ดาบเทพเจ็ดสีใสตั้งตระหง่านอยู่บนท้องฟ้า
ทันใดนั้น เจตนาดาบขนาดใหญ่ได้ปกคลุมสวรรค์และโลก ทำให้ผู้คนในปัจจุบันเปลี่ยนสีหน้า
แม้ว่าเยี่ยชิวและคนอื่นๆ จะอยู่ในค่ายกลนักบุญ แต่ในขณะนี้ พวกเขาก็รู้สึกหายใจไม่ออกเช่นกัน
“ดาบเพลิงตะวันเจ็ดสี!”
เสียงร้องประหลาดใจดังมาจากอากาศ
เยี่ยชิวมองไปที่ดาบเทพเจ็ดสีและอุทานว่า “ดาบเล่มนี้พิเศษอย่างยิ่ง”
ลู่หลัวกล่าวว่า “มีข่าวลือว่า บรรพบุรุษผู้ก่อตั้งนิกายดาบชิงอวิ๋น ครั้งหนึ่งเคยจับนกฟีนิกซ์ได้และใช้ขนของมันเพื่อปรับแต่งดาบเทพที่เรียกว่าดาบเพลิงตะวันเจ็ดสี”
“ตั้งแต่นั้นมา ดาบเพลิงตะวันเจ็ดสีก็เป็นดาบส่วนตัวของหัวหน้า ที่สืบทอดต่อกันของนิกายดาบชิงอวิ๋น”
“ฉันไม่ได้คาดหวังว่า จิ่วเจี้ยนเซียนจะนำดาบนี้มาที่นี่จริงๆ”
เยี่ยชิวถามว่า “จิ่วเจี้ยนเซียน มีระดับพลังยุทธ์ขนาดไหน?”
ลู่หลัวตอบว่า “ว่ากันว่า จิ่วเจี้ยนเซียนก้าวเข้าสู่ขั้นทงเสินสูงเมื่อหลายปีก่อน ห่างจากการเป็นนักบุญเพียงครึ่งก้าว การดำรงอยู่เช่นนี้เรียกว่าครึ่งนักบุญในโลกฝึกเซียน”
ฮู
เยี่ยชิวและอมตะชางเหม่ยต่างก็สูดลมหายใจเข้าอย่างแรง
ขณะนี้ ผู้อาวุโสลิ่วของสำนักหยินหยางพูดในอากาศ
“จิ่วเจี้ยนเซียน คุณกำลังพยายามทำให้ทุกคนตกใจด้วยอาวุธเทพ? ติดว่าทุกคนไม่ได้มีอาวุธอยู่ในมือเหรอ?”
หลังจากที่ผู้อาวุโสลิ่วพูดจบ เขาก็ยื่นมือขวาและถือเจดีย์ดำขาวไว้ในฝ่ามือ
“ไป!”
ผู้อาวุโสลิ่วโยนมือขวาเบาๆ
ทันใดนั้น เจดีย์ดำขาวก็ขยายใหญ่ขึ้นอย่างรวดเร็ว ในที่สุดก็สูงถึงประมาณหนึ่งหมื่นฟุต เปล่งรัศมีสีดำขาว คล้ายกับการสร้างสวรรค์และโลก
“เจดีย์หยินหยาง!”
ลู่หลัวตระหนักถึงต้นกำเนิดของเจดีย์และกล่าวว่า “นี่คืออาวุธเทพของสำนักหยินหยาง มีข่าวลือว่าเจดีย์หยินหยางเคยปราบนักบุญ!”
จิ่วเจี้ยนเซียนมองไปที่ผู้อาวุโสลิ่วและเยาะเย้ย “เกิดอะไรขึ้น เสี่ยวลิ่วจื่อ คุณต้องการเปรียบเทียบกับฉัน?”
“ฉันทนไม่ได้กับทัศนคติที่เย่อหยิ่งของนิกายชิงอวิ๋นของคุณ” ผู้อาวุโสลิ่วพูดอย่างเย็นชา “และคุณไม่สามารถเรียกฉันว่าเสี่ยวลิ่วจื่อได้ ระวัง ไม่งั้นฉันจะตัดลิ้นของคุณ”
“ตัดลิ้นฉันเหรอ? ฮ่าฮ่าฮ่า อยากจะหัวเราะจนตาย” จิ่วเจี้ยนเซียนหัวเราะเสียงดัง “เสี่ยวลิ่วจื่อ หลายปีแล้ว ทักษะของคุณยังไม่ดีขึ้น แต่ความเย่อหยิ่งของคุณเติบโตขึ้น”
“คุณต้องการตัดลิ้นของฉันใช่ไหม? เอาล่ะ ฉันจะให้โอกาสคุณ”
หลังจากพูดอย่างนั้น จิ่วเจี้ยนเซียน ก็สะบัดนิ้ว
“ชิง!”
ดาบเพลิงตะวันเจ็ดสีก็ฟันลงทันที ราวกับเสาแห่งสวรรค์พังทลายลงถึงจุดสุดยอดที่น่าสะพรึงกลัว
“หยุดนะทั้งสองคน!” มีคนตะโกนจากด้านข้าง
อย่างไรก็ตาม ผู้อาวุโสลิ่วได้ผนึกมืออย่างรวดเร็วและส่งแสงสีขาวเข้าไปในเจดีย์หยินหยาง
ทันใดนั้น เจดีย์หยินหยางก็กระแทกเข้ากับดาบเพลิงตะวันเจ็ดสี
“ถอยออกไปเร็ว!” มีคนตะโกน และเรือบินได้ในอากาศก็ถอยกลับไปสามพันลี้เกือบพร้อมกัน
“บูม!”
อาวุธเทพทั้งสองปะทะกัน เกิดเสียงอึกทึกที่ทำให้อากาศสั่นสะเทือน ราวกับว่าวันโลกาวินาศกำลังใกล้เข้ามา
หวด!
จิ่วเจี้ยนเซียนก้าวเข้าไปในอากาศและตะโกนว่า “เสี่ยวลิ่วจื่อ มานี่ ฉันจะส่งคุณไปสู่ความตาย”
น้ำเสียงของเขาหยิ่งมาก
“ฉันพูดไปแล้ว คุณไม่สามารถเรียกฉันว่าเสี่ยวลิ่วจื่อได้ วันนี้ฉันจะตัดลิ้นของคุณหากจำเป็น”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...
ทำไมตอนที่267มันมีน้อยจังอะ...
ช่วงนี้ทุกเรื่องทำไมมีแค่ห้าบรรทัด อ่านไม่รู้เรื่องเลย..ถ้าแอด..มีเวลารบกวนตรวจสอบให้ด้วยนะครับ..ขอร้อง...
สงสัยค่ะ สงสัยๆๆ เยี่ยวชิวจากนายแพทย์ฝึกหัดมาเป็นนักสู้ได้ยังไง...
ผู้หญิงคือเลวเลยอะ...
51 หายไปไหน...