วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 1337

เยี่ยชิวรู้สึกตื่นเต้นในอกของเขาร้อนวูบวาบ

เขาคิดไม่ถึงว่าวันนี้ถังถังจะเป็นฝ่ายรุกเขาเสียเอง ทั้งยังกล้าถามเขาอย่างโจ่งแจ้งอีกว่าอยากกินอะไร

จริงๆแล้ว จะมีผู้หญิงคนไหนที่ไม่อยากมีอารมณ์รักกันล่ะ?

คนโบราณว่าไว้ไม่มีผิด!

เยี่ยชิวยิ้มกรุ้มกริ่มพลางพูดว่า “แน่นอนว่าผมเลือกอย่างหลัง”

ผั๊วะ!

จู่ๆถังถังก็ปล่อยมือจากเยี่ยชิวและเขกกระบาลเขาไปหนึ่งทีแล้วพูดว่า “ฉันรู้อยู่แล้ว คุณมีเจตนาไม่ดี”

“ที่ฉันพาคุณมาที่นี่ จริงๆแล้วฉันอยากให้คุณลองชิมอาหารเช้าของโรงแรมนี้หน่อย”

“อาหารเช้าที่นี่อร่อยจริงๆนะ”

เยี่ยชิวยิ้มอย่างมีเลศนัยแล้วพูดว่า “งั้นเรากินอาหารเช้ากันก่อน หลังจากนั้นก็ไปกิน......” เยี่ยชิวหัวเราะอย่างเจ้าเล่ห์

มีแค่เด็กๆเท่านั้นที่เลือกคำตอบ แต่ถ้าเป็นผู้ใหญ่อะไรก็เอาหมด

“หึ ทางที่ดีคุณเลิกทำสายตาเจ้าเล่ห์นั่นซะ ไม่งั้นฉันจะไม่สนใจคุณแล้วนะ”

ถังถังทำเสียงฮึดฮัดออกทางจมูกก่อนจะเปิดประตูรถและพาเยี่ยชิวไปที่โรงแรมเพื่อทานอาหารเช้า

ต้องบอกเลยว่าอาหารเช้าที่โรงแรมนี้หลากหลายมากจริงๆ มีโจ๊กมากกว่าสิบสองอย่าง นอกจากอาหารเช้าแบบจีนแล้วยังมีอาหารเช้าแบบตะวันตกด้วย

“ทำไมดูเหมือนคุณทานแบบไม่มีรสชาติเลย ไม่อร่อยเหรอคะ?” ถังถังถามขึ้น

เยี่ยชิวตอบกลับไปว่า “อาหารเช้าจะอร่อยแค่ไหน แต่จะอร่อยสู้คุณได้มั้ยครับ?”

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ใบหน้าถังถังก็เริ่มเปลี่ยนเป็นสีแดง จากนั้นเธอก็กระซิบบอกอะไรบางอย่างกับเยี่ยชิว

หลังจากฟังจบ เยี่ยชิวก็รู้สึกมีพลังและรีบกินอาหารนั่นอย่างมูมมาม

ครึ่งชั่วโมงต่อมา

ถังถังทานอาหารเช้าเสร็จแล้ว เธอจูงมือเยี่ยชิวและเดินไปยังห้องVIPชั้นบนสุดของโรงแรม

เยี่ยชิวแปลกใจนิดหน่อย ที่เห็นว่าถังถังมีคีย์การ์ดห้องอยู่แล้ว

นี่มันแปลว่าอะไรเหรอ?

ชัดเจนว่าเธอเตรียมการไว้แล้ว!

ดูเหมือนว่าถังถังจะอ่านความคิดของเยี่ยชิวออก เธอพูดทั้งหน้าแดงว่า “คุณอย่าเข้าใจฉันผิดนะ เวลาฉันต้องถ่ายละครยาว ก็มีบางทีที่ต้องทำงานจนดึกดื่น กลับบ้านไปก็กลัวรบกวนเวลาพักผ่อนของคุณปู่ ฉันก็เลยต้องเปิดห้องที่นี่เอาไว้น่ะ”

เป็นคำอธิบายที่ปกปิดความจริงมาก

เยี่ยชิมยิ้มแล้วพูดว่า “โอเค ผมเข้าใจแล้ว”

“หึ~” ถังถังทำเสียงฮึดฮัดออกทางจมูกอีกครั้ง

เมื่อเข้ามาในห้อง ทั้งสองเริ่มกอดและจูบกันอย่างดูดดื่ม

พวกเขาทั้งสองค่อยๆหยุดและนั่งลงบนโซฟา

ถังถังนั่งอยู่บนตัวของเยี่ยชิว จับหัวเยี่ยชิวไว้ด้านหน้าของเธอด้วยมือทั้งสองข้างด้วยความใกล้ชิด กลิ่นหอมหวนที่น่าเย้ายวนปะทะเข้าที่หน้าของเขา

ทันใดนั้น เยี่ยชิวก็นึกถึงคำโฆษณาที่คุ้นหูว่า

ของขวัญจากพระเจ้า......

ไม่นานนัก เลือดสูบฉีดไปยังใบหน้าของถังถังเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ เลือดฝาดบนใบหน้าของเธอ ดูเหมือนแสงทองของพระอาทิตย์ขึ้นยามเช้าทำให้ใบหน้าที่สวยงามอยู่แล้วของเธอยิ่งมีเสน่ห์ขึ้นมาอีกแบบ

ด้วยอารมณ์รักที่ร้อนแรง

ถังถังผลักเยี่ยชิวออก

“คุณรอฉันแปปนะ ฉันไปอาบน้ำก่อน”

ถังถังพูดจบก็รีบเข้าไปในห้องอาบน้ำทันที

กระจกในห้องอาบน้ำนั้นมีความพิเศษมาก ด้านบนจนถึงด้านล่างโปร่งใส มีเพียงแค่ตรงกลางที่สูงประมาณหนึ่งเมตรเท่านั้นที่เป็นฝ้าทึบ

จากโซฟาที่เยี่ยชิวนั่ง เขาสามารถมองเห็นถังถังที่กำลังถอดเสื้อผ้าของเธอออกได้อย่างชัดเจน เผยให้เห็นไหล่สีขาวนวล น่องขาวละเอียดเกลี้ยงเกลา และดอกบัวทองคำขนาดสามนิ้วที่งดงาม

ส่วนสิ่งที่เขาอยากเห็นกลับถูกบดบังด้วยฝ้าทึบที่อยู่ตรงกลาง

“แม่งเอ้ย ไอ้บ้าที่ไหนสร้างกระจกแบบนี้วะ มันไม่ตายดีแน่”

เยี่ยชิวสาปแช่งเบาๆ

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