“ตายแล้ว?”
หยุนซีตกตะลึง
เธอไม่เคยคาดหวังว่าเยี่ยชิวจะสังหารฮวงฝู่ฉีจริงๆ ในช่วงเวลาอันสั้นเช่นนี้
เธออดไม่ได้ที่จะถามตัวเองในใจว่า หากเธอต้องเผชิญหน้ากับ ฮวงฝู่ฉี เธอจะฆ่าเขาในเวลาอันสั้นได้หรือไม่?
คำตอบคือไม่
แม้ว่าเธอจะมั่นใจในการเอาชนะฮวงฝู่ฉี แต่ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะทำได้อย่างง่ายดายเหมือนกับที่เยี่ยชิวทำ
“เขาซ่อนระดับพลังยุทธ์ของเขาหรือเปล่า?”
หยุนซีอดไม่ได้ที่จะถาม
“ไม่” นางฟ้าไป๋ฮวาตอบ “เขาอยู่ที่ขั้นแก่นทองจริงๆ”
“เป็นไปได้อย่างไร?” หยุนซีพบว่ามันยากที่จะเชื่อ
อมตะชางเหม่ยหัวเราะเบาๆ “เจ้าหนู สามารถสร้างปาฏิหาริย์ได้เก่งมาก”
หยุนซีรู้สึกสับสนมากยิ่งขึ้น เยี่ยชิวอยู่ที่ขั้นแกนทองเท่านั้น เขาจะฆ่าผู้เชี่ยวชาญระดับสูงของขั้นต้งเทียนได้อย่างไร?
ต้องมีความลับเกี่ยวกับเขาแน่ๆ!
หยุนซีมองไปทางเยี่ยชิวในระยะไกล ดวงตาที่สวยงามของเธอเต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็น
เมื่อสังเกตเห็นการจ้องมองของเธอ อมตะชางเหม่ยก็อดไม่ได้ที่จะพูดว่า “นางฟ้าหยุนซี อันที่จริงเราไม่มีความแค้นกับพื้นที่เทพ เจ้าหนูทำทั้งหมดนี้เพื่อคุณ!”
“เพื่อฉัน?”
ด้วยเหตุผลบางอย่าง เมื่อหยุนซีได้ยินสิ่งนี้ หัวใจของเธอก็เต้นแรง “ตึกตึก” ด้วยความตื่นเต้น
นางฟ้าไป๋ฮวามองอมตะชางเหม่ยอย่างไม่พอใจ ราวกับจะพูดว่า คุณพูดมากเกินไป
อมตะชางเหม่ยไม่สนใจท่าทางของเธอ กล่าวต่อว่า “เจ้าหนูอยู่ที่ขั้นแกนทองเท่านั้น เขาเต็มใจเผชิญหน้ากับผู้เชี่ยวชาญขั้นค้งเทียนทั้งสี่คนเพียงลำพัง โดยรับความเสี่ยงครั้งใหญ่สำหรับคุณ จริงๆ แล้ว แม้แต่ฉันก็ชื่นชมเขาด้วยซ้ำ”
“ฉันแน่ใจว่านางฟ้าหยุนซี คุณจะต้องสะเทือนใจมากใช่ไหม?”
“นางฟ้าหยุนซี คุณช่วยสัญญาเงื่อนไขหนึ่งข้อกับฉันได้ไหม”
หยุนซีพูดอย่างสุภาพว่า “ได้โปรดพูดเถอะ นักพรต”
อมตะชางเหม่ยกล่าวว่า “ถ้าเจ้าหนูช่วยคุณจัดการกับศัตรูเหล่านี้ คุณช่วยพาเขาไปที่นิกายชิงอวิ๋น และทำให้เขาเป็นนักบุญของนิกายชิงอวิ๋นได้ไหม?”
“แน่นอน” หยุนซีไม่ลังเลเลยและกล่าวว่า “ตราบใดที่เขาเต็มใจ นิกายดาบชิงอวิ๋นของเราจะต้อนรับเขาด้วยความเต็มใจ”
อมตะชางเหม่ยรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย โดยคิดกับตัวเองว่าหญิงสาวคนนี้เห็นด้วยอย่างรวดเร็ว เธอต้องไม่เป็นเพียงนักบุญหญิงธรรมดาของนิกายดาบชิงอวิ๋น แต่อาจมีภูมิหลังที่ทรงพลังเช่นกัน
“ขอบคุณนะนางฟ้า งั้นเรามาพิจารณาเรื่องนี้กัน”
อมตะชางเหม่ยยิ้ม คิดกับตัวเองว่า เมื่อเยี่ยชิวกลายเป็นบุตรนักบุญของนิกายดาบชิงอวิ๋น พวกเขาจะไม่ต้องกลัวสำนักหยินหยางอีกต่อไป และไม่ต้องกังวลกับการตอบโต้จากพื้นที่เทพ
ด้วยการคุ้มครองของนิกายดาบชิงอวิ๋น ใครสามารถแตะต้อง เยี่ยชิวได้?
แน่นอนว่าอมตะชางเหม่ยก็มีจุดประสงค์แอบแฝงของเขาเองเช่นกัน
หากเยี่ยชิวกลายเป็นบุตรนักบุญของนิกายดาบชิงอวิ๋น เขาก็สามารถอยู่ที่นั่นได้อย่างเปิดเผยโดยไม่ต้องกลัวหรือกังวล
นอกจากนี้ ในฐานะนิกายอันดับหนึ่งของตงฮวง นิกายดาบชิงอวิ๋นมีหินวิญญาณและสมบัติจำนวนนับไม่ถ้วนซึ่งเขาสามารถรับได้อย่างง่ายดาย
ในที่เกิดเหตุ
หลินเชียนเชียนและทัวปาเหย่ตกตะลึง เห็นได้ชัดว่า ไม่ได้คาดหวังว่าฮวงฝู่ฉีจะตายด้วยน้ำมือของเยี่ยชิว
ขณะที่ทั้งสองตัวสั่น ก็รู้สึกไม่สบายใจอย่างยิ่งเช่นกัน
อีกด้านหนึ่ง
อันลั่วเฉินยังคงยืนอยู่กับที่ สีหน้าสงบ แต่เมื่อวิญญาณของฮวงฝู่ฉีแตกสลาย เปลือกตาของเขาก็กระตุก และเขามองดูเยี่ยชิวด้วยดวงตาที่ลึกซึ้ง
ในท้ายที่สุด สายตาของเขาก็จ้องมองไปที่แส้ในมือของเยี่ยชิว
“แส้ไม้นั่นดูแปลกๆ นิดหน่อย”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
ไอ้ชิบหาย มีแต่หน้าเปล่าๆมา3วันแล้ว พอๆเลิกอ่านบล็อคแม่งออกเลย หนังสือที่อื่นมีอ่านเยอะแยะ...
หลังๆทำไมลงแต่หน้าเปล่า ไม่มีตัวหนังสือสักตัว...
จะอ่านบท1611-1616ยังใงคับ...
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...
ทำไมตอนที่267มันมีน้อยจังอะ...
ช่วงนี้ทุกเรื่องทำไมมีแค่ห้าบรรทัด อ่านไม่รู้เรื่องเลย..ถ้าแอด..มีเวลารบกวนตรวจสอบให้ด้วยนะครับ..ขอร้อง...
สงสัยค่ะ สงสัยๆๆ เยี่ยวชิวจากนายแพทย์ฝึกหัดมาเป็นนักสู้ได้ยังไง...
ผู้หญิงคือเลวเลยอะ...