วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 1677

ตามด้วยเสียงตะโกนของอู๋ฮวา ด้านหลังศีรษะของเขามีวงกลมเเสงสีทองขนาดใหญ่ปรากฏขึ้น

วงกลมเเสงสีทองนี้เปรียบเสมือนดวงอาทิตย์ที่แผดเผา เปล่งแสงระยิบระยับ ทําให้อู๋ฮวาดูยิ่งไม่ธรรมดา

ตามต่อมา ในวงกลมเเสงสีทอง มีพระพุทธรูปนั่งโผล่ออกมา

อู๋ฮวานั่งบนแท่นดอกบัว แสงพระพุทธล้อมรอบ ทําให้ผู้คนมีความยิ่งใหญ่อย่างไร้ขอบเขต

“เยี่ยฉังเซิง พระพุทธเจ้าอยู่ที่นี่ ทําไมยังไม่คุกเข่า?”

อู๋ฮวาตะโกนด้วยเสียงทึ่ง

ในน้ําเสียงของเขา มีการบีบบังคับอย่างมหึมา อยากเขย่าหัวใจนักพรตของเยี่ยชิว

อย่างไรก็ตาม เยี่ยชิวกรนอย่างเย็นชา“กูไม่เชื่อในศาสนาพุทธ ยิ่งไปกว่านั้น แค่รูปปั้นนั่งเอง ไม่ใช่พระพุทธเจ้าที่แท้จริง ”

อู๋ฮวาตะโกนอย่างแรง “นายเเค่คนธรรมดา กล้าดูหมิ่นพระพุทธเจ้า อยากตกนรกชั้นที่สิบแปดเหรอ?”

เยี่ยชิวขี้เกียจพูด ฟาดเเส้ตรงไปที่พระพุทธรูปที่นั่งนั้น

“ต้าง!”

มีเสียงดังต้าง วงกลมแสงสีทองไม่เป็นอะไรเลย ส่วนพระพุทธรูปนั่งในวงกลมแสงยิ่งไม่ขยับสักนิด เหมือนกับพระพุทธเจ้าจริงๆ ทุกวิธีการคาถาก็ทำร้ายไม่ได้

“เหิมเกริม!” อู๋ฮวาพูดด้วยความโกรธ“กล้าออกมือกับพระพุทธเจ้า แม้ว่าพระพุทธเจ้าจะไม่โตเถียง ฉันก็ไม่ปล่อยนาย”

อู๋ฮวาสวดคัมภีร์นิกายพุทธในปาก และวงกลมเเสงสีทองด้านหลังหัวของเขาก็สั่นไหว ระลอกคลื่นสีทองแกว่งไปมา ราวกับระลอกคลื่นที่ปรากฏขึ้นเมื่อก้อนหินถูกโยนลงตรงกลางทะเลสาบ และกระจายไปทางเยี่ยชิวทีละวง

ทันใดนั้น เยี่ยชิวรู้สึกถึงความอันตรายอย่างดเเรง แม้ว่าระลอกคลื่นสีทองจะไม่ใช่เจตนาการฆ่า แต่ก็มีความรู้สึกที่ไม่สามารถเป็นไม่มีคู่ต่อสู้เลย

“เพี้ยะ!”

เยี่ยชิวรีบฟาดแส้ออก ตีโดนระลอกคลื่นสีทอง พลังมหาศาลก็เหมือนโคลนลงไปในทะเล

“อะไรนะ?”

เยี่ยชิวแปลกใจเล็กน้อย และเก็บแส้ทันที จากนั้นตีออกด้วยหมัด

กําปั้นของเขาเหมือนทำด้วยทองคํา เปล่งแสงเจิดจ้าและแพรวพราว ดึงดูดสายตา

“หมัดมังกรสังหาร!”

เยี่ยชิวตะโกนดังๆ พลังอันทรงพลังก็พุ่งออกมาจากกําปั้นของเขา เหมือนกาแล็กซีสวรรค์เก้าที่ระเบิดเขื่อน มโหฬารเกรียงไกร ชนเข้ากับระลอกคลื่นสีทอง

หมัดนี้ เยี่ยชิวใช้ความแข็งแกร่งไปเก้าสิบเปอร์เซ็นต์ ราวกับว่าสายฟ้าโจมตีอย่างน่ากลัว

พูดอย่างไม่เกินจริง ถ้าอันลั่วซีเเละท่อป๋าซงยังไม่ตาย พวกเขาถูกหมัดนี้ตีโดน ก็จะถูกตีตายทันที

กําปั้นของเยี่ยชิวนั้นเผด็จการมาก เหมือนจะทําลายสวรรค์ฟ้าดิน

“โฮ่ง!”

ในที่สุด กําปั้นก็ตีโดนระลอกคลื่นสีทอง

ต้านทานแค่หนึ่งวินาที ระลอกคลื่นสีทองก็ทะลุโมเมนตัมกําปั้น บดขยี้ไปทางเยี่ยชิว

“เป็นไปได้ไง?”

เยี่ยชิงตกใจในใจ

เขาไม่คาดคิดว่า คาถาเทพนิกายพุทธของอู๋ฮวาจะทรงพลังขนาดนี้

เยี่ยชิวไม่ลังเลย ถอยกับหลังร้อยเมตรทันที

มุมปากของอู๋ฮวาเยาะเย้ย วงกลมเเสงสีทองยังคงแผ่กระจายไปข้างหน้า เข้าใกล้เยี่ยชิวเรื่อยๆ

“เยี่ยฉังเซิง นายไม่สามารถใช้หมัดต้านทานท่านี้ได้” สุนัขจิ้งจอกขาวตัวน้อยกล่าว

“เธอรู้วิธีแก้ตะวันยิ่งใหญ่”เยี่ยชิวเหลือบมองลงไป

สุนัขจิ้งจอกขาวตัวน้อยพยักหน้า และพูดอย่างหยิ่งผยอง“ แน่นอนฉันรู้ ถ้านายอยากรู้นายต้อง......”

เพี้ยะ!

เยี่ยชิวตบตูดจิ้งจอกขาวตัวน้อยอย่างแรง

“สบาย!”สุนัขจิ้งจอกขาวตัวน้อยดูพอใจ“เยี่ยฉังเซิง นายเข้าใจฉัน”