วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 1547

ภูเขาอมตะ?

เยี่ยชิวและอมตะชางเหม่ยมองหน้ากันด้วยความงงงวย

“ต้าเหนี่ยว ภูเขาอมตะคืออะไร?” เยี่ยชิวถาม “คนเหล่านี้ไปที่ภูเขาอมตะเพื่ออะไร?”

หลินต้าเหนี่ยวดูประหลาดใจ “พี่ฉังเซิง คุณไม่รู้เกี่ยวกับภูเขาอมตะด้วยซ้ำเหรอ?”

เยี่ยชิวส่ายหัว “ไม่รู้”

จากนั้นหลินต้าเหนี่ยวก็หันไปหาอมตะชางเหม่ย ซึ่งส่ายหัวเช่นกัน

“ไม่อยากจะเชื่อเลย คุณทั้งคู่ไม่รู้เกี่ยวกับภูเขาอมตะ” หลินต้าเหนี่ยว อธิบายว่า “ในโลกฝึกเซียน มีพื้นที่ต้องห้ามหลายแห่ง และภูเขาอมตะก็เป็นหนึ่งในนั้น”

“นักบุญผู้ทรงพลังหลายคนได้เสียชีวิตในภูเขาอมตะในอดีต”

อมตะชางเหม่ยกล่าวว่า “แล้วภูเขาอมตะเป็นสถานที่อันตรายเหรอ?”

“ถูกต้อง ภูเขาอมตะนั้นอันตรายมาก แต่ก็เป็นขุมสมบัติเช่นกัน” หลินต้าเหนี่ยวกล่าวต่อ “ภูเขาอมตะนั้นลึกลับอย่างยิ่งและมีสมบัติมากมายนับไม่ถ้วน”

“ผู้ฝึกฝนบางคนได้รับสิ่งประดิษฐ์ของจักรพรรดิอยู่ข้างใน บางคนได้รับยาเทพ และบางคนได้รับเทคนิคขั้นสูงสุด”

“แม้แต่ผู้ฝึกฝนที่ไม่รู้จักสองสามคนที่ออกมาจากที่นั่น ก็มีความก้าวหน้าอย่างรวดเร็วในการฝึกฝน และบุกทะลวงไปสู่ขั้นทงเสินภายในหนึ่งร้อยปี กลายเป็นบุตรเทพของนิกายหลักๆ!”

“แน่นอนว่า บุคคลในตำนานคือ จักรพรรดิวั่นกู่ชิงเทียน”

“ว่ากันว่าเมื่อหมื่นปีก่อน เมื่อจักรพรรดิวั่นกู่ชิงเทียนยังเยาว์วัย เขาได้เข้าไปในภูเขาอมตะ สมบัติอะไรที่เขาได้รับภายในนั้นไม่มีใครรู้ แต่หลังจากที่เขาออกมา จักรพรรดิวั่นกู่ชิงเทียนใช้เวลาเพียงแปดร้อยปีในการบรรลุสถานะจักรพรรดิ และกลายเป็นมหาอำนาจจักรพรรดิที่อายุน้อยที่สุดในประวัติศาสตร์ของเผ่าพันธุ์มนุษย์!”

“ฉันได้ยินจากผู้อาวุโสในตระกูลของฉันว่า มีความลับในการเป็นจักรพรรดิภายในภูเขาอมตะ”

“ด้วยเหตุผลนี้ เป็นเวลานับหมื่นปีที่ผู้ฝึกฝนจำนวนมากไปที่ภูเขาอมตะเพื่อแสวงหาโอกาส”

น้ำเสียงของหลินต้าเหนี่ยวเปลี่ยนไป “ว่ากันว่า เมื่อหมื่นปีที่แล้ว จักรพรรดิวั่นกู่ชิงเทียนได้เข้าสู่ภูเขาอมตะพร้อมกับสิ่งประดิษฐ์ของจักรพรรดิและไม่เคยออกมาอีก ไม่ว่าเขาจะมีชีวิตอยู่หรือตายไปแล้ว ก็ยังไม่ทราบ”

“นับตั้งแต่จักรพรรดิวั่นกู่ชิงเทียน ไม่มีมหาอำนาจจักรพรรดิในเผ่าพันธุ์มนุษย์”

“ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ภูเขาอมตะก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย มันจะปรากฏขึ้นใหม่ทุกๆ ห้าร้อยปี แต่ละครั้งในตำแหน่งที่แตกต่างกัน”

“บางครั้งก็ปรากฏในตงฮวง บางครั้งในหนานหลิ่ง ยังปรากฏในซีมั่วและเป่ยอวี้ด้วย อย่างไรก็ตาม มันปรากฏบ่อยที่สุดในตงฮวง”

“ไม่เพียงเท่านั้น เนื่องจากจักรพรรดิวั่นกู่ชิงเทียนเข้าสู่ภูเขาอมตะ ทุกครั้งที่ภูเขาอมตะปรากฏขึ้นอีกครั้ง จะมีข้อจำกัดอันทรงพลังที่อนุญาตให้เฉพาะผู้ฝึกฝนที่อยู่ต่ำกว่าขั้นหยวนอิงเข้าไปได้ ผู้เชี่ยวชาญระดับสูงอื่นๆ ที่พยายามเข้าไป จะถูกฆ่าตายตรงจุดก่อนเข้าไป”

“ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา มีนักบุญบางคนอายุขัยกำลังจะสิ้นสุดลง และพวกเขาต้องการค้นหาความหวังอันริบหรี่ก่อนที่จะจากไป ดังนั้นพวกเขาจึงพยายามเข้าไปในภูเขาอมตะเพื่อเปิดเผยความลับของจักรพรรดิ”

"น่าเสียดาย ที่ไม่มีใครทำสำเร็จ"

เยี่ยชิวและอมตะชางเหม่ยประหลาดใจเมื่อได้ยินสิ่งนี้

อมตะชางเหม่ยกล่าวว่า “ปรากฏขึ้นทุกๆ ห้าร้อยปี และทุกครั้งอยู่ในสถานที่ที่แตกต่างกัน ภูเขาอมตะแห่งนี้ช่างลึกลับอย่างแท้จริง!”

