ไม่นานหลังจากที่เยี่ยชิวและคนอื่นๆ ขี่ดาบออกไป มีร่างหนึ่งปรากฏขึ้นข้างกองไฟที่เยี่ยชิวเคยอยู่มาก่อน
บุคคลนี้ อายุน้อย ศีรษะล้าน สวมชุดพระ ไม่ใช่ใครอื่นนอกจาก จากวัดสายฟ้าใหญ่แห่งภูเขาวิญญาณ
อู๋ฮวา!
อู๋ฮวากำลังแบกวิญญาณของเว่ยอู๋จี้
“พวกเขาไปไหน?" เว่ยอู๋จี้ มองไปที่ทิศทางที่เยี่ยชิวและคนอื่น ๆ หายไปแล้วถาม
“พวกเขาไปทางตะวันออก มุ่งหน้าสู่ภูเขาเหิงต้วน” อู๋ฮวาตอบ
เมื่อได้ยินสิ่งนี้ ดวงตาของเว่ยอู๋จี้แสดงความประหลาดใจ และเขาถามว่า “ภูเขาเหิงต้วน? นั่นคือที่ไหน? พวกเขาจะทำอะไรที่นั่น?”
อู๋ฮวากล่าวว่า “เจ้าชายเว่ย หากฉันจำไม่ผิด เมื่อหลายปีก่อน พ่อของคุณ ซึ่งเป็นจักรพรรดิองค์ปัจจุบันของราชวงศ์ต้าเว่ย เคยมาเยือนภูเขาอมตะใช่ไหม?”
ใบหน้าของเว่ยอู๋จี้เคร่งครึม “คุณรู้อะไรอีกบ้าง?”
อู๋ฮวายิ้มและพูดว่า “ฉันรู้ด้วยว่าพ่อของคุณไม่มีอะไรพิเศษก่อนจะเข้าสู่ภูเขาอมตะ ในบรรดาเจ้าชายหลายคน เขาไม่ได้โดดเด่นในเรื่องความถนัดและการฝึกฝนก็ธรรมดา เวลานั้นเขาเป็นเพียงบุคคลปลายแถวของราชวงศ์ต้าเว่ย”
“อย่างไรก็ตาม ตั้งแต่เขาออกมาจากภูเขาอมตะ เขาได้ก้าวหน้าอย่างมาก ไม่เพียงแต่ในการฝึกฝนเท่านั้น แต่ยังแสดงความสามารถพิเศษอีกด้วย”
“เวลาไม่ถึงพันปี พ่อของคุณกลายเป็นมหาอำนาจนักบุญ วางแผนอย่างลับๆ ดึงดูดรัฐมนตรี และในที่สุดก็ก่อรัฐประหารเพื่อบังคับให้ปู่ของคุณสละราชสมบัติเพื่อเขา ยึดบัลลังก์ของราชวงศ์ต้าเว่ย”
“ส่วนบรรดาเจ้าชายที่เคยเนรเทศพ่อของคุณ พวกเขาถูกฆ่า ไม่ก็ถูกจำคุก”
“จุดเปลี่ยนในชะตากรรมของพ่อคุณเกิดขึ้นในภูเขาอมตะ สาเหตุของการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ของเขาคือ การที่เขาไปที่ภูเขาเหิงต้วน และได้รับโอกาส”
“พระพูดจริงหรือ?”
เว่ยอู๋จี้ยังคงนิ่งเงียบ สิ่งที่อู๋ฮวาพูดคือ สิ่งที่เขาเพิ่งเรียนรู้เมื่อไม่นานมานี้เมื่อเขาออกจากต้าเว่ย
แท้จริงแล้วพ่อของเขามีพรสวรรค์ธรรมดาและไม่โดดเด่นในอดีต เป็นเพราะเขาถูกละเลยในราชวงศ์ เขาจึงอาสาไปที่ภูเขาอมตะ
เวลานั้น ผู้คนจำนวนมากถูกส่งไปยังภูเขาอมตะโดยราชวงศ์ ต้าเว่ย และพ่อของเว่ยอู๋จี้ก็ไม่ได้รับการยกย่องอย่างสูง อย่างไรก็ตาม โดยไม่คาดคิด หลังจากที่เขาออกมาจากภูเขาอมตะ เขาก็เปลี่ยนไปราวกับว่าเขาเป็นคนละคน มีความก้าวหน้าอย่างน่าทึ่ง และในที่สุดก็กลายเป็นนักบุญและขึ้นครองบัลลังก์ในฐานะจักรพรรดิ
เมื่อเว่ยอู๋จี้ออกจากต้าเฉียน และมุ่งหน้าไปยังภูเขาอมตะในครั้งนี้ พ่อเห็นเขาออกไปและเล่าถึงประสบการณ์ในการเข้าสู่ภูเขาอมตะ
พ่อของเขาบอกเขาว่า สาเหตุที่พ่อของเขาเปลี่ยนชะตากรรมก็คือ เขาได้รับดาบและทักษะการใช้ดาบในภูเขาเหิงต้วน ภายในภูเขาอมตะ ซึ่งขับเคลื่อนเขาให้สูงขึ้นอย่างมาก
ตามที่พ่อของเขาบอก มีอีกคนที่ติดตามพ่อของเขาในเวลานั้นและได้รับโอกาสในภูเขาเหิงต้วน และกลายเป็นมหาอำนาจแห่งนักบุญที่โดดเด่นในภูมิภาค
แต่ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นเมื่อหลายปีก่อน อู๋ฮวารู้เรื่องนี้ได้อย่างไร?
เมื่อตระหนักถึงสิ่งนี้ ดวงตาของเว่ยอู๋จี้ ก็เบิกกว้างด้วยความตกใจในขณะที่เขามองไปที่อู๋ฮวา และถามว่า “มีคนที่ติดตามพ่อของฉันในตอนนั้น บุคคลนั้นได้รับโอกาสในภูเขาเหิงต้วน และต่อมาก็กลายเป็นมหาอำนาจศักดิ์สิทธิ์ เป็นไปได้ไหม คนนั้นมาจากวัดเสียงสายฟ้าของคุณเหรอ?”
อู๋ฮวาพยักหน้าและยิ้ม “เจ้าชายเว่ยฉลาดและไม่ธรรมดาจริงๆ”
เป็นคนจากวัดสายฟ้าใหญ่เหรอ?
เว่ยอู๋จี้ ถามว่า “ฉันสงสัยว่าใครคือผู้อาวุโสที่มากับพ่อของฉันในตอนนั้น?”
อู๋ฮวาตอบว่า “เป็นอาจารย์ของฉันจริงๆ”
อะไรนะ คนนั้นคือนักบุญจากภูเขาวิญญาณเหรอ?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
ไอ้ชิบหาย มีแต่หน้าเปล่าๆมา3วันแล้ว พอๆเลิกอ่านบล็อคแม่งออกเลย หนังสือที่อื่นมีอ่านเยอะแยะ...
หลังๆทำไมลงแต่หน้าเปล่า ไม่มีตัวหนังสือสักตัว...
จะอ่านบท1611-1616ยังใงคับ...
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...
ทำไมตอนที่267มันมีน้อยจังอะ...
ช่วงนี้ทุกเรื่องทำไมมีแค่ห้าบรรทัด อ่านไม่รู้เรื่องเลย..ถ้าแอด..มีเวลารบกวนตรวจสอบให้ด้วยนะครับ..ขอร้อง...
สงสัยค่ะ สงสัยๆๆ เยี่ยวชิวจากนายแพทย์ฝึกหัดมาเป็นนักสู้ได้ยังไง...
ผู้หญิงคือเลวเลยอะ...