วันถัดไป
รุ่งสางเยี่ยชิวก็ตื่น หันกลับไปมองเฉาชิงเฉิงเล็กน้อย เธอยังคงนอนอยู่
เหลือบมองดูผ้าปูที่นอนที่ยุ่งเหยิงมาก
เยี่ยชิวอดไม่ได้ที่จะนึกถึงศึกสงครามเมื่อวาน ในหัวของเขามีแต่สำนวนเยอะแยะเต็มไปหมด
จับอาวุธขึ้นสู้
บุกเข้าไปคนเดียว
บุกหน้าเหมือนผ่าลำไผ่
พายุนองเลือด
……
สุดท้ายเฉาชิงเฉิงก็พ่ายแพ้
เยี่ยชิวกลัวไม่ระวังแล้วจะทำให้เฉาชิงเฉิงตื่น ค่อยๆลงจากเตียงและยองออกจากห้อง
ทันทีที่เขาพึ่งออกไป เฉาชิงเฉิงที่หลับอยู่ก็ลืมตาตื่นขึ้นมา ดวงตาสว่างมาก
"ก็ไม่รู้ว่ารอบนี้จะท้องหรือยัง?"
เฉาชิงเฉิงพึมพำเสียงเบา
หลังจากที่เยี่ยชิวอาบน้ำเสร็จ ตอนที่เขามาถึงลานหน้าบ้านเห็นว่าเซียวจ้านกำลังสอนฉีหลินฝึกทักษะ
"ลูกพี่!"
เห็นเยี่ยชิวเดินออกมา เซียวจ้านกับฉีหลินหยุดทันทีและทำความเคารพอย่างเสียดัง
"ฉีหลิน เดี๋ยวถ้าชิงเฉิงตื่นขึ้นมาช่วยบอกเธอด้วยว่าฉันไปที่บ้านตระกูลเยี่ยนะ"เยี่ยชิวพูด
ฉีหลินพูด"พ่อครัวกำลังทำอาหารเช้าอยู่ ลูกพี่จะกินอาหารเช้าก่อนค่อยไปไหมครับ?"
"ไม่ล่ะ ฉันไปกินที่บ้านตระกูลเยี่ย"เยี่ยชิวพูดกับเซียวจ้านว่า"ไปเถอะ!"
"ครับ!"
เซียวจ้านตามเยี่ยชิวไป ขับรถมุ่งหน้าไปทางบ้านตระกูลเยี่ย
รถพึ่งจอดที่ปะตูคฤหาสน์ตระกูลเยี่ย ประตูที่ปิดอยู่ก็เปิดออกทันที ในมือผู้เฒ่าเยี่ยถือกรงนกไว้แลัเดินออกมาจากด้านใน
"ชิวเออร์!"ผู้เฒ่าเยี่ยเห็นเยี่ยชิวก็ยิ้มพูดว่า"ทำไมมาหาแต่เช้าเลยละ?"
"คุณรู้ว่าผมมาปักกิ่งหรอ?"เยี่ยชิวถาม
"เมื่อคืนชางเหม่ยมาที่บ้านเขาเป็นคนบอกฉัน หวู่เหว่ยกำลังคิดจะเรียกนายกลับมากินข้าวแต่ถูกฉันสั่งห้ามไว้ก่อน"ผู้เฒ่าเยี่ยถาม"เรื่องที่หลงเหมินจัดการเสร็จเรียบร้อยหรือยัง?"
เยี่ยชิวพยักหน้า"จัดการเสร็จเรียบร้อยแล้วครับ"
"งั้นก็ดี"ผู้เฒ่าเยี่ยถาม"กินข้าวเช้าหรือยัง?"
เยี่ยชิวยิ้มตอบ"ที่ผมหาก็เพราะจะมากินข้าวเช้าแหละครับ"
"เข้ามาสิ!"ผู้เฒ่าเยี่ยกวักมือเรียกเซียวจ้าน"ไอ่หนู นายก็เข้ามาสิ"
ตอนที่กินอาหารเช้า
ผู้เฒ่าเยี่ยนั่งอยู่ด้านข้าง มองเยี่ยชิวอย่างดีใจเดี๋ยวก็เทนมให้เดี๋ยวก็ยื่นทิชชูให้จนทำให้เยี่ยชิวอึดอัด
"ผู้เฒ่าเยี่ย ท่านก็กินหน่อยไหม?"เยี่ยชิวพูด
"ฉันกินไปแล้ว"ผู้เฒ่าเยี่ยพูดอย่างเอ็นดูว่า"รีบกินเถอะ ไม่พอยังมีอีก"
"ผมกินอิ่มแล้ว"เยี่ยชิวพูดว่า"อีกสักระยะ ผมจะไปแดนบำเพ็ญเพียรตามหาพ่อ"
"พระโพธิสัตว์มังกรอยู่ที่แดนบำเพ็ญเพียร พลังวรยุทธ์เขาไม่ธรรมดา ฉันกังวลว่าคุณพ่อจะมีอันตราย"
เมื่อพูดถึงเรื่องจริงจัง สีหน้าผู้เฒ่าเยี่ยเปลี่ยนเป็นจริงจังทันทีพูดว่า"ชิวเออร์ รับปากฉันไม่ว่าจะยังไงต้องกลับมาอย่างปลอดภัยกับพ่อของแก"
"อืม"เยี่ยชิวพยักหน้า
"เดี๋ยวจะไปเจอผู้เฒ่าถังหน่อยไหม?"ผู้เฒ่าเยี่ยถาม
เยี่ยชิวตอบว่า"เดี๋ยวผมจะไปเยี่ยนายพลไป๋เสร็จแล้วถึงไปหาผู้เฒ่าถัง"
"โอเค รอนายจัดการเรื่องให้เสร็จ กลางคืนกลับมากินข้าว"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...
ทำไมตอนที่267มันมีน้อยจังอะ...
ช่วงนี้ทุกเรื่องทำไมมีแค่ห้าบรรทัด อ่านไม่รู้เรื่องเลย..ถ้าแอด..มีเวลารบกวนตรวจสอบให้ด้วยนะครับ..ขอร้อง...
สงสัยค่ะ สงสัยๆๆ เยี่ยวชิวจากนายแพทย์ฝึกหัดมาเป็นนักสู้ได้ยังไง...
ผู้หญิงคือเลวเลยอะ...
51 หายไปไหน...