วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 1486

เยี่ยชิว และนางฟ้าไป๋ฮวา สะดุ้งและรีบมองไปข้างหน้า เห็นเพียงลู่หลัวถูกกระแทกออกมา

"ซิ่ว!"

เยี่ยชิว รีบวิ่งออกไปอย่างรวดเร็วและรับลู่หลัวไว้เพื่อที่เธอจะไม่ล้มลงกับพื้น

ลู่หลัว นอนอยู่ในอ้อมแขนของเยี่ยชิว และกลิ่นอันแรงกล้าของผู้ชายก็พุ่งเข้าจมูกของเธอ ในขณะนี้เองลู่หลัว ก็รู้สึกผ่อนคลายและติดความรู้สึกนี้มาก

"ไม่เป็นไรใช่ไหม?"

เยี่ยชิวปล่อย ลู่หลัว ลง และพยุงเธอยืนขึ้น

“ไม่เป็นไร” ลู่หลัวรู้สึกผิดหวังในใจเล็กน้อย เธอยังอยากจะนอนอยู่ในอ้อมแขนสักพักหนึ่ง

“ดูเหมือนว่าคุณลู่หลัวจพไม่ได้ถูกชะตาด้วยเหมือนกัน!” อมตะชางเหม่ยกล่าว

เยี่ยชิว มองไปที่ นางฟ้าไป๋ฮวา และพูดเบา ๆว่า : "เย่ว์เออร์ คุณลองดูไหม?"

นางฟ้าไป่ฮวาส่ายหัวแล้วพูดว่า: "พวกคุณได้ไหว แล้วฉันจะไหวได้ไง"

เยี่ยชิวกล่าวว่า: "ถ้าคุณไม่ลองดูแล้วจะรู้ได้ไงว่าไม่ไหว"

“มาลองดูกันดีกว่า ถ้าไม่ได้ผล เราค่อยหาทางอื่น”

“นะ เยว่เอ๋อร์~”

ทันทีที่คำพูดเหล่านี้พูดออกมา ใบหน้าที่สวยงามของนางฟ้าไป๋ฮวาก็เปลี่ยนเป็นสีแดง ลู่หลัวมองดูเยี่ยชิวและนางฟ้าไป๋ฮวาด้วยดวงตาเบิกกว้าง คิดในใจ ว่า เกิดอะไรขึ้นกับคุณเยี่ยและกงจู่?

อมตะชางเหม่ยก็เหลือบมองทั้งสองคนด้วยการขำแห้ง

แก้มของนางฟ้าไป๋ฮวารู้สึกร้อนและแดงเมื่อถูกพวกเขาจ้องมอง และเธอก็พูดอย่างทำตัวไม่ถูกว่า "งั้นฉันลองดูก็ได้!"

หลังจากพูดอย่างนั้น นางฟ้าไป๋ฮวาก็เดินไปยังแสงสีขาวอย่างรวดเร็ว รวบรวมชี่แท้ของเธอ และรอยเปลวไฟระหว่างคิ้วของเธอก็สว่างขึ้น

ในขณะที่เธอกำลังจะลงมือเเต่จู่ๆ ตัวหนังสือรูนกลมๆก็ปรากฏขึ้นบนแสงสีขาว กระจายไปรอบๆ ราวกับระลอกน้ำ

วินาทีต่อมา ก็มีหลุมเปิดขึ้นในแสงสีขาว และแรงดูดมหาศาลก็ดึงนางฟ้าไป๋ฮวาเข้าไป

"ตูม!"

นางฟ้าไป๋ฮวา ตกลงไปในสระเลือด และเธอก็รู้สึกราวกับว่าเธอตกลงไปในกองไฟ เสื้อผ้าของเธอถูกไฟไหม้ไปหมดและขณะนี้เลือดสีเข้มก็เริ่มเปลี่ยนเป็นสีแดงสดขึ้น

โชคดีที่ นางฟ้าไป๋ฮวา แช่อยู่ในสระเลือด ไม่เช่นนั้นเธอคงจะโป๊ะแน่ๆ

หลังจากที่เลือดสีดำเปลี่ยนเป็นสีแดงแล้ว มันก็ผสมกับแสงศักดิ์สิทธิ์ที่สดใส จากนั้นก็เข้าไปในรูขุมขนของนางฟ้าไป๋ฮวาอย่างรวดเร็วเหมือนกับแมลงที่ซุกซน

"อ๊าก……"

นางฟ้าไป๋ฮวากรีดร้องเสียงดังด้วยความเจ็บปวด ใบหน้าของเธอบิดเบี้ยวด้วยความเจ็บปวด และในพริบตาเดียว ผมของเธอก็เปลี่ยนเป็นสีแดงราวกับเปลวไฟ

เธอรู้สึกได้อย่างชัดเจนว่าหลังจากที่เลือดเข้าสู่ร่างกายของเธอแล้ว เลือดเดิมในร่างกายของเธอถูกเผาอย่างหมดจดราวกับว่ามีคนทำการผ่าตัดถ่ายเลือดให้เธอ

ไม่เพียงเท่านั้น เส้นลมปราณของนางฟ้าไป๋ฮวาก็ยังถูกทำลายทีละนิด จากนั้นก็ซ่อมแซมมันทีละนิด

กระบวนการนี้ช่างเจ็บปวดมาก

"อ๊าก..." นางฟ้าไป๋ฮวาอดไม่ได้ที่จะกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด

ภายนอกแสงสว่างนั้น

“คุณเยี่ย ตอนนี้เราควรทำอย่างไรดี?”

เมื่อเห็นนางฟ้าไป่ฮวาต้องทนทุกข์ทรมานกับความเจ็บปวดที่ไม่อาจจินตนาการได้เช่นนี้ ลู่หลัวก็กังวลมากจนจะร้องไห้ออกมา

ใครจะรู้เยี่ยชิวนั้นก็เป็นหว่งนางไฟไป๋ฮวาอย่างมาก

เมื่อได้ยินเสียงที่กรีดร้องอย่างเจ็บปวดของนางฟ้าไป่ฮวา หัวใจทั้งดวงของเขาก็เกือบจะหลุดออกมา และเขาแทบจะอดไม่ได้ที่จะออกมือช่วย ในเหตุกราณ์ตอนนี้เขาก็ลืมตาสวรรค์ขึ้นและพบว่าสิ่งต่าง ๆนั้นมันไม่ธรรมดา

“ดูเหมือนเธอกำลังได้รับการถ่ายเลือด”

“ยิ่งกว่านั้น เส้นลมปราณยังอยู่ระหว่างการปรับปรุง”

ทันใดนั้น หัวใจของเยี่ยชิวก็กระตุก

เขาเห็นว่าผิวหนังบนเท้าของนางฟ้าไป๋ฮวาถูกเลือดกัดละลาย จากนั้นผิวหนังใต้คอของเธอก็หายไปอย่างรวดเร็ว เหลือเพียงโครงกระดูกในทันที

"เกิดอะไรขึ้นกันแน่?"

เยี่ยชิว ตกใจมากจนเกือบลืมหายใจ หากไม่ใช่ว่าดวงตาของนาฟ้าไป๋ฮวาขยับอยู่ เขาคงคิดว่านางฟ้าไป๋ฮวา ตายไปแล้ว