ทันทีที่กะโหลกศีรษะของเผยกังแตก ดวงจิตก็พุ่งออกไปและต้องการหนีจากที่นี่
อย่างไรก็ตาม เยี่ยชิวไวยิ่งกว่า
"ฟึ่บ!"
เยี่ยชิวเอื้อมมือข้างหนึ่งออกไปและคว้าดวงจิตของเผยกังไว้ในมืออย่างรวดเร็ว
"หยุดเดี๋ยวนะ!" เมื่อเห็นว่าสถานการณ์ไม่ดีเว่ยอู๋จี้ก็ตะโกนเสียงดังขึ้นมา
ใครจะไปรู้ มุมปากของเยี่ยชิวแสดงท่าทีเยาะเย้ยและมือของเขาก็ออกแรงกวาดออกไปในทันใด
"ปัง!"
ดวงจิตของเผยกังแตกสลาย
ทันใดนั้นผู้ชมที่อยู่ตรงนั้นก็เงียบเสียงลง
ผู้มองจากระยะไกลต่างก็พากันรู้สึกหนาวเหน็บทั่วร่างกาย และใช้เวลานานกว่าจะกลับมามีสติอีกครั้ง
"จบแล้ว จบแล้ว เด็กคนนั้นทลายฟ้าไปแล้ว"
"เขาฆ่าเผยกังได้จริงๆ และคนจากสำนักหลีหุนจะไม่ไว้ชีวิตเขาแน่"
"ดูเถอะ เขาอยู่ได้ไม่นาน......"
ซู่!
เยี่ยชิวก้าวข้ามท้องฟ้าและเข้ามาหาคนที่พูด และพูดว่า "ฉันจะมีชีวิตอยู่ได้นานแค่ไหนอย่างที่พวกคุณว่านั้นมันไม่เกี่ยวแล้วล่ะ แต่ฉันมีคําพูดสุดท้ายว่าพวกนายจะมีชีวิตอยู่ได้นานแค่ไหน" ”
ปัง–
เยี่ยชิวต่อยหมัดออกมา และนักพรตหลายสิบคนนั้นไม่มีเวลาแม้แต่จะกรีดร้องออกมา และพวกก็เสียชีวิตในที่เกิดเหตุ
ในตอนนี้ ณ ที่แห่งนี้มีแต่ความเงียบงัน
ไม่ไกลนัก สีหน้าเว่ยอู๋จี้ เฉาเม่าและคนอื่นๆดูเริ่มเคร่งขรึมขึ้นมา พลังการต่อสู้ของเยี่ยชิวทําให้พวกเขารู้สึกหวาดกลัว และความแข็งแกร่งของ เยี่ยชิวทําให้พวกเขารู้สึกไม่สบายใจมากยิ่งขึ้น
"ทําให้บุคคลนี้มีชีวิตอยู่รอดได้" ดวงตาของเว่ยอู่จี้อาฆาต
ในเวลานี้ดวงตาของเยี่ยชิวมองออกไปบนร่างของเว่ยอู๋จี้ และพูดอย่างเย็นชาและหยิ่งผยอง:" ถ้าฉันได้ยินถูกต้อง เมื่อกี้นายบอกให้ฉันหยุดใช่ไหม ”
"นายเป็นใครกัน สมควรมาบอกให้ฉันหยุด?”
"ไสหัวเข้ามานี่ ฉันจะส่งนายไปตามทาง!"
ผู้คนที่อยู่ตรงนั้นต่างตกตะลึง
ไม่มีใครคาดคิดว่าหลังจากที่เยี่ยชิวฆ่าเผยกังแล้ว เขาจะกล้าโต้เถียงกับเว่ยอู๋จี้อย่างรุนแรง
"ฮึ่ม!"
เว่ยอู่จี้สบถออกมาอย่างแรง ในฐานะเจ้าชายแห่งต้าเว่ยเขาไม่เคยถูกใครดูหมิ่นเช่นนี้
"หยิ่งต่อหน้าเจ้าชายองค์นี้ ตายไปก็ไม่เสียดาย"
หลังจากที่เว่ยอู๋จี้พูดเช่นนี้ เขาก็ยกเท้าขวาขึ้นและกําลังจะก้าวออกไป ทันใดนั้นร่างร่างหนึ่งก็ผ่านร่างเขาไป
พื้นที่เทพฮวงกู่ ท่อป๋าซง!
"ฉันจะไปเจอเขาหน่อย"
ท่อป๋าซงเดินไปข้างหน้า มองไปที่เยี่ยชิว ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความมุ่งมั่นในการต่อสู้ครั้งใหญ่ และเดินไปพูดไป:" นายเพิ่งเข้าสู่สุดยอดต้งเทียนก็สามารถฆ่าเผยกังได้ พลังการต่อสู้นี้ไม่เลวเลย”
"แต่น่าเสียดายที่นายโอหังเกินไป"
"คนโอหังมักจะมีอายุสั้น"
เยี่ยชิวชี้ไปที่ท่อป๋าซงและตะโกน:" อย่าพูดเรื่องไร้สาระ เข้ามานี่ ฉันจะเปลี่ยนนายให้เป็นหมีม่องเท่ง" ”
"อวดดี!”เสียงของท่อป๋าซงตกลงมา และแสงสีทองที่ลุกโชนก็ปะทุขึ้นบนร่างกายของเขา และตัวเหมือนดวงดาวที่เต็มไปด้วยความเปล่งปลั่ง
ยิ่งไปกว่านั้น ร่างกายของท่อป๋าซงยังเต็มไปด้วยจิตวิญญาณที่ทรงพลังราวกับว่าเขาต้องการกวาดล้างสวรรค์ทั้งเก้าและสิบโลกไว้นิรันดร์
"ตูม!"
ท่อป๋าซงก้าวขึ้นไปในอากาศ พลังมหาศาลก็สั่นคลอนไปทั่วทุกพื้นที่ พลังการต่อสู้ที่น่าสะพรึงกลัวก็เหมือนคลื่นพายุที่ซัดเขามา
ทุกคนตกใจ
"มันแข็งแกร่งมาก!"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
ไอ้ชิบหาย มีแต่หน้าเปล่าๆมา3วันแล้ว พอๆเลิกอ่านบล็อคแม่งออกเลย หนังสือที่อื่นมีอ่านเยอะแยะ...
หลังๆทำไมลงแต่หน้าเปล่า ไม่มีตัวหนังสือสักตัว...
จะอ่านบท1611-1616ยังใงคับ...
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...
ทำไมตอนที่267มันมีน้อยจังอะ...
ช่วงนี้ทุกเรื่องทำไมมีแค่ห้าบรรทัด อ่านไม่รู้เรื่องเลย..ถ้าแอด..มีเวลารบกวนตรวจสอบให้ด้วยนะครับ..ขอร้อง...
สงสัยค่ะ สงสัยๆๆ เยี่ยวชิวจากนายแพทย์ฝึกหัดมาเป็นนักสู้ได้ยังไง...
ผู้หญิงคือเลวเลยอะ...