วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 1723

“อู๋เทียน ไม่สามารถต้านทานการโจมตีของดาบนักบุญได้ เมื่อเขาเห็นท้องฟ้าเต็มไปด้วยดาบที่ร่วงหล่น ใบหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปอย่างมาก

“ผู้นำ ช่วยด้วย”

อู๋เทียนตะโกนขอความช่วยเหลือ

“หยุด!” อู่จี๋เทียนจุนเอื้อมมือออกไป และมีรอยฝ่ามือขนาดใหญ่เหมือนเมฆดำปกคลุมท้องฟ้าและปกป้องอู๋เทียนด้านล่าง

“กริ๊ง กริ๊ง กริ๊ง!”

ดาบที่ตกลงมาตกลงมาบนรอยฝ่ามือ เกิดประกายไฟและเสียงดังกึกก้อง

“หยุนซาน อู๋เทียนเป็นคนของฉัน” อู่จี๋เทียนจุนกล่าวอย่างเย็นชา

ทันใดนั้น ผู้ฝึกฝนที่คุกเข่าบนพื้นก็เข้าใจภูมิหลังของหยุนซาน และจิตใจของพวกเขาก็สั่นคลอน

“อะไรนะ เขาคือหัวหน้านิกายดาบชิงอวิ๋น?”

“ฉันไม่ได้คาดหวังว่า นางฟ้าหยุนซีจะเป็นลูกสาวของหยุนซานจริงๆ น่าแปลกใจมาก”

“สำนักจักรพรรดิอสูรได้ยอมจำนนต่อสำนักหยินหยางแล้ว ฉันสงสัยว่าผู้นำหยุนซานสามารถฆ่าอู๋เทียนได้หรือไม่”

ทันใดนั้น หยุนซานก็ตะโกนอย่างเย็นชา “แม้ว่าเขาจะเป็นบุตรชายของราชาสวรรค์ ตราบใดที่เขากล้ามีเจตนาฆ่าลูกสาวของฉัน ฉันก็จะไม่ลังเลที่จะฆ่าเขา”

บูม!

ทันใดนั้น ออร่าที่น่าสะพรึงกลัวก็กวาดไปทั่วท้องฟ้าจนไปถึงระดับที่น่ากลัวที่สุด

ผู้ฝึกฝนที่คุกเข่าอยู่บนพื้นต่างก็ตัวสั่นด้วยความกลัว กลัวว่าจะถูกทำลายโดยพลังที่เหลือของนักบุญ

โชคดีที่หยุนซานไม่ได้แสดงเจตนาฆ่าต่อพวกเขา

“หยุนซาน ฉันแนะนำให้คุณอย่า.…..” ก่อนที่อู่จี๋เทียนจุนจะพูดจบประโยค ดาบชี่ที่พุ่งเข้ามาทำลายรอยฝ่ามือของเขาโดยตรง

ช่วงเวลาต่อมา ดาบชี่ลงมาจากท้องฟ้าและโจมตีไปที่อู๋เทียนโดยตรง

“อา...…”

ก่อนที่ดาบชี่จะตกลงมา เจตนาฆ่าที่รุนแรงได้ทำลายร่างกายของอู๋เทียน และทำให้เลือดกระเซ็นไปทั่ว

วิญญาณของอู๋เทียนรีบลอยขึ้นไปบนท้องฟ้า เพื่อหลีกเลี่ยงพลังดาบชี่ แต่ก่อนที่เขาจะสามารถหลบหนีได้ มือขนาดใหญ่ที่เร็วดุจสายฟ้าก็คว้าดวงวิญญาณของเขาไว้

“หยุนซาน ปล่อยอู๋เทียน” อู่จี๋เทียนจุนสั่ง

หยุนซานไม่แม้แต่จะเหลือบมองอู่จี๋เทียนจุน

อู๋เทียนหวาดกลัวจนถึงแก่นกลาง วิงวอนว่า “ผู้นำหยุนซาน โปรดอย่าฆ่าฉันเลย ตอนนี้ฉันสับสน ฉันสัญญาว่าจะไม่กล้าทำมันอีก...…”

“ไม่มีโอกาสอีกแล้ว” หยุนซานไม่รอให้อู๋เทียนพูดจบก่อนที่แสงเทพจะไหลเวียนอยู่ในมือของเขา

ปัง!

วิญญาณของอู๋เทียนแตกออกเป็นชิ้นๆ

ผู้ฝึกฝนบนพื้นเมื่อเห็นเหตุการณ์นี้ ต่างก็หลั่งเหงื่อเย็นไปทั่วร่างกาย

เป็นที่น่าสังเกตว่า อู๋เทียนไม่เพียงแต่เป็นผู้นำสำนักจักรพรรดิอสูรเท่านั้น ยังอยู่ขั้นทงเสินสูงอีกด้วย แต่หยุนซานก็ฆ่าเขาอย่างง่ายดาย

มันน่ากลัวจริงๆ!

อู่จี๋เทียนจุนโกรธจัด หยุนซานฆ่าอู๋เทียนต่อหน้าเขา ซึ่งเหมือนกับการตบหน้า

ท้ายที่สุดแล้ว ทุกคนในปัจจุบันรู้ดีว่าสำนักจักรพรรดิอสูรได้ยอมจำนนต่อสำนักหยินหยางแล้ว และอู๋เทียนก็อยู่ภายใต้คำสั่งของเขา

“หยุนซาน ด้วยการฆ่าคนต่อหน้าฉัน คุณยังมีความเคารพฉันบ้างไหม?” อู่จี๋เทียนจุนตะโกนอย่างดุเดือด

หยุนซานยิ้มและพูดว่า “เทียนจุน ฉันเพิ่งฆ่าสุนัขของคุณไปตัวหนึ่ง ทำไมคุณถึงโกรธมาก?”

“ยิ่งกว่านั้น เป็นเพราะว่าฉันนับถือคุณมาก จึงได้ช่วยคุณฆ่าสุนัขตัวนี้”

“คุณลองคิดดูสิ สุนัขตัวนี้ของคุณอยากจะฆ่าซีเอ๋อร์ หากเขาทำสำเร็จ มันจะนำไปสู่ความขัดแย้งอันไม่มีที่สิ้นสุดระหว่างเราอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ การกระทำของเขามีเป้าหมายอย่างชัดเจน เพื่อกระตุ้นให้เกิดสงครามระหว่างเรา ซึ่งไม่อาจให้อภัยได้”

“ฉันช่วยคุณกำจัดเขาแล้ว คุณควรขอบคุณ”

อู่จี๋เทียนจุนโกรธมากจนจมูกของเขาเบี้ยว

คุณฆ่าคนของฉัน และตอนนี้คุณต้องการให้ฉันขอบคุณ คุณไม่ละอายใจหรือ?

จู่ๆ น้ำเสียงของหยุนซานก็เปลี่ยนไป พร้อมเปล่งรัศมีครอบงำในขณะที่เขาพูดต่อ “ซีเออร์เป็นลูกคนเดียวของฉัน เธอเป็นแก้วตาของฉัน ใครก็ตามที่กล้าทำร้ายเธอ ฉันจะกวาดล้างพวกเขาทั้งหมด”