เยี่ยชิวยอมแพ้แรงภายนอกและอาศัยกำลังอย่างเต็มที่ในการต่อสู้ ถ้าไม่ใช่เพราะเผยกังหล่อร่างจินกังที่ไม่สลาย ร่างกายที่บิดเบือนอย่างมากก็ถูกเยี่ยชิวทำลายไปนานแล้ว
"ตูม!"
ทันใดนั้นเยี่ยชิวก็ออกหมัดสังหารมังกรอย่างสุดกำลัง และปล่อยหมัดสามครั้งติดต่อกัน แต่ละหมัดแรงขึ้นกว่าเท่าตัวและกระแทกถงฉุยของเผยกัง
"โครม!"
ถงฉุยกลายเป็นผุยผงในช่วงวินาทีเดียว
"อะไรกัน?"
เผยกังตกใจ และทันทีที่ถงฉุยแตกกระจายเป็นผุยผง แรงมหาศาลนั้น ก็ทำให้เขาลอยออกไปและกระอักเลือดออกจากปาก
เยี่ยชิวพูดอย่างดูถูก:" นี่คือความแข็งแกร่งของอัจฉริยะ? ช่างเปราะบางจริงเชียว”
เผยกังพูดอย่างเย็นชา:" นายอย่าชะล่าใจไปเลย วันนี้ฉันจะต้องฆ่านายให้ได้”
"กระบองอาญาสิทธิ์ของนายถูกฉันทุบแตกหมดแล้ว นายจะเอาอะไรมาสู้กับฉัน" หลังจากที่เยี่ยชิวพูดจบก็ปล่อยหมัดออกมา
ในทันใดนั้นพลังอันทรงพลังก็ปะทุขึ้นจากกําปั้นของเยี่ยชิวราวกับพายุที่พัดออกมา
หมัดนี้แข็งแกร่งและดุร้ายอย่างยิ่ง
ยอดเยี่ยมและรวดเร็ว
ทันใดนั้น เผยกังก็รู้สึกถึงแรงกดดันอันน่าสะพรึงกลัวที่พุ่งเข้าหาตัวเขาราวกับยอดเขาสูง
"โอ๊ะ!"
เผยกังตะโกนร้องขึ้นมา ยกกําปั้นขึ้นแล้วทุบเข้าหากําปั้นของเยี่ยชิว
ทันทีที่หมัดทั้งสองชนกัน เผยกังก็ลอยกลับหัวออกไปเหมือนกระสอบทราย
"ปัง!"
เผยกังกระแทกลงกับพื้น จากนั้นเขาก็ลุกขึ้นจากพื้นอย่างรวดเร็ว ใบหน้าของเปลี่ยนเป็นสีเข้มครู่หนึ่ง แล้วครู่หนึ่งก็เปลี่ยนเป็นสีขาว จากนั้นเขาก็อ้าปากและพ่นเลือดออกมา
"อึ๊บ—"
เลือดสากลงบนพื้นอย่างน่าตกใจ
"ทําไมเขาถึงมีพลังยิ่งใหญ่ขนาดนี้?"
เผยกังมองไปที่เยี่ยชิวด้วยความไม่เชื่อ สีหน้าของเขามืดมน และพบว่าตนเองนั้นประเมินเยี่ยชิวต่ำเกินไป
เดิมทีเขาคิดว่าเยี่ยชิวเพิ่งถึงขั้นสูงสุดของต้งเทียน และระดับที่บรรลุถึงยังไม่ถูกรวมเข้าด้วยกัน ดังนั้นจึงสามารถใช้โอกาสนี้ฆ่าเขา แต่ใครจะรู้ความแข็งแกร่งของเยี่ยชิวนั้นแข็งแกร่งเกินไป ไม่เพียงแต่ทําลายถงฉุยของเขาไปเท่านั้น แต่ยังทําให้เขาได้รับบาดเจ็บภายในอีกด้วย
เผยกังรีบหยิบยาอายุวัฒนะออกจากกระเป๋าแล้วยัดเข้าปาก และอาการบาดเจ็บภายในของเขาก็หายไปในทันที
"มาสนุกกันต่อเถอะ!"
เยี่ยชิวหัวเราะเยาะเย้ย จิตวิญญาณการของต่อสู้บนร่างกายของเขากําลังเดือดพล่าน และพุ่งไปยังเผยกัง
"ตูม!"
ปล่อยหมัดออกไปพร้อมกับแสงสีทองฟุ้งออกมา
กําปั้นของเยี่ยชิวเต็มไปด้วยพลังมหาศาล ราวกับสึนามิถล่ม และกําปั้นสีทองนั้นก็แพรวพราวราวราวกับดวงอาทิตย์ที่กำลังแผดเผา
เต็มไปด้วยความเหนือชั้น ราวกับว่าเขากําลังจะทําลายสวรรค์ทั้งเก้าและสิบโลก
ไม่ว่าจะเป็นใครเมื่อเผชิญหน้ากับกําปั้นนี้ ก็สามารถรู้สึกขนลุกขนชันกันได้เลยทีเดียว
"ฉันอยากเห็น นายที่เป็นลูกชายของผู้นำสำนักหลีหุนจะสามารถรับมือหมัดจากฉันได้สักกี่หมัด?"
ใบหน้าที่หล่อเหลาของเยี่ยชิวเต็มไปด้วยความมั่นใจ ชุดสีขาวปลิวคล้อยตามสายลม เช่นเดียวกับเทพเจ้าแห่งสงคราม
ในอดีตเมื่อเผชิญหน้ากับปรมาจารย์ โดยพื้นฐานแล้วเยี่ยชิวจะใช้แส้เทพและหม้อเฉียนคุน แต่ตอนนี้เขาต้องการใช้ความแข็งแกร่งอย่างเต็มที่เพื่อบดขยี้ศัตรูทั้งหมด
เผยกังกลัวมาก
เขารู้สึกถึงเจตนาการต่อสู้ที่ไร้เทียมทานจากกําปั้นของเยี่ยชิว กําปั้นของเยี่ยชิวก็แข็งแกร่งเกินไปและส่งผลต่อสภาพจิตใจทําให้เขาตอบสนองช้าลงเล็กน้อย
"ไม่นะ ผู้ชายคนนี้น่ากลัวกว่าที่ฉันคิด!"
เมื่อนึกได้ดังนี้ เผยกังก็รีบปิดผนึกไว้ตรงหน้าอย่างรวดเร็ว และทันใดนั้นแสงสีทองจ้าก็ปรากฏขึ้นบนร่างกายของเขา ทำให้ผู้คนไม่กล้ามองโดยตรง
"จินกังไม่สลาย!"
เผยกังตะโกนร้องออกมา ผิวทั้งตัวของเขาดูเหมือนชุบขึ้นด้วยชั้นทองคํา และเปลี่ยนเป็นสีทองตั้งแต่หัวจรดเท้า หรือแม้แต่เส้นผมของเขาก็กลายเป็นสีทอง
ในเวลาเดียวกันโถระฆังทองคําขนาดใหญ่ก็ปรากฏขึ้นปกป้องเขาไว้อย่างแน่นหนา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
ไอ้ชิบหาย มีแต่หน้าเปล่าๆมา3วันแล้ว พอๆเลิกอ่านบล็อคแม่งออกเลย หนังสือที่อื่นมีอ่านเยอะแยะ...
หลังๆทำไมลงแต่หน้าเปล่า ไม่มีตัวหนังสือสักตัว...
จะอ่านบท1611-1616ยังใงคับ...
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...
ทำไมตอนที่267มันมีน้อยจังอะ...
ช่วงนี้ทุกเรื่องทำไมมีแค่ห้าบรรทัด อ่านไม่รู้เรื่องเลย..ถ้าแอด..มีเวลารบกวนตรวจสอบให้ด้วยนะครับ..ขอร้อง...
สงสัยค่ะ สงสัยๆๆ เยี่ยวชิวจากนายแพทย์ฝึกหัดมาเป็นนักสู้ได้ยังไง...
ผู้หญิงคือเลวเลยอะ...