้องฟ้า และแทะเล็มไหล่ของเยี่ยชิวราวกับสายฟ้า

"พึบ!"

เลือดสีทองสาดบนไหล่ของเยี่ยชิว

“เขาบาดเจ็บแล้ว เยี่ยมมาก อาจารย์สามารถฆ่าเขาได้แล้วตอนนี้!”

ไมค์ตะโกนอย่างตื่นเต้น

อย่างไรก็ตาม วินาทีต่อมา ดวงตาของแม็กซ์เปลี่ยนไปเพราะเขาเห็นว่าบาดแผลบนไหล่ของเยี่ยชิวหายดีแล้ว

“เด็กคนนี้เป็นตัวประหลาดแบบไหนกัน? เขารักษาอาการบาดเจ็บได้เร็วขนาดนี้ได้ยังไง?”

ไมค์รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ

เยี่ยชิวเชี่ยวชาญเทคนิคลับในการซ่อมแซมอาการบาดเจ็บอย่างรวดเร็วไม่ได้หมายความว่าเขาจะอยู่ยงคงกระพันใช่หรือไม่?

“แล้วทำไมเลือดของเขาถึงเป็นสีทองล่ะ”

“เขามีร่างกายพิเศษหรือเปล่า?”

“เป็นไปได้ไหมที่เทคนิคลับของเขาในการรักษาอาการบาดเจ็บนั้นเกี่ยวข้องกับสภาพร่างกายของเขา? ถ้าเป็นเช่นนั้น มันก็ไม่ง่ายเลยที่จะฆ่าเขา”

“ ไม่ อาจารย์มีทักษะสูงและสามารถฆ่าเขาได้อย่างแน่นอน”

ไมค์มีความมั่นใจในตัวอาจารย์มาก อย่างไรก็ตาม อาจารย์ของเขามีชีวิตอยู่มานานกว่าสองร้อยปี

“ชิง — —”

ในขณะนี้ หอกสงครามเป็นเหมือนงูยาวที่ดุร้าย และขอบที่แหลมคมของมันก็เหมือนกับงูที่ฆ่าเยี่ยชิวอย่างต่อเนื่อง

"พึบ!"

คมมีดอีกอันทะลุผ่านแขนของเยี่ยชิวพร้อมด้วยเลือดสีทองจำนวนหนึ่ง

เยี่ยชิวได้รับบาดเจ็บอีกครั้ง แต่บาดแผลหายทันที

พ่าง!

เยี่ยชิวถอยห่างออกไป มองไปที่ชายชราแล้วพูดว่า "คุณแข็งแกร่งกว่าที่ฉันคิดไว้มาก"

เขายังรู้สึกถึงภัยคุกคามชีวิตและความตายจากชายชราคนนี้