วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 1536

คนรับใช้หญิงที่สวีโหย่วหยงสั่งมา ถูกเยี่ยชิวฆ่าอย่างโหดเหี้ยม ในเหตุการณ์เต็มไปด้วยกลิ่นเลือดแรง

“ไป!”

เยี่ยชิวชิวกล่าว

อมตะชางเหม่ยถามว่า “ไอ้เด็กเปรต นายอยากเปลี่ยนไปอยู่ที่ที่ปลอดภัยใช่ไหม?”

“ดูเหมือนว่าความคิดของนายจะตรงกับความคิดของข้าเลย ”

“คนของสํานักหยินหยางอยากฆ่าพวกเรา คนรับใช้หญิงพวกนั้นฆ่าไม่สำเร็จ เกรงว่าสวีโหย่วหยงจะมาที่นี่ด้วยตนเอง ดังนั้นพวกเราอยากอกจากดีกว่า ”

เยี่ยชิวกล่าวว่า“ไอ้เเก่ นายเข้าใจผิดเเล้ว ฉันหมายถึงพวกเราไปฆ่าสวีโหย่วหยงกันเถอะ”

อมตะชางเหม่ย“......”

หลินต้าเหนี่ยวกล่าวว่า“ฉันก็จะไปด้วย ไอ้เเก่นั้นขู่ว่าจะตัดอัณฑะฉัน ฉันจะฆ่าเขาทิ้ง“ว่าแต่พี่ฉางเซิง นายสัญญากับฉันได้ไหม”

เยี่ยชิวถามว่า “เรื่องอะไร?”

หลินต้าเหนี่ยวกล่าวว่า “นายช่วยบังคับสวีโหย่วหยงไว้ก่อนได้ไหม แล้วเอาให้ฉันจัดการ”

“ทำไม นายยังอาลัยอาวรณ์เขาไม่ได้เหรอ?” เยี่ยชิวเกลี้ยกล่อม“แผ่นดินไม่ไร้เท่าพุทรา เขาพอมีใจฆ่านายแล้ว นายยังมีความจำเป็นต้องรักหยกถนอมบุปผาอีกเหรอ?”

หลินต้าเหนี่ยวยิ้มอย่างโรคจิต และพูดว่า “ฉันไม่ได้รักหยกถนอมบุปผา ฉันอยาก……เฮ่ๆ!”

เเมร่ง

สีหน้าของเยี่ยชิวเปลี่ยนเป็นสีเขียวทันที ก็ดุในใจอย่างเเรงว่า ไอ้อ้วนนี่ โหดเหี้ยมจริงๆ!

หลินต้าเหนี่ยวกล่าวว่า“ถ้าเธอไร้น้ำใจไร้คุณธรรมกับฉัน งั้นก็อย่าโทษฉันที่โหดร้าย นายน้อยไม่ได้ยั่วง่ายๆ”

“อย่างไรก็ตาม สวีโหน่ยหยงเป็นปราชญ์หญิงของสํานักหยินหยาง ทักษะของเธอไม่ต่ํา และชายชราที่ข้างๆเขาก็แข็งแกร่งเช่นกัน ฉันไม่ใช่คู่ต่อสู้ของพวกเขา ”

“พี่ฉางเซิง นายสู้พวกเขาไหวไหม?”

“ไว้ใจได้เลย ไอ้เด็กเปรตได้ฆ่าบุตรนักบุญไปหลายองค์เเล้ว คนเหล่านั้นของสํานักหยิน ไม่จำเป็นต้องกลัว......”อมตะชางเหม่ยยังพูดไม่จบ ทันใดนั้นก็เห็นเยี่ยชิวจ้องเขาอย่างเคร่งขรึม รู้ทันทีว่าเขาพูดคำาที่ไม่ควรพูดออกมา จึงรีบหุบปาก

หลินต้าเหนี่ยวก็มีความสนใจเลย และถามอย่างสงสัย“พี่ฉางเซิง นายเคยฆ่าบุตรบักบุญ เป็นใครกัน?นายบอกชื่อออมา ดูว่าฉันีู้จักไหม?”

“เป็นเเค่ผู้คนเล็กๆทั้งหมด นายไม่เคยได้ยินหรอก”เยี่ยชิวกล่าวว่า“เพื่อไม่ให้รอช้า พวกเรารีบไปหาคนของสํานักหยินหยาง ถือโอกาสที่สวีโหย่วหยงยังไม่รู้ว่าคนรับใช้หญิง พวกเราตีเขาอย่างรับมือไม่ทัน”

ในขณะนั้น ทั้งสามคนก็ออกจากโรงเเรง

“ว่าแต่ พวกเรายังไม่รู้ว่าเขาอาศัยอยู่ที่ไหน?” อมตะชางเหม่ยพูดอย่างกะทันหัน

เยี่ยชิวตกตะลึง ใช่แล้ว เมื่อกี๊ฆ่าคนรับใช้หญิงคนนั้นตายเเล้ว ลืมถามว่าสวีโหย่วหยงอาศัยอยู่ที่ไหน

“เรื่องเล็กๆน้อยๆ ฝากไว้กับฉันเลย ”

หลังจากหลินต้าเหนี่ยวพูดจบ ก็ไปหาคนมาสอบถาม

สวีโหย่วหยงเป็นปราชญ์หญิงของสำนักหยินหยาง ด้วยสถานะอันสูงส่ง รวมทั้งหน้าตาสวยงาม หลินต้าเหนี่ยวสอบถามได้อย่างรวดเร็ว

ถามได้แล้ว กลุ่มสวีโหย่วหยงเข้าไปในจวนเจ้าเมือง ”หลินต้าเหนี่ยวกล่าว

เยี่ยชิวขมวดคิ้ว “เรื่องนี้ลำบากแล้ว ในจวนเจ้าเมืองต้องมีปรมาจารย์เเน่ เรื่องนี้ไม่ง่ายเเล้ว!”

หลินต้าเหนี่ยวกล่าวว่า“หรือว่าฉันหาวิธีแอบเข้าไป ถือโอกาสฆ่า?”

“ไม่ได้”อมตะชางเหม่ยกล่าว"ถ้าถูกเขาเห็น เจ้าเมืองเปิดค่ายกลปกป้องเมือง ถึงตอนนั้นพวกเราหนีไม่พ้นสักคน”

“งั้นทําอไงดี?” หลินต้าเหนี่ยวก็มีลําบากใจละ

เยี่ยชิวครุ่นคิดไปครู่หนึ่ง แล้วพูดว่า “พวกเราไปสังเกตในจวนเจ้าเมืองก่อน แล้วค่อยทําการตกลง”

หลังจากนั้น ทั้งสามคนก็ไปที่จวนเจ้าเมือง

เยี่ยชิวไม่ได้สังเกตเห็นว่า ที่ไม่ไกลจากพวกเขา มีเงาดําที่ติดตามพวกเขาตลอดเวลา

ไม่กี่นาทีต่อมา