วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 1518

หลังจากที่ปรมาจารย์จากสามดินแดนศักดิ์สิทธิ์ได้ตายลงด้วยน้ำมือของฉินเจี้ยนเซียนทีละคน

เลือดสาดเป้นฝนกลางอากาศ

น่าเศร้าอย่างยิ่ง

ฉินเจี้ยนเซียนยื่นมือขวาออกมาและทำลายเข็มแห่งเทพสังหารทิ้งด้วยน้ำมือของเขา จากนั้นเขาก็เก็บเข้าไปในวงแหวน

"ศิษย์น้อง นายยังคงเก่งเหมือนเดิมเลย!"จิ่วเจี้ยนเซียนพูดด้วยหน้าตาชมเชย

"ไม่ใช่ว่าฉันเก่ง แต่มันเก่งต่างหาก"ฉินเจี้ยนเซียนโบกสบัดแส้ตีเทวดาในมือ

สีหน้าของจิ่วเจี้ยนเซียนงุนงง"แส้อันนี้คือ......"

"ไอ้เด็กนั้นเป็นคนให้ฉันยืม"ฉินเจี้ยนเซียนชี้ไปทางเยี่ยชิว จากนั้นสายตาก็จ้องมองดูแส้ตีเทวดา พลิกไปพลิกมาดูและพูดว่า"แปลกประหลาด ไม้แส้อันนี้ดูธรรมดา แต่พลังยุทธ์กลับเยอะจนน่าตกใจ"

"หรือว่าเป็นอาวุธศักดิ์สิทธิ์?"จิ่วเจี้ยนเซียนถาม

"ไม่เหมือนอาวุธศักดิ์สิทธิ์"ฉินเจี้ยนเซียนพูด"ก่อนหน้านี้ไอ่เด็กนั้นบอกกับฉันว่าแส้เส้นนี้สามาถฟาดคนที่มีระดับสูงกว่าได้ ตอนนั้นฉันยังไม่เชื่อรอตอนที่ได้ใช้ถึงรู้ว่าที่ไอ้เด็กนั้นพูดไม่ได้โกหก"

"เมื่อกี้ตอนที่ต่อสู้กัน ฉันฟาดแส้นี้ออกไปเฝิงเยี่ยนและหยางชางตงถูกตึงเอาไว้ ไม่อย่างนั้นพวกเขาคงไม่ตายเร็วขนาดนี้"

"แส้เส้นนี้เป็นสมบัติล้ำค่าเลยสิ!"

ฉินเจี้ยนเซียนมีสัญชาตญาณที่แข็งแกร่ง เขากล้าเอาแส้เส้นนี้ต่อสู้กับนักบุญที่แข็งแกร่ง

จิ่วเจี้ยนเซียนยนยิ้มพูด"สมบัติล้ำต่าของไอ่เด็กนั้นก็ไม่น้อยนะเนี้ย ก่อนหน้านี้เขาให้ใบยาวิเศษกับฉันและให้ฉันยาอมฤตอีกหนึ่งเม็ดดังนั้นร่างกายฉันเลยฟื้นฟูเนื้อได้รวดเร็ว"

"เขามียาอมฤต?"ฉินเจี้ยนเซียนรู้สึกเหลือเชื่อถามว่า"ไอ่เด็กนั้นเป็นใครมาจากไหน?"

จิ่วเจี้ยนเซียนพูด"ฉันก็ไม่ทราบอย่างเจาะจง ได้ยินหยุนซีบอกว่าไอ่เด็กนั้นฆ่านักบุญไปแล้วหลายสำนักใหญ่"

"ก่อนหน้านี้ฉันยังสงสัย เขาเป็นเพียงขั้นแกนทองทำไมสามารถฆ่าพวกหลินเทียนได้?"

"ตอนนี้ฉันเข้าใจแล้ว คงจะเป็นเพราะแส้เส้นนี้ช่วยชีวิตเขาไว้"

ฉินเจี้ยนเซียนมองเยี่ยชิวและพูดกับจิ่วเจี้ยนเซียนว่า"รุ่นพี่ ไอ่เด็กนั้นยังอายุน้อย ก็กล้าที่จะฆ่นักบุญสูงสุดของตงฮวง แสดงให้เห็นว่าเขากล้าหาญมาก คนมีพรสวรรค์แบบนี้ควรที่จะถูกรับเลือกให้เข้ามาอยู่ในนิกายดาบชิงอวิ๋นของพวกเรา"

จิ่วเจี้ยนเซียนพยักหน้า"ฉันก็กำลังคิดแบบนี้อยู่เหมือนกัน"

ต่อมาทั้งสองคนลงมาถึงพื้นโลก

"คืนให้นาย"

ฉินเจี้ยนเซียนโยนแส้ตีเทวดาให้เยี่ยชิวพูดว่า"ต้องขอบคุณนายที่ช่วยไว้ ไม่งั้นละก็เกรงว่าฉันและรุ่นพี่ยากที่จะชนะ"

"โปรดรับความขอบคุณของฉัน"

ฉินเจี้ยนเซียนพูดจบก็โค้งคำนับให้กับเยี่ยชิว

เยี่ยชิวพูดอย่างเกรงใจว่า"เรื่องเล็กน้อยๆเอง รุ่นพี่อย่าได้เกรงใจกันเลย"

"นายชื่ออะไร?"ฉินเจี้ยนเซียนถาม

เยี่ยชิวตอบว่า"ศิษย์น้องเยี่ยฉังเซิง"

"ฉังเซิง บอกฉันหน่อยว่านายเป็นคนจากสำนักไหน?"น้ำเสียงของฉินเจี้ยนเซียนมีความกระตือรือร้น

เยี่ยชิวพูด"พูดตามความจริงผมเป็นแค่ผู้ปลูกฝังสบายๆคนหนึ่ง ไม่มีสำนัก"

ฉินเจี้ยนเซียนถามต่อ"เอ่อใช่ แส้เส้นนั้นของนายได้มาจากไหน เป็นอาวุธศักดิ์สิทธิ์หรอ?"

เยี่ยชิวตอบ"แส้เส้นนี้ฉันได้มาโดยบังเอิญ ไม่รู้ว่าเป็นอาวุธศักดิ์สิทธิ์ไหม"

พูดจบเยี่ยชิวก็เอแส้ตีเทวดาเก็บเข้าถุงเฉียนคุน