วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 1665

“สายฟ้าหมื่นฟุตตกลงมาจากท้องฟ้า กระทบโลงศพทองคำในอากาศโดยตรง ขณะที่สายฟ้ากำลังจะกระทบโลงศพทองคำ การเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหันก็เกิดขึ้น

“บัซ!”

ทันใดนั้น โลงศพทองคำก็ส่องแสงเจิดจ้าราวกับอาวุธเทพสูงสุด ทะยานขึ้นไปในอากาศและกระแทกเข้ากับสายฟ้า

วินาทีต่อมา ฉากที่น่าอัศจรรย์ยิ่งกว่านั้นก็ปรากฏต่อหน้าทุกคน

ดูเหมือนสายฟ้าหมื่นฟุตจะหวาดกลัวอย่างมาก ถอยกลับไปสู่ก้อนเมฆอย่างรวดเร็วตามเส้นทางเดิม และหายไปอย่างไร้ร่องรอย

“อะไรนะ? โลงศพทองคำกลัวฟ้าร้องเหรอ?”

ทุกคนประหลาดใจ

การจ้องมองของเยี่ยชิวนั้นลึกซึ้ง

เมื่อเขาเห็นฉากนี้ เขาก็อดไม่ได้ที่จะนึกถึงฉากที่เขาใช้หม้อเฉียนคุนเพื่อทำให้สวรรค์ลงโทษหวาดกลัว มันคล้ายกัน

“เป็นไปได้ไหมที่ซีเอ๋อร์คาดเดาว่าโลงศพนั้นเป็นสิ่งประดิษฐ์เทพ”

เยี่ยชิวคิดกับตัวเอง

ในขณะนั้น ลมพัดแรงขึ้น และเมฆสีดำขนาดใหญ่ก็ปรากฏขึ้นบนท้องฟ้า ทำให้ท้องฟ้าและโลกมืดลงทันที ทรายและหินปลิวว่อนราวกับวันโลกาวินาศมาถึงแล้ว

บรรยากาศที่กดดันอย่างยิ่งปกคลุมทุกสิ่ง ทำให้ผู้คนรู้สึกหายใจติดขัดและเต็มไปด้วยความไม่สบายใจ

“ฉันมีลางสังหรณ์ว่ามีเรื่องใหญ่เกิดขึ้น” โม่เทียนจีกล่าวด้วยน้ำเสียงทุ้มลึก

หลินต้าเหนี่ยวกล่าวว่า “ฉันก็มีความรู้สึกแบบเดียวกัน”

วิญญาณแรกเริ่มของอมตะชางเหม่ยพูดว่า “เจ้าหนู พาฉันออกไปเร็วๆ ฉันเหลือวิญญาณแรกเริ่มเพียงดวงเดียวเท่านั้นและไม่สามารถทนต่อความวุ่นวายใดๆ อีกต่อไป”

สุนัขจิ้งจอกขาวตัวน้อยดูถูกเหยียดหยาม “ทำไมต้องตื่นตระหนก? มันเป็นเพียงลางบอกเหตุตามธรรมชาติ ดูสิว่าพวกคุณทุกคนกลัวแค่ไหน”

เยี่ยชิวกำลังจะพูด แต่ทันใดนั้น ดาบเซวียนหยวนที่ซ่อนอยู่ในตาซ้ายของเขาสั่นเล็กน้อย

นี่คือคำเตือนก่อนที่อันตรายจะมาถึง

“ทุกคน รีบถอยออกไป อย่าอยู่ที่นี่”

เยี่ยชิวพูดเสียงดัง ด้วยมือข้างหนึ่งจับวิญญาณแรกเริ่มของอมตะชางเหม่ย และอีกมือหนึ่งจับมือของหยุนซี เขาก็เคลื่อนตัวกลับอย่างรวดเร็ว

โม่เทียนจีก็จับไหล่ของหลินต้าเหนี่ยว และตามมาติดๆ

เมื่อได้ยินเสียงของเยี่ยชิว สาวกของนิกายดาบชิงอวิ๋นก็ไม่ลังเลเลย พวกเขาเรียกสมบัติที่บินได้โดยตรงและเคลื่อนตัวออกไปอย่างรวดเร็วหลายพันเมตร

หลังจากที่ทุกคนหยุดแล้ว

เยี่ยชิวเตือนทุกคนว่า “อันตรายกำลังมา ทุกคนต้องตื่นตัว หากสิ่งต่างๆ ดูไม่ลงตัว ให้รีบหนีทันทีโดยไม่ลังเล ชีวิตของคุณสำคัญที่สุด”

หยุนซีตามมาและสั่งเหล่าสาวกของนิกายดาบชิงอวิ๋นว่า “พวกคุณทุกคนได้ยินสิ่งที่ฉังเซิงพูดหรือไม่?”

“หากสิ่งต่างๆ ดูผิดปกติ คุณต้องใช้สมบัติที่บินได้ของคุณทันทีเพื่อหนีออกไป”

“จำไว้ว่า อย่าพูดถึงอะไรเกี่ยวกับฉังเซิง หากใครกล้าพูดถึงฉังเซิง พวกเขาจะถูกฆ่าอย่างไร้ปรานี”

“คุณเข้าใจไหม?”

สาวกของนิกายดาบชิงอวิ๋นตอบพร้อมกัน “เข้าใจแล้ว!”

พวกเขาตระหนักดีว่า เยี่ยชิวได้สังหารอัจฉริยะจากมหาอำนาจหลายแห่ง หากข่าวนี้แพร่กระจายไป มันคงจะสั่นสะเทือนไปทั่วโลกการฝึกฝนอย่างไม่ต้องสงสัย และไม่ต้องสงสัยเลยว่า เยี่ยชิวจะเผชิญกับการไล่ตามจากมหาอำนาจเหล่านี้

นอกจากนี้ เยี่ยชิวยังมีความสัมพันธ์พิเศษกับนักบุญหญิง และนิกายดาบชิงอวิ๋นก็จะประสบปัญหาเช่นกันเมื่อเกิดเหตุการณ์เช่นนี้

มันเป็นช่วงเวลาที่ปั่นป่วน เนื่องจากมหาอำนาจหลายแห่งได้จัดตั้งพันธมิตรและยั่วยุต่อนิกายดาบชิงอวิ๋นหลายครั้งแล้ว โดยตั้งใจที่จะทำสงครามกับพวกเขา อย่างไรก็ตาม ผู้นำนิกายหยุนซานได้อดทนกับมัน

สาวกเหล่านี้เข้าใจว่าเหตุผลที่ผู้นำนิกายอดทนคือ การซื้อเวลา รอให้ผู้อาวุโสสูงสุดออกมาจากความสันโดษ

ตราบใดที่ผู้อาวุโสสูงสุดบุกทะลวงผ่านอาณาจักรนั้น แม้ว่ามหาอำนาจหลายแห่งจะโจมตีพร้อมกัน นิกายดาบชิงอวิ๋นก็จะเผชิญหน้ากับพวกเขาอย่างไม่เกรงกลัว

ดังนั้น ห้ามให้ข้อมูลเกี่ยวกับเยี่ยชิวรั่วไหล ไม่เช่นนั้น ผู้มีอำนาจสำคัญหลายคนอาจจะใช้สิ่งนั้นเป็นเหตุผลในการโจมตีก่อนเวลาอันควรต่อนิกายดาบชิงอวิ๋น

หลังจากที่หยุนซีให้คำแนะนำของเธอเสร็จ เธอก็หันไปมองเยี่ยชิวแล้วถามเบาๆ ว่า “ฉังเซิง คุณค้นพบอะไรบางอย่างหรือเปล่า?”

“ฉันรู้สึกได้ถึงอันตรายครั้งใหญ่ที่กำลังใกล้เข้ามา” เยี่ยชิวเตือนทุกคนอีกครั้ง “ทุกคนต้องเตรียมพร้อมที่จะถอยเมื่อใดก็ได้”

ทันทีที่พูดจบ

“บูมปังปัง……”