ทันทีที่เยี่ยชิวโผล่ออกมาจากรอยแตก เขาก็รู้สึกหนาวสั่นไปทั่วทั้งร่างกาย ราวกับว่าเขาถูกจ้องมองโดยสัตว์ร้ายที่ไม่มีใครเทียบได้
หลังจากนั้น ดาบเซวียนหยวนที่ซ่อนอยู่ในตาซ้ายของเขายังคงสั่นเทาและออกคำเตือน
“มีอันตราย”
เยี่ยชิวสะดุ้ง ไม่มีโอกาสตะโกนให้อมตะชางเหม่ยล่าถอย ก่อนที่เสียงคำรามอันดังกึกก้องสั่นสะเทือนโลก
“เจ้าหนู มาตายซะ!”
ต่อจากนั้น เยี่ยชิวก็เห็นพลังงานดาบแยกท้องฟ้าฟาดฟันเข้าหาเขา
เจตนาฆ่าไม่มีขอบเขต
ในทันใด เยี่ยชิวรู้สึกเหมือนวิญญาณดึกดำบรรพ์ของเขากำลังจะระเบิด
“แย่แล้ว มันเป็นผู้เชี่ยวชาญที่ไม่มีใครเทียบได้!” เยี่ยชิวรู้สึกถึงอันตราย
ในช่วงเวลาวิกฤติ
“หยุด!”
เสียงตะโกนอันดุเดือดดังขึ้น ตามมาด้วยฝ่ามือขนาดยักษ์กดลงมาจากท้องฟ้า ปิดกั้นพลังดาบ
“หืม?” เยี่ยชิว รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย ใครเป็นคนช่วยเขา?
เมื่อเงยหน้าขึ้นมอง
เยี่ยชิวก็เห็นร่างหลายร่างยืนอยู่ในอากาศ โดยแต่ละร่างเปล่งรัศมีอันยิ่งใหญ่ออกมา
เห็นได้ชัดว่า พวกเขาล้วนเป็นผู้เชี่ยวชาญที่ไม่มีใครเทียบได้
เมื่อยืนอยู่ตรงนั้น พวกเขาเป็นเหมือนภูเขาสูงตระหง่าน ทำให้ผู้คนรู้สึกถูกกดขี่โดยไม่สมัครใจ ออร่าแข็งแกร่งกว่าฉินเจี้ยนเซียนคนก่อน
“นี่คือ...…ผู้เชี่ยวชาญขั้นนักบุญ!”
หัวใจของเยี่ยชิวจมลงสู่ก้นหุบเขา
เขารู้แล้วว่าการฆ่าอัจฉริยะจากนิกายหลักๆ หลายแห่งจะดึงดูดบุคคลที่มีอำนาจ แต่เขาไม่เคยคาดหวังว่า ผู้เชี่ยวชาญขั้นนักบุญหลายคนจะมาถึงพร้อมกัน
เมื่อนักบุญลงมือ ใครจะสู้ได้?
ผู้ฝึกฝนคุกเข่าลงบนพื้นเมื่อทราบเรื่องนี้ จึงเงยหน้าขึ้นมองเยี่ยชิวทีละคน
“คนนี้คือใคร ทำไมหัวหน้านิกายหยุนซานถึงต้องการฆ่าเขา?”
เยี่ยชิวเหลือบมองคนที่ช่วยสกัดกั้นพลังงานดาบให้เขา บุคคลนั้นสวมชุดคลุมยาว เปล่งรัศมีอันสูงส่งและสง่างาม
ในช่วงเวลาถัดมา ม่านตาของเยี่ยชิวก็หดตัวลง
“บุคคลที่แข็งแกร่งจากสำนักหยินหยาง?”
เยี่ยชิวสังเกตเห็นสัญลักษณ์สำหนักหยินหยางที่ปักอยู่บนเสื้อคลุมของบุคคลนั้น
“ถ้าบุคคลนี้มาจากสำนักหยินหยาง แล้วทำไมเขาถึงช่วยฉัน?”
เยี่ยชิวรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย
เหตุผลที่เขาไม่รับรู้ถึงอู่จี๋เทียนจุนในทันทีก็คือ ในระหว่างเหตุการณ์สังหารสวีโหย่วหยง ความรู้สึกเทพของอู่จี๋เทียนจุนถูกปกคลุมไปด้วยแสง ทำให้ไม่สามารถเปิดเผยรูปลักษณ์ที่แท้จริงของเขาได้
จากนั้น เยี่ยชิวก็เหลือบมองคนที่ต้องการฆ่าเขา
บุคคลนี้มีรูปลักษณ์ที่หล่อเหลาและประณีต มีคิ้วและดวงตาที่เต็มไปด้วยดวงดาว แม้ว่าบริเวณขมับของเขาจะมีผมสีขาวอยู่แล้ว แต่ก็ทำให้รู้สึกถึงการสะสมของน้ำค้างแข็งที่สะสมมานานหลายปี
ดวงตาของเขาดูเหมือนจะบรรจุแก่นแท้ผู้ยิ่งใหญ่ของโลก ซึ่งลึกซึ้งอย่างไม่น่าเชื่อ
เขาดูเหมือนชายวัยกลางคน
หากบุคคลเช่นนี้อยู่ในโลกธรรมดา ด้วยรูปลักษณ์และอารมณ์ของเขา เขาจะครองใจเด็กสาวและหญิงสาวนับไม่ถ้วนอย่างแน่นอน
“บ้าจริง ผู้เชี่ยวชาญขั้นนักบุญอีกคน!”
เยี่ยชิวรู้สึกสิ้นหวัง และคิดกับตัวเองว่า “คนนี้คือใคร?”
“เขาสามารถเป็นปรมาจารย์จากสามพื้นที่เทพได้หรือไม่?”
ขณะที่เยี่ยชิวครุ่นคิด เขาก็ตรวจดูสภาพแวดล้อม และทำให้สับสนมากยิ่งขึ้น
เพราะเขาสังเกตเห็นว่า สาวกของหยุนซีและนิกายดาบชิงอวิ๋นยืนอยู่ไม่ไกลจากชายวัยกลางคนคนนั้น
“บุคคลนี้มาจากนิกายดาบชิงอวิ๋นใช่ไหม?”
เยี่ยชิวอดไม่ได้ที่จะรู้สึกสับสน “ถ้าเขามาจากนิกายดาบชิงอวิ๋น ทำไมเขาถึงอยากฆ่าฉันล่ะ?”
เขาเหลือบมองหยุนซีอีกครั้ง และตระหนักว่าเธอขยิบตาให้เขาอยู่ตลอดเวลา จู่ๆ ก็เข้าใจ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: วิสารทแพทย์เทวัญ
ไอ้ชิบหาย มีแต่หน้าเปล่าๆมา3วันแล้ว พอๆเลิกอ่านบล็อคแม่งออกเลย หนังสือที่อื่นมีอ่านเยอะแยะ...
หลังๆทำไมลงแต่หน้าเปล่า ไม่มีตัวหนังสือสักตัว...
จะอ่านบท1611-1616ยังใงคับ...
ตอนที่ 267 - 301 มีแค่ 2-3 บรรทัดเองรบกวนแก้ไขให้ด้วยครับ ขอบคุณครับ...
อยากอ่านจนจบเรื่องทำไงบ้างครับ...
ฮาเร็มไหมครับ...
ทำไมตอนที่267มันมีน้อยจังอะ...
ช่วงนี้ทุกเรื่องทำไมมีแค่ห้าบรรทัด อ่านไม่รู้เรื่องเลย..ถ้าแอด..มีเวลารบกวนตรวจสอบให้ด้วยนะครับ..ขอร้อง...
สงสัยค่ะ สงสัยๆๆ เยี่ยวชิวจากนายแพทย์ฝึกหัดมาเป็นนักสู้ได้ยังไง...
ผู้หญิงคือเลวเลยอะ...