ห่างไกลจากวังของเจ้าเมือง ฉางเหม่ยไม่สามารถระงับความตื่นเต้นของเขาได้ และพูด "เจ้าเด็กน้อย เรามีหินวิญญาณ สองแทนได้ก้อนในครั้งนี้ ซึ่งสามารถเปิดใช้งานรูปแบบการก่อตัวของนักบุญได้สองครั้ง"
เยี่ยชิวกล่าว "เมืองซีฟางเป็นหนึ่งในสิบเมืองใหญ่ภายใต้เขตอำนาจของนิกายหยินหยางในฐานะเจ้าเมืองเจียงซาน ต้องขอให้แม่บ้านหาหินวิญญาณถึง สองแสนก้อน มันแย่มาก"
ฉางเหม่ยกลอกตา "จงพอใจเถิด!"
“ฉันคิดว่าเมื่อคุณสังหารเจียงเฟิง เจ้าเมืองของเมืองหมิงเยว่ คุณได้รับหินวิญญาณเพียง สามหมื่นก้อนเท่านั้น วันนี้ คุณไม่เพียงได้รับหินวิญญาณ สองแสนก้อนเท่านั้น แต่ยังมีวงแหวนอวกาศด้วย มันได้รับผลประโยชน์มหาศาล”
“ยังไงก็เถอะ ไอ้สารเลว ฉันขอแหวนอวกาศหน่อยได้ไหม…”
ก่อนที่เยี่ยชิวจะพูดจบ เขาก็โยนแหวนอวกาศให้ฉางเหม่ยแล้วพูด "ฉันรู้ว่าคุณใส่ใจสิ่งนี้ ฉันก็เลยมอบมันให้กับคุณ"
“คุณยังมีจิตสำนึก” ฉางเหม่ยหยิบแหวนอวกาศและจำเจ้าของแหวนด้วยเลือดทันที
เยี่ยชิวกล่าว "หลังจากกลับถึงโรงแรมแล้ว เราจะออกจากเมืองซี่ฟางทันที สถานการณ์ของนางฟ้าไป๋ฮวาไม่สามารถล่าช้าได้ นอกจากนี้ ยิ่งเราอยู่ที่นี่นานเท่าไรก็ยิ่งอันตรายมากขึ้นเท่านั้น"
ฉางเหม่ยพยักหน้าและกล่าว "มันไม่ง่ายเลยที่จะอยู่ที่นี่เป็นเวลานาน"
ในขณะนั้น ทั้งสองก็กลับโรงแรมอย่างรวดเร็ว
นับตั้งแต่เยี่ยชิวและฉางเหม่ยจากไปนางฟไป๋ฮวาและลู่หลัวก็เครียดและเป็นกังวล เมื่อเห็นพวกเขากลับมาอย่างปลอดภัย หัวใจที่ห้อยอยู่ทั้งสองก็สงบลงในที่สุด
เยี่ยชิวปิดประตูทันทีที่เขาเข้าไปแล้วเล่าสถานการณ์ในคฤหาสน์ของเจ้าเมืองสั้น ๆ หลังจากฟังแล้วผู้หญิงทั้งสองก็ตกตะลึง
“คุณเย่ คุณได้รับหินวิญญาณสองแสนก้อนจากเจ้าเมืองจริงๆ น่าทึ่งมาก” ลูลู่กล่าวด้วยความชื่นชม
แม้ว่านางฟ้าไป๋ฮวาจะไม่พูดอะไร แต่ดวงตาของเธอก็มองเยี่ยชิวด้วยความอ่อนโยน
เยี่ยชิวกล่าว "เมืองซีฟางไม่ปลอดภัย เราจะไปที่นิกายดาบเชียงหยวนทันที"
ฉางเหม่ยนำรูปแบบเซียนออกมา และกำลังจะเปิดใช้งาน ทันใดนั้นประตูก็ดังขึ้น
“ตึง ตึง — —”
สักพักห้องก็เงียบลง
เยี่ยชิวเริ่มระมัดระวังมากขึ้น และถามว่า "นั่นใคร"
"คุณไป๋ ฉันเอง" เสียงของบัตเลอร์หลี่ดังมาจากนอกประตู
ทำไมผู้เฒ่าคนนี้ถึงมาอยู่ที่นี่?
ตัวตนของคุณถูกเปิดเผยหรือไม่?
เยี่ยชิวรู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อยและรีบขยิบตาให้ฉางเหม่ย
ฉางเหม่ยเข้าใจความหมายของเยี่ยชิวและยืนเคียงข้างไป่ฮวาและลู่หลัวทันที ตราบใดที่สถานการณ์ไม่ถูกต้อง เขาจะเปิดใช้งานรูปแบบซีฟางอย่างรวดเร็ว
เยี่ยชิวก็พร้อมที่จะดำเนินการ จากนั้นหายใจเข้าลึก ๆ แล้วเปิดประตู
พี่หลี่ยืนอยู่นอกประตูด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา
“พี่ลี่ คุณมาที่นี่ตอนดึกและไม่รู้ว่ากำลังทำอะไรอยู่” เยี่ยชิวถาม
พ่อบ้านหลี่ยิ้มและพูด "คุณไป๋ ฉันได้ยินมาว่าเพื่อนของคุณกำลังจะตายในไม่ช้า ใช่ไหม?"
ขณะที่บัตเลอร์หลี่กำลังพูด เขาก็รีบมองเข้าไปในห้องอย่างรวดเร็ว
ดวงตาของเขาจ้องมองไปที่ใบหน้าของคนจริงที่มีคิ้วยาว จากนั้นเดินไปรอบ ๆ ร่างของลู่หลัวและนางฟ้าไป๋ฮวาสักสองสามครั้ง
ผู้หญิงทั้งสองสวมผ้าคลุมหน้าดังนั้นจึงไม่สามารถมองเห็นรูปร่างหน้าตาของพวกเขาได้ชัดเจน แต่พี่หลี่ ไม่ใช่คนธรรมดา ในไม่ช้า เขาก็ค้นพบว่ารัศมีของนางฟ้าไป๋ฮวาอ่อนแอมากและดูเหมือนเธอจะได้รับบาดเจ็บสาหัส
เยี่ยชิวก้าวไปด้านข้าง ปิดกั้นมุมมองของพี่หลี่ และถามว่า "พี่หลี่ คุณรู้ได้อย่างไร"
หลี่ยิ้มและพูด "ฉันได้ยินมาจากทหารที่เข้าร่วมในการตามล่าพญามังกร ทหารบอกว่าคุณยายหยินหัวต้องการรับคุณเป็นลูกศิษย์ของเธอ แต่คุณปฏิเสธต่อหน้าทุกคน เหตุผลก็คือมิสเตอร์ไป๋ มีเพื่อนที่กำลังจะตายเร็วๆ นี้ คุณต้องอยู่กับเธอ”
เยี่ยชิวถาม "พี่หลี่ ฉันสงสัยว่าทำไมคุณถึงถามเรื่องนี้"
พ่อบ้านหลี่ยิ้มเล็กน้อย หยิบขวดหยกเล็ก ๆ ออกมาจากกระเป๋าของเขาแล้วมอบให้เยี่ยชิว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...
ทำไมตอนที่267มันมีน้อยจังอะ...
ช่วงนี้ทุกเรื่องทำไมมีแค่ห้าบรรทัด อ่านไม่รู้เรื่องเลย..ถ้าแอด..มีเวลารบกวนตรวจสอบให้ด้วยนะครับ..ขอร้อง...
สงสัยค่ะ สงสัยๆๆ เยี่ยวชิวจากนายแพทย์ฝึกหัดมาเป็นนักสู้ได้ยังไง...
ผู้หญิงคือเลวเลยอะ...
51 หายไปไหน...