วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 1399

ถังเฟยหยุดรถ เยี่ยชิวมองขึ้นไปเห็นเทือกเขาตระหง่านที่อยู่ข้างหน้า

ที่ตีนเขาสูงตระหง่าน มีรถขุดหลายคันและขุดเสร็จเรียบร้อยแล้ว

มีการจัดตั้งวงล้อมขนาดใหญ่รอบๆ โดยมีทหารหลายสิบนายเฝ้าอยู่

“เยี่ยชิว คุณเห็นถ้ำตรงนั้นไหม?”

ถังเฟยชี้ไปที่ถ้ำแห่งหนึ่งที่ตีนเขาแล้วพูดว่า “หมอกพิษภายในถ้ำนั้นได้คร่าชีวิตผู้คนไปมากมาย”

“สมน้ำหน้า” อมตะชางเหม่ยกล่าวว่า “นี่คือดินแดนต้องห้าม การสร้างวิลล่าที่นี่ ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาดก็คงเป็นเรื่องแปลก แม้ว่าจะสร้างเสร็จ เจ้าของก็จะต้องพบกับชะตากรรมที่จบลงอย่างไม่ดี”

ทุกคนก็ลงจากรถ

เยี่ยชิวเหลือบมองถ้ำ และจากระยะไกล เขารู้สึกว่ามันไม่ใช่แค่ถ้ำ แต่เป็นปากอ้างค้างของสัตว์ร้ายที่ดุร้าย

“ที่นี่มีผู้เสียชีวิตไหมอีกไหม?” เยี่ยชิวถาม

“มี” ถังเฟยพูด “ทหารสองคนภายใต้คำสั่งของฉันเสียชีวิตในเวลาต่อมา”

“หลังจากที่ฉันมาถึงที่นี่ ฉันสั่งให้ทหารสองคนเข้าไปในถ้ำเพื่อสอดแนม อย่างไรก็ตาม ก่อนที่พวกเขาจะเข้าไปในถ้ำได้ พวกเขาก็ถูกพิษฆ่าเสียก่อน”

“มันแปลก ไม่ว่าจะสวมหน้ากากป้องกันแก๊สพิษหรือชุดป้องกัน สิ่งเหล่านี้ก็ไม่มีประโยชน์ที่นี่”

“ฉันก็เลยตั้งวงล้อมไว้ที่นี่และไม่อนุญาตให้ใครเข้าใกล้อีกต่อไป”

เยี่ยชิวถามว่า “ศพของผู้ตายอยู่ที่ไหน?”

ถังเฟยกล่าวว่า “พวกเขาถูกส่งไปยังโรงเผาศพเพื่อเผาศพ”

“เผาหมดแล้วเหรอ?”

“อืม ฉันไม่รู้ว่าพิษติดต่อได้ไหม ฉันเลยไม่กล้าเก็บมันไว้นาน จึงจัดสินใจเผาไป”

เดิมทีเยี่ยชิวต้องการตรวจสอบสาเหตุของพิษและส่วนประกอบของสารพิษผ่านทางร่างกาย แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่า วิธีนี้จะไม่สามารถทำได้อีกต่อไป

วิธีการของถังเฟยนั้นถูกต้อง การเผาศพเป็นวิธีที่มีประสิทธิภาพที่สุดในการตัดการติดเชื้อ

“เยี่ยชิว คุณกำลังพยายามค้นหาเบาะแสผ่านร่างกายอยู่หรือเปล่า?” ถังเฟยกล่าวว่า “ฉันมีวิธีแก้ปัญหา ฉันสามารถนำนักโทษประหารออกจากคุกเพื่อทดสอบพิษได้”

นั่นเป็นวิธีแก้ปัญหาจริงๆ

ก่อนที่เยี่ยชิวจะพูดได้ อมตะชางเหม่ยกล่าวว่า “ไม่จำเป็นต้องทำให้มันซับซ้อนมากนัก เจ้าหนูมีภูมิคุ้มกันต่อพิษทุกชนิด การเข้าไปในถ้ำไม่น่าจะเป็นปัญหา”

“นอกจากนี้ แม้ว่าเราจะใช้นักโทษประหารเพื่อทดสอบพิษ สุดท้ายเราก็ยังต้องเข้าไปในถ้ำ เข้าไปโดยตรงจะดีกว่าเพื่อประหยัดเวลา”

“เจ้าหนู คุณคิดว่าไงล่ะ?”

เยี่ยชิวพยักหน้า “ผู้เฒ่าพูดถูก เข้าไปข้างในกันเถอะ!”

“คุณระวังด้วย คนเหล่านั้นตายก่อนที่จะเข้าใกล้ถ้ำ” ถังเฟยเตือน

“ไม่มีปัญหา” เยี่ยชิวพูด จากนั้นเขาก็ข้ามวงล้อมและเดินตรงไปที่ถ้ำพร้อมกับอมตะชางเหม่ย

เขาไม่ติดตามไป เขารู้ว่า ถึงแม้จะตามไป เขาก็ไม่สามารถช่วยเหลือได้ และอาจถึงขั้นโดนยาพิษด้วยซ้ำ

ในไม่ช้า เยี่ยชิวก็อยู่ห่างจากถ้ำเพียงสามเมตร

เขาระมัดระวังมาก จงใจชะลอความเร็วและเข้าใกล้ถ้ำอย่างช้าๆ

เมื่อเขาไปถึงหน้าถ้ำ เยี่ยชิวไม่แสดงอาการเป็นพิษใดๆ เขาถอนหายใจด้วยความโล่งอก

“พลังหยินมาก!” อมตะชางเหม่ยกล่าว

เยี่ยชิวหันกลับมาและเห็นอมตะชางเหม่ยยืนอยู่ข้างหลังเขาแล้วพูดว่า “คุณตามฉันมาได้ยังไง? คุณไม่กลัวที่จะโดนยาพิษเหรอ?”

“อย่ากังวลไป ฉันได้ใช้ความระมัดระวังแล้ว” อมตะชางเหม่ยเปิดปากของเขา และเยี่ยชิวก็เห็นเครื่องรางอยู่ใต้ลิ้นของอมตะชางเหม่ย

เยี่ยชิวเงยหน้าขึ้นมองและมองเข้าไปในถ้ำอันมืดมิด ภายในมันมืดสนิท มีลมหนาวพัดออกมาพร้อมกับกลิ่นเหม็นรุนแรง

แต่ เยี่ยชิวตรวจไม่พบสารพิษใดๆ ในอากาศ

“ผู้เฒ่า คุณจะเข้าไปหรือเปล่า?” เยี่ยชิวถาม