เยี่ยชิวพยักหน้าและกล่าวว่า “แท้จริงแล้ว มันค่อนข้างลึกลับ”

หลินต้าเหนี่ยวกล่าวว่า “สิ่งที่แปลกคือ มันเพิ่งผ่านไปสามร้อยปีเอง นับตั้งแต่การปรากฏตัวครั้งสุดท้ายของภูเขาอมตะ และคราวนี้จู่ๆ ก็ปรากฏขึ้นในตงฮวง ฉันสงสัยว่าเหตุผลคืออะไร?”

“พี่ฉังเซิง นักพรต คราวนี้ภูเขาอมตะปรากฏขึ้นใกล้กับตงฮวง ห่างจากที่นี่เพียงร้อยไมล์ ฉันคิดว่าเราควรลองเสี่ยงโชค”

อมตะชางเหม่ยผู้ชื่นชอบความมั่งคั่งอยู่แล้ว รู้สึกสดชื่นขึ้นเมื่อได้ยินคำพูดของหลินต้าเหนี่ยว และเร่งเร้าว่า “เจ้าหนู ไปเสี่ยงโชคกันเถอะ จะเป็นอย่างไรถ้าเราสามารถค้นหาความลับของจักรพรรดิได้?”

เยี่ยชิวกลอกตาแล้วพูดว่า “ความลับของจักรพรรดิ ไม่ใช่สิ่งที่สามารถพบได้ง่าย หากฉันไม่เข้าใจผิด ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา เมื่อใดก็ตามที่ภูเขาอมตะปรากฏขึ้น นิกายชั้นนำของตงฮวงจะ ส่งลูกศิษย์ที่มีความสามารถไปหาโอกาสอย่างแน่นอน”

“ฉันได้ยินมาว่ามีสถานที่อันตรายมากมายภายในภูเขาอมตะ หากคุณก้าวเข้าไปโดยไม่ได้ตั้งใจ คุณอาจเสียชีวิตได้”

“ยิ่งกว่านั้น ผู้ฝึกฝนจะต่อสู้กันเพื่อยึดสมบัติ ซึ่งนำไปสู่การเสียชีวิตจำนวนมาก”

เยี่ยชิวถามว่า “มียาเทพอายุล้านปีอยู่ข้างในหรือไม่?”

หลินต้าเหนี่ยวเข้าใจทันทีถึงสิ่งที่เยี่ยชิวต้องการทำ และพูดว่า “คุณกำลังพยายามช่วยลูกกิเลนหรือเปล่า? มียาเทพอายุล้านปีปรากฏในภูเขาอมตะมาก่อน และไม่ใช่แค่ชิ้นเดียว”

เยี่ยชิวรู้สึกมีความหวัง เขาก็ตัดสินใจพูดว่า “ในกรณีนี้ ไปที่ภูเขาอมตะ แล้วดูว่าเราจะพบยาเทพอายุล้านปีมารักษาลูกกิเลนไหม มันคงคุ้มค่า ถ้าเราบรรลุเป้าหมายนั้นได้”

ไม่รอช้า พวกเขาทั้งสามหยิบยาปลอมตัวทันทีเพื่อเปลี่ยนรูปลักษณ์

ตอนนี้เยี่ยชิวมีรูปลักษณ์ที่หล่อเหลาและพิเศษ เปล่งรัศมีที่พิเศษออกมา

อมตะชางเหม่ยแปลงร่างเป็นนักพรตรุ่นเยาว์ ในขณะที่หลินต้าเหนี่ยว หลังจากกินยาปลอมตัว มีรูปร่างไม่เปลี่ยนแปลงมากนัก แต่มีหนวดเคราหนาบนแก้มของเขา คล้ายกับคนขายเนื้อ

หลังจากนั้น ทั้งสามก็ออกเดินทางทันที

ตอนเย็น

พวกเขามาถึงหน้าภูเขาอมตะ

เยี่ยชิวเงยหน้าขึ้นมอง เห็นยอดเขาสูงตระหง่าน กว้างใหญ่และไร้ขอบเขต คล้ายเจดีย์สูงตระหง่านที่ทะลุท้องฟ้า

พื้นผิวของภูเขาถูกปกคลุมไปด้วยอักษรรูนที่หนาแน่นและสลับซับซ้อน ล้อมรอบด้วยหมอกหนาทึบ ทำให้เกิดกลิ่นอายที่ไม่ธรรมดา

จากระยะไกล เยี่ยชิวและสหายสามารถสัมผัสได้ถึงบรรยากาศโบราณและสง่างามที่เล็ดลอดออกมาจากยอดเขา ทำให้หัวใจของพวกเขารู้สึกหายใจไม่ออก