วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 1394

ลาออกจากตำแหน่งผู้ดูแลหลงเหมินเหรอ?

คำพูดของเยี่ยชิวราวกับสายฟ้าจากฟ้า และทุกคนก็ต่อต้านเขาทันที

"ฉันไม่เห็นด้วย!" เฉาชินเฉิงกล่าวว่า "หลงเหมิน คือสิ่งที่เป็นอยู่ทุกวันนี้ ต้องขอบคุณคุณหลงเหมินไม่สามารถอยู่ได้หากไม่มีคุณ"

“ใช่แล้ว หัวหน้า คุณคือผู้นำนิกายที่ได้รับการแต่งตั้งโดยจิ่วเชียนซุ่ยคุณต้องการละเมิดคำพูดสุดท้ายของจิ่งเชียนซุ่น หรือไม่?” ฮั่นหลงกล่าว

ชิงหลงกล่าว "ปรมาจารย์ โปรดคิดให้ดีเกี่ยวกับเรื่องนี้!"

แม้ว่าชีจินและจาวหู่จะไม่พูด แต่ดวงตาของพวกเขาแสดงให้เห็นว่าพวกเขาไม่เห็นด้วยกับการออกจากหลงเหมินของเยี่ยชิว

“อย่าตื่นเต้นเลย ฟังฉันก่อน”

เยี่ยชิวกล่าว "แม้ว่าเก้าพันปีจะมอบหลงเหมินให้กับฉัน แต่พูดตามตรง ฉันมักจะไม่ดูแลหลิงเหมินเลย ทุกอย่างได้รับการดูแลโดยเชียนเฉิง"

“การพัฒนาของหลงเหมินจนถึงทุกวันนี้ล้วนเกิดจากพวกคุณ”

“เมื่อพูดถึงเรื่องเครดิต พวกคุณคือคนที่สมควรได้รับเครดิตมากที่สุด”

“เหตุผลที่ฉันอยากจะลาออกจากผู้นำก็เพราะฉันจะไปสู่โลกแห่งการฝึกฝนในไม่ช้า สำหรับเรื่องในโลกฆราวาส ฉันตัดสินใจที่จะปล่อยวางทุกสิ่งทุกอย่าง”

เมื่อเยี่ยชิวพูดเช่นนี้ เขาก็หยิบคำสั่งของหัวหน้านิกายออกมาแล้วพูดว่า "ชิงเฉิงรับคำสั่งนั้นเถอะ!"

เฉาชิงเฉิงพูดด้วยสีหน้าตรง "ฉันไม่ต้องการมัน"

แม้ว่าเธอจะได้รับการจัดการหลงเหมินแต่เธอก็เข้าใจว่าเยี่ยชิวคือจิตวิญญาณของหลงเหมิน

“หยุดทำตัวงี่เง่าได้แล้วทำต่อ!” เยี่ยชิวกล่าว

เฉาชิงเฉิงพูดต่อ "ผู้นำนิกายไม่ใช่ใครอื่นนอกจากคุณ ฉันจะไม่ยอมรับคำสั่ง"

มันสายไปแล้ว มาดูกันว่าคืนนี้ฉันจะจัดการกับคุณอย่างไร

เยี่ยชิวจ้องมองเฉาชิงเฉิงอย่างดุเดือดและตะโกนอย่างเย็นชา "คุณจะฝ่าฝืนคำสั่งของฉันเหรอ? รับคำสั่งสะ!"

เมื่อเห็นว่าเยี่ยชิวโกรธ ชิงหลงจุงพูด "กระผม รับคำสั่ง!"

ชิงเฉิงจึงยอมรับคำสั่งจากผู้นำอย่างไม่เต็มใจ

“พบกับผู้นำคนใหม่!”

หลังจากที่เยี่ยชิว พูดจบชิงหลงและคนอื่น ๆ ก็ทักทายเฉาชิงเฉิงและพูดพร้อมกัน: "สวัสดีท่านปรมาจารย์นิกาย"

เยี่ยชิวกล่าวว่า "ชิงเฉิง ได้เป็นผู้ตัดสินใจขั้นสุดท้ายแล้วว่าจะจัดการหลงเหมินอย่างไรในอนาคต ฉันมีเพียงคำขอเดียวเท่านั้น"

"แม้ว่าหลงเหมินจะเป็นกลุ่มเจียงหู แต่ก็ต้องทำความยุติธรรมและรักษาระเบียบสังคม"

“ด้วยวิธีนี้เท่านั้นจึงจะสามารถสืบทอดหลงเหมินได้”

เสียงของเยี่ยชิวเปลี่ยน "คุณควรรู้ว่าศิลปะการต่อสู้แบ่งออกเป็นรายชื่อเสือ รายชื่อมังกร และรายชื่อเทพเจ้า"

“ยังมีผู้ฝึกฝนอมตะอยู่ในรายชื่อเทพเจ้า”

“ตอนนี้ เซียวจ้านได้เข้าสู่เกณฑ์ของการฝึกฝนอมตะแล้ว และเป็นผู้ฝึกฝนอมตะอย่างแท้จริง”

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ชีหลินและคนอื่น ๆ ก็มองที่เซียวจ้าน ด้วยความอิจฉาในสายตาของพวกเขา

“ตอนนี้ฉันอยากจะพูดถึงเรื่องที่สอง” เยี่ยชิวกล่าว “ฉันได้ตัดสินใจแต่งตั้งเซียวจ้านเป็นผู้อาวุโสของประตูมังกร สถานะของเขาเทียบเท่ากับทูตมังกรหลายคน เมื่อต้องเผชิญกับปัญหาที่ยากลำบากในอนาคต เซียวจ้านสามารถขอให้ดำเนินการได้”

“นอกจากนี้ ก่อนที่ฉันจะจากไป ฉันจะช่วย ชินหลง ชีหลิน เจาหู่ และฮั่นหลง ปรับปรุงการฝึกฝนของพวกเขา”

“สำหรับระดับที่คุณสามารถขึ้นไปได้ ทุกอย่างขึ้นอยู่กับโชคชะตาของคุณเอง”

ทุกคนดูมีความสุขเมื่อได้ยินสิ่งนี้

“เอาล่ะ พวกคุณทุกคนกลับห้องของคุณได้แล้ว ฉันจะไปหาคุณทีหลัง” เยี่ยชิวกล่าว

ทุกคนก็ออกไปอย่างรวดเร็ว

เมื่อเห็นว่าเฉาชิงเฉิงไม่ได้ออกไป เซียวจ้าน ก็ออกจากห้องโถงอย่างชาญฉลาด ปล่อยให้เยี่ยชิวและเฉาชิงเฉิงอยู่ตามลำพัง

“คุณก็กลับไปที่ห้องของคุณด้วย” เยี่ยชิวพูดกับเฉาชิงเฉิง “ไปอาบน้ำรอฉันเถอะ”

หลังจากพูดอย่างนั้น เขาก็ออกจากห้องโถงและมาที่ห้องของฉีหลิน