หลินต้าเหนี่ยวหันกลับไป เห็นเเต่ว่าผู้หญิงแปดคนที่ใส่ชุดกระโปรงยาว ถืออาวุธดาบวิ่งเข้าหาเขาด้วยเจตนาการฆ่า
“พวกเขาเป็นคนรับใช้หญิงของสวีโหย่วหยง ”
คำาพูดของหลินต้าเหนี่ยวเพิ่งจบลง ก็ได้ยินคนรับใช้หญิงนั้นตะโกนดังว่าภ“ไอ้อ้วนนั้นอยู่ข้างหน้า ฆ่าเขาทิ้ง”
อมตะชางเหม่ยยิ้ม“ฉันก็รู้ ว่าสํานักหยินหยางไม่มีคนดี สวีโหย่วหยงจะฆ่านายจริงๆ”
“ปากเสีย ”หลินต้าเหนี่ยวดุคำหนึ่ง แล้วรีบเข้าไปในโรงเเรม
เยี่ยชิวแลกเปลี่ยนสายตากับอมตะชางเหม่ย เเล้วก็เข้าไปในโรงแรมด้วย
หลังจากที่คนรับใช้หญิงใช้ทั้งแปดเข้าไปในโรงแรมเเล้ว สองคนยืนเฝ้าอยู่ที่ประตู เพื่อป้องกันไม่ให้มีคนหนี ส่วนอีกหกคนจ้องเยี่ยชิวและอีกสามคน
“ไอ้หนู เอาท่ากระบี่ท่านั้นออกมา ”
คนรับใช้หญิงคนหนึ่งตะโกนใส่เยี่ยชิว“เอาท่ากระบี่ออกมา ฉันจะไว้ศพสมบูรณ์ให้นาย มิฉะนั้น นายจะไม่เหลือทั้งศะเเละกระดูก”
“ช่างปากดีจัง”เมื่อเยี่ยชิวได้ยินแบบนี้ เขาพูดด้วยหน้าที่ดูถูก“เพียงเเค่หญิงตกอับอย่างพวกเธอ ยังกล้าที่จะอวดดีต่อหน้าฉัน ฉันว่าพวกเธออยากตายแล้ว”
“กูฆ่าพวกเธอ ก็ง่ายเหมือนเชือดไก่!”
คนรับใช้หญิงพวกนั้นโกรธจัด
“บางงอาจนักนะ!”
“ใกล้จะตายเเล้ว ยังอวดดี เบื่อชีวิตแล้วสิ!”
“พูดจาไม่ดี ฆ่าเขาก่อน......”
เยี่ยชิวชี้ไปที่คนรับใช้หญิงพวกนั้นแล้วเกี่ยวนิ้วของเขา และพูดอย่างดูถูก“มาพร้อมกันเถอะ ฉันจะส่งคุณไปนรก”
“อวดดีเกิน ฆ่า!”คนรับใช้หญิงคนหนึ่งถือดาบคมไว้ และแทงไปทางเยี่ยชิว
ทันใดนั้น พลังเเห่งดาบก็กระจายออกไป ห่อหุ้มทั้งโรงแรมไว้ ทําให้อุณหภูมิรอบๆลดลงอย่างกะทันหัน
หนาวเย็นสุดๆ
แม้ว่าเธอจะเป็นเพียงคนรับใช้ของสวีโหย่วหยง แต่ทักษะไม่ได้อ่อนเเอ ออกมือก็เป็นท่าฆ่า
“ไอ้หนู นายกล้าพูดคําอวดดีต่อหน้าฉัน ฉันจะตัดลิ้นของนายออกก่อน แล้วค่อยรื้อนายเป็นชิ้น ๆ ”
คนรับใช้หญิงที่ออกมือคนนี้หยิ่งผยองมาก เธอไม่ได้เอาเยี่ยชิวไว้ในสายตา จากนั้นก็โบกดาบยาวของเธอ ท้องฟ้าก็เต็มไปด้วยดอกไม้ดาบ เหมือนตาข่ายขนาดใหญ่ ตกลงมาปกคลุมหัวของเยี่ยชิว
“พี่ฉางเซิง รีบซ่อนไว้”หลินต้าเหนี่ยวตะโกนเสียงดัง
อย่างไรก็ตาม เยี่ยชิวไม่เพียงแต่ไม่หลบ แล้วยังสะบัดนิ้วของเขา
“ซิ่ว!”
พลังดาบฉีพุ่งออกมาจากปลายนิ้วของเยี่ยชิว ราวกับสายฟ้า ทะลุผ่านเงาดาบบนท้องฟ้า และทะลุผ่านกลางคิ้วของคนรับใช้หญิง
“พู่!”
ร่างของคนรับใช้หญิงแข็งทื่อ เเล้วเงาดาบที่เต็มไปในบนท้องฟ้าก็หายไป
ตามมา เยี่ยชิวยกมือขึ้นก็เป็นพลังดาบอีกหนึ่งสายก็ตี ตีโดนตันเถียนของคนรับใช้หญิงคนนั้น
“พึ่ง!”
จินตานแตกสลาย และร่างของคนรับหญิงภใช้นั้นก็ขาดออกจากกันเป็นสี่ห้าชิ้น เลือดกระเซ็นไปทั่วพื้น
ร่ายตายทักษะก็หายไปหมด
“เพียงแค่เธอยังอยากจะฆ่าฉัน? งี่เง่า”เยี่ยชิวดูเฉยเมย
ยกเว้นคนรับใช้หญิงสองคนที่เฝ้าประตู คนรับหญิงใช้อีกห้าคนก็รีบพุ่งไปหาเยี่ยชิวกันเป็นฝูง
“กล้าฆ่าคนของสํานักหยินหยางของเรา นายตายแน่!”
“แม้ว่าเทพเจ้าจะมาในวันนี้ ก็ไม่สามารถช่วยพวกนายได้ ”
“ไปตายซะ!”
คนรับใช้หญิงทั้งห้าเอาอาวุธดาบออกมา ฆ่าไปที่เยี่ยชิว
เมื่อหลินต้าเหนี่ยวเห็นฉากนี้ ก็พับแขนเสื้อขึ้น เตรียมตัวจะเข้าไปช่วย แต่ถูกอมตะชางเหม่ยดึงไว้
“ต้าเหนี่ยว นายอยู่ที่นี่ดีกว่า อย่าไปยุ่ง”อมตะชางเหม่ยกล่าว
หลินต้าเหนี่ยวกล่าวว่า“ พี่ฉางเซิงคนเดียวจะไหวเหรอ?”
อมตะชางเหม่ยยิ้ม“ไม่ต้องเป็นห่วง ไอ้เด็กเปรตจัดการเขาได้”
เหมือนที่พูดจริงๆ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
ไอ้ชิบหาย มีแต่หน้าเปล่าๆมา3วันแล้ว พอๆเลิกอ่านบล็อคแม่งออกเลย หนังสือที่อื่นมีอ่านเยอะแยะ...
หลังๆทำไมลงแต่หน้าเปล่า ไม่มีตัวหนังสือสักตัว...
จะอ่านบท1611-1616ยังใงคับ...
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...
ทำไมตอนที่267มันมีน้อยจังอะ...
ช่วงนี้ทุกเรื่องทำไมมีแค่ห้าบรรทัด อ่านไม่รู้เรื่องเลย..ถ้าแอด..มีเวลารบกวนตรวจสอบให้ด้วยนะครับ..ขอร้อง...
สงสัยค่ะ สงสัยๆๆ เยี่ยวชิวจากนายแพทย์ฝึกหัดมาเป็นนักสู้ได้ยังไง...
ผู้หญิงคือเลวเลยอะ...