เยี่ยชิวกําลังจะออกมือ ทันใดนั้น "ชวะๆๆ" ร่างเงาทั้งห้าบินมาจากที่ไกลมา
นอกจากนี้ ออร่าที่เล็ดลอดออกมาจากร่างทั้งห้านี้ก็ไม่อ่อนเลย ซึ่งดึงดูดความสนใจของเยี่ยชิว
ครู่ต่อมา ร่างเงาทั้งห้าปรากฏอยู่ข้างอู๋ฮวา มีชายสี่คนและหญิงหนึ่งคน ซึ่งทั้งหมดอยู่ระดับขั้นต้งเทียน
สีหน้าของโม่เทียนจีจมลง รีบส่งเสียงถึงเยี่ยชิว และแนะนําว่า
“นิกายปิงจง หลินอี้!”
“ภูเขาเลี่ยหยาง เซี่ยเฟยฮวา!”
“สํานักฉีเซียว กู้อีหัน!”
“วัดจินซัน เว่ยเยว่!”
“นิกายชีซิง ตู้เทียนหนิง!”
“แม้ว่าความแข็งแกร่งที่อยู่ภูมิหลังคนเหล่านี้จะไม่เท่าสามดินแดนศักดิ์สิทธิ์ เเต่คนเหล่านี้ล้วนเป็นผู้อัจฉริยะ และความแข็งแกร่งแค่อ่อนแอกว่าของอันลั่วซีเพียงเล็กน้อยเอง”
“คิกว่า คนเหล่านี้ก็มาเพื่อโอกาสสูงสุดด้วย”
“พี่ใหญ่ ระวังตัวด้วย”
ใบหน้าของเยี่ยชิวสงบนิ่ง ไม่มีคลื่นใดๆ และพูดอย่างเฉยเมย“ดีสุดพวกเขาอย่าแย่งโลงศพทองคํานั้นกับฉัน มิฉะนั้น ฉันจะส่งพวกเขาลงนรก ”
หลังจากทั้งห้าคนปรากฏตัว เว่ยเยว่ของวัดจินซันได้ทักทายกับอู๋ฮวา และถามว่า “พระพุทธเจ้า พวกเรามาได้ไม่สายเกินไปใช่ไหม?”
“ไม่สายๆ พวกนายมาทันเวลาพอดี”อู๋ฮวายิ้ม
ก่อนที่อู๋ฮวาเข้าภูเขาปู้สื่อ ก็ได้สร้างพันธมิตรกับผู้อัจฉริยะเหล่านี้อย่างลับๆเเล้ว เพื่อตีสนิทกับพวกเขา อู๋ฮวาสัญญาว่าจะให้ผลประโยชน์ ใช้ทั้งพระคุณเเละความน่าเกรงขาม ถึงให้พวกเขายินยอมที่จะช่วยอู๋ฮวาเเย่งโอกาสสูงสุด
เยี่ยชิวได้ยินเนื้อหาพูดคุยของพวกเขา รู้ว่าคนเหล่านี้กลุ่มเดียวกับอู๋ฮวา และพูดอย่างไม่เเคร์“ทําไม นายสู้ไม่ไหวฉัน ก็หาผู้ช่วยมาสองสามคน? ”
ร่างของอู๋ฮวาปล่อยเจตนาฆ่าอย่างเย็นชาออกมา มองไปที่เยี่ยชิวและพูดว่า “ฉันจําได้ว่านายเพิ่งบอกว่า วันตายของฉันมาถึงแล้ว ตอนนี้ดูเหมือนว่า เป็นวันตายของนายมาถึงแล้ว”
ในทันที เว่ยเยว่ทั้งห้าคนก็ก็ปล่อยออร่าการฆาตกรรมที่ทรงพลังทันที จ้องมองเยี่ยชิวด้วยท่าทางที่ไร้ความปราณี
“พวกนายกี่คน ฉันให้คําแนะนําหน่อย”
เยี่ยชิวมองไปที่เว่ยเยว่พวกเขาห้าคนแล้วพูดว่า “รู้ตัวหน่อย ก็อย่าเป็นศัตรูของฉัน รีบไปไกลๆ ”
“ไม่อย่างนั้น ระวังจะเสียชีวิตอยู่ที่นี่”
“ช่างโม้จริงๆ!”ตู้เทีนนหนิงของนิกายชีซิงกรนอย่างเย็นชา แล้วถามอู๋ฮวา“พระพุทธเจ้า ไอ้หนุ่มคนนี้เป็นใคร?ทำไมไม่เคยเห็นเลย? ”
ทันทีที่คําถามออกมา คนอื่นก็ถามตาม
“ใช่ ฉันไม่เคยเห็นเขาเหมือนกัน เขางอกมาจากไหน?”
“ไอ้หนุ่มคนนี้มีความเป็นมาอะไร?”
“กล้าแย่งโอกาสสูงสุดกับพระพุทธเจ้า?”
อู๋ฮวายิ้ม“เขาชื่อเยี่ยฉังเซิง เป็นผู้อัจฉริยะพิเศษ อย่าดูถูกเขาเลย ความแข็งแกร่งของเขาไม่ต่ํากว่าพวกนาย ถ้าทําไม่ดี พวกนายอาจไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา ”
อย่างที่ทราบกันดีว่า ผู้อัจฉริยะนั้นหยิ่งผยองกันมาก
เมื่อได้ยินคําพูดของอู๋ฮวา ตู้เทียนหนิงและคนอื่นๆก็ไม่พอใจเเล้ว
“เยี่ยฉังเซิง? คนไม่มีชื่อเสียงที่โผล่มาจากที่ไหน ไม่เคยได้ยิน”เซี่ยเฟยฮวากรนอย่างเย็นชา
อู๋ฮวาเห็นความไม่พอใจของทั้งห้าคน แสร้งทําเป็นใจดีเกลี้ยกล่อมว่า“เยี่ยฉังเซิงมีเก่งจริงๆ พวกนายอย่าลประมาทศัตรู ถ้าไม่ไหวก็ออกจากที่นี่ ฉันไม่โทษพวกนายหรอก ”
“พระพุทธเจ้า คํานี้ฉันฟังแล้วไม่ชอบ ทําไมถึงยกปณิธานเขา ทำลายศักดิ์ศรีตน?”ผู้หญิงคนเดียวในห้าคนกล่าวว่า“พวกเราทั้งห้าคนร่วมมือกัน ไม่ต้องพูดถึงขั้นเดียวกัน แม้แต่นักพรตขั้นหยวนอิงระดับต้นก็ฆ่าไปเลยไม่เว้น”
“ส่วนเยี่ยฉังเซิงตรงหน้า ฆ่าเขาง่ายเหมือนฆ่าหมาเลย”
“พระพุทธเจ้า เจ้าไปแย่งโอกาส คนนี้ฝากไว้ให้พวกเรา”
“วางใจได้เลย พวกเราจะไม่ปล่อยให้เขามีชีวิตอยู่”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
ไอ้ชิบหาย มีแต่หน้าเปล่าๆมา3วันแล้ว พอๆเลิกอ่านบล็อคแม่งออกเลย หนังสือที่อื่นมีอ่านเยอะแยะ...
หลังๆทำไมลงแต่หน้าเปล่า ไม่มีตัวหนังสือสักตัว...
จะอ่านบท1611-1616ยังใงคับ...
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...
ทำไมตอนที่267มันมีน้อยจังอะ...
ช่วงนี้ทุกเรื่องทำไมมีแค่ห้าบรรทัด อ่านไม่รู้เรื่องเลย..ถ้าแอด..มีเวลารบกวนตรวจสอบให้ด้วยนะครับ..ขอร้อง...
สงสัยค่ะ สงสัยๆๆ เยี่ยวชิวจากนายแพทย์ฝึกหัดมาเป็นนักสู้ได้ยังไง...
ผู้หญิงคือเลวเลยอะ...