วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 1651

จุดประสงค์ของเว่ยอู๋จี้ ในการมาที่ภูเขาอมตะในครั้งนี้คือ เพื่อโอกาสสูงสุดในภูเขาเหิงต้วน เมื่อได้ยินคำพูดของอู๋ฮวา ดวงตาของเขาก็สั่นไหว

เดิมที เว่ยอู๋จี้ได้ร่วมมือกับเผยกัง ท่อป๋าซง อันลั่วซี เพื่อใช้ประโยชน์จากอิทธิพลที่อยู่เบื้องหลังอัจฉริยะเหล่านี้ และช่วยตัวเองขึ้นสู่บัลลังก์ของจักรพรรดิต้าเว่ย

ประการที่สอง คือการได้รับมรดกสูงสุดของภูเขาเหิงต้วน

โดยไม่คาดคิด เยี่ยฉังเซิงก็ปรากฏตัวขึ้นในที่เกิดเหตุครึ่งทาง

เยี่ยฉังเซิง เอาชนะเผยกัง ท่อป๋าซงและอันลั่วซีอย่างต่อเนื่อง เว่ยอู๋จี้เองก็เกือบตาย เหลือเพียงวิญญาณที่เหลืออยู่เท่านั้น โชคดีที่อู๋ฮวาช่วยชีวิตเขาไว้ในช่วงเวลาวิกฤติ

เว่ยอู๋จี้ตระหนักดีว่า ความแข็งแกร่งของอู๋ฮวานั้นเหนือกว่าของเขาเอง หากเขาร่วมมือกับอู๋ฮวา มีโอกาสสูงที่จะได้รับมรดกสูงสุด

อย่างไรก็ตาม เขาจะเชื่อพระองค์นี้ได้หรือไม่?

เว่ยอู๋จี้ มีความกังวลบางอย่างอยู่ในใจ

เมื่อเห็นความเงียบของเว่ยอู๋จี้ อู๋ฮวากล่าวต่อว่า “คุณตระหนักดีถึงความแข็งแกร่งของเยี่ยฉังเซิง ในการต่อสู้แบบตัวต่อตัว คุณไม่คู่ควรกับเขา ยิ่งกว่านั้น ตอนนี้เขาเป็นพันธมิตรกับหยุนซี ทำให้ยากยิ่งขึ้น ฉันไม่ได้โอ้อวด แต่นอกจากฉันแล้วไม่มีใครสามารถหยุดพวกเขาได้”

“ดังนั้น การร่วมทีมกับฉันจึงเป็นโอกาสเดียวของคุณ”

“เมื่อหลายปีก่อน พ่อของคุณและอาจารย์ของฉันร่วมมือกันและได้รับโอกาสในภูเขาเหิงต้วน วันนี้ ถ้าคุณและฉันร่วมมือกัน ทำไมไม่คว้าโอกาสนั้นไว้ล่ะ?”

เว่ยอู๋จี้ก็รู้ว่าอู๋ฮวาพูดถูก เขาต้องร่วมมือกับอู๋ฮวาเท่านั้นถึงจะมีโอกาส

หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง

เว่ยอู๋จี้ก็ถามว่า “มีโอกาสสูงสุดเพียงโอกาสเดียวเท่านั้น หลังจากได้รับแล้ว มันเป็นของใคร?”

“มันจะขึ้นอยู่กับโชคชะตาของเรา” อู๋ฮวากล่าว “หลังจากได้รับโอกาสสูงสุดแล้ว เราจะปล่อยให้มันเลือกเจ้านายของตัวเอง ว่ายังไงล่ะ?”

เว่ยอู๋จี้ถามว่า “หากโอกาสสูงสุดเลือกเราคนหนึ่ง และอีกคนหนึ่งทุ่มความพยายามแต่ไม่ได้อะไรเลย เราจะจัดการกับมันอย่างไร?”

“เรื่องนี้จัดการได้ง่าย” อู๋ฮวากล่าว “หากสุดท้ายแล้ว คุณได้รับโอกาสสูงสุด และฉันกลับไปมือเปล่า เจ้าชายเว่ย คุณต้องสัญญาว่าจะช่วยเหลือฉัน”

“สำหรับเรื่องนี้ ฉันยังไม่ได้ตัดสินใจ แต่มันจะอยู่ในความสามารถของคุณที่จะเติมเต็มอย่างแน่นอน เมื่อถึงเวลาที่ฉันต้องการคุณ คุณต้องไม่ปฏิเสธ”

“ในทำนองเดียวกัน หากฉันได้รับโอกาสสูงสุดและคุณกลับมามือเปล่า ฉันก็จะช่วยเหลือคุณเช่นกัน”

“เรื่องนี้จะอยู่ในคำสัญญาของฉัน และฉันจะไม่ปฏิเสธ”

“ว่ายังไงบ้าง?”

ดวงตาของเว่ยอู๋จี้สว่างขึ้น ความหมายของอู๋ฮวานั้นชัดเจน ใครก็ตามที่ได้รับโอกาสสูงสุดจะต้องช่วยเหลือผู้อื่น

“หากฉันได้รับโอกาสสูงสุด ฉันจะต้องก้าวไปสู่จุดสูงสุดอย่างแน่นอนในอนาคต ดังนั้นการตอบแทนอู๋ฮวาก็ไม่เท่าไหร่”

“หากฉันไม่ได้รับมรดก การให้อู๋ฮวาช่วยฉันขึ้นสู่บัลลังก์ของจักรพรรดิต้าเว่ยก็ไม่ใช่เรื่องยากเช่นกัน”

“กล่าวอีกนัยหนึ่ง ไม่ว่าฉันจะได้รับโอกาสหรือไม่ก็ตาม ฉันจะไม่กลับมามือเปล่าจากการเดินทางครั้งนี้”

เว่ยอู๋จี้มองไปที่อู๋ฮวา แล้วถามว่า “ฉันเชื่อคำพูดของคุณได้ไหม?”

อู๋ฮวายิ้มเล็กน้อย ประสานมือของเขาเข้าด้วยกันแล้วพูดว่า “อมิตาภะ พระไม่พูดเท็จ!”

“เอาล่ะ ฉันจะร่วมมือกับคุณ” เว่ยอู๋จี้เห็นด้วย

อู๋ฮวายิ้มและพูดว่า “ฉันรู้แล้ว เจ้าชายเหว่ยเป็นคนฉลาดและจะไม่พลาดโอกาสนี้”

“วางฉันลง ฉันต้องซ่อมแซมร่างกายของฉัน” เว่ยอู๋จี้กล่าว

อู๋ฮวาปล่อยวิญญาณของเว่ยอู๋จี้ เว่ยอู๋จี้นั่งขัดสมาธิและเริ่มซ่อมแซมร่างกาย

อู๋ฮวาใช้โอกาสนี้เดินไปที่หลุมไฟ ขณะนี้ ไฟยังคงลุกอยู่ และบนตะแกรงเป็นเชียนหลี่ชื่อที่อมตะชางเหม่ยและคนอื่นๆ ยังทานไม่เสร็จ โดยมีน้ำหนักอย่างน้อยสองสามร้อยปอนด์ กลิ่นหอมอันเข้มข้นของเนื้อสัตว์อบอวลไปในอากาศ กระตุ้นความอยากอาหาร